هیودی و میوند به انضمام فرازهایی از تاریخ بختیاری: تفاوت میان نسخه‌ها

وی در یک جدول درختی شجره کلی عشایر ایران را به دو قسمت کلی عشایر ایرانی‎الاصل و عشایر بیرونی (مهاجر) تقسیم می‎کند؛ عشایر بیرونی همان عشایر عرب و ترک هستند و عشایر ایرانی‎الاصل، اکراد (کردها)، بلوچ، الوار (لرها)، و کوچی‎های کهن هستند. خود لرها به دو قسمت لر بزرگ و لر کوچک تقسیم می‎شوند<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.

تصویر نویسنده در صفحه «و» کتاب ذکر شده است. فهرست مطالب در ابتدای اثر و منابع در انتهای آن ذکر شده است. جز چند مورد انگشت‎شمار، کتاب، پاورقی خاصی ندارد. از ویژگی‎های این اثر، ارائه جدول نسب‎نامه‎های قبایل و دیگر موارد به‎صورت درختی است. [[رباني، اسد|ربانی]] درباره عدم ارائه تصویر افراد و بزرگان قبایل در کتاب می‎نویسد: «بعضی از عزیزان بختیاری که اخیرا موفق به چاپ کتاب شده‎اند، اقدام به چاپ عکس‎های متعدد و یا به تعریف و توصیف افراد پرداخته‎اند؛ به‎طوری‎که عملا کتاب از محتوا و حالت معمولی خود خارج و بیشتر جنبه توصیف‎نامه و تمجیدنامه پیدا کرده است. برای جلوگیری از این نقیصه، حتی‎الامکان از ذکر نام و چاپ عکس عزیزان خودداری شده است و اطمینان دارم که بزرگان طوایف نیز بر ما می‎بخشند و در این خصوص با ما هم‎رأی خواهند بود»<ref>پیشگفتار کتاب، ص2</ref>.