الصواعق الإلهية في الرد علی الوهابية (نجدی): تفاوت میان نسخه‌ها

[[نجدی، سلیمان بن عبدالوهاب|سلیمان بن ‎عبدالوهاب]]‎ در‎ مقدمه کتاب این نکته را خاطر‎‎نشان می‎سازد که کسی‎ می‎تواند‎ امام مردم شود و فتوا دهد‎ که‎ جامع شرایط اجتهاد باشد؛ یعنی عالم به کتاب خدا و سنّت رسول خدا باشد‎، ناسخ‎ و منسوخ و متقدم و متأخر احکام را‎ بداند‎ و روایت‎ صحیح از ضعیف‎، مرسل‎ از مسند و متصل از‎ منقطع‎ را تمیز دهد. سلیمان بن‎ عبدالوهاب به‎صورت غیر مستقیم به برادرش می‎گوید: بااینکه او‎ شرایط‎ اجتهاد را ندارد، چرا برای امت‎ فتوا‎ می‎دهد‎ و مردم‎ را‎ به زحمت می‌اندازد‎. وی‎ در ادامه تصریح می‎کند که برادرش مجتهد نیست و به این نکته ظریف اشاره می‎کند که: «امروزه‎ مردم‎ گرفتار‎ کسانی شده‎اند که خود را به کتاب‎ و سنّت‎ منتسب‎ می‎کنند‎ و می‎گویند‎ گفتار‎ خود را از آن دو گرفته‎ایم‎... اینان گفتار خود را به اهل علم عرضه نمی‎کنند و هرکس هم با فهم آنان مخالفت کرد، او را تکفیر می‎کنند‎. این در حالی است که به خدا سوگند این افراد یک‎دهم شرایط اجتهاد را هم ندارند. این فردی که یک‎دهم اجتهاد را ندارد، برای هیچ‎یک از افراد امت ارزشی قائل‎ نیست‎ و همه را جاهل یا کافر می‎داند. خدایا، گمراه را هدایت کن و او را به جاده حق بازگردان»<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/46805/186 ر.ک: همان، ص‎186]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38711/1/15 مقدمه، ص15]</ref>‎.

[[نجدی، سلیمان بن عبدالوهاب|سلیمان بن ‎عبدالوهاب]] در فصل بعدی، خواننده را به این نکته توجه می‎دهد که از قرآن و سیره و سنّت رسول خدا این مطلب‎ به‎ دست‎ می‎آید که ایمان و نفاق در یک نفر قابل جمع است. [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن ‎تیمیه]] گفته: می‎شود در قلب مسلمانی هم مقداری ایمان، هم مقداری کفر و هم‎ مقداری‎ نفاق باشد و این فرد، مسلمان است، به شرط آنکه کفرش او را تماماً از اسلام خارج نکند؛ زیرا پیامبر(ص) با عبدالله بن‎ ابی که مشهورترین منافق مدینه بود، معامله مسلمان‎ کرد‎ و تمام‎ حقوق اسلامی‎ را بر او مترتب می‎ساخت. پیامبر(ص) فرمودند که هرکس شهادتین را بگوید، خونش محترم است؛ حتی اگر این شهادتین، منافقانه‎ باشد‎ باز‎ حقن دماء می‎آورد<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/46805/194 ر.ک: همان، ص‎195-194] </ref>‎.