خلدی، جعفر بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

ابومحمد جعفر بن محمد بن نصیر‎ بن‎ قاسم خواص صوفی زاهد محدث بغدادی، معروف به «جعفر خلدی» که‎ گاه‎ او را در منابع «جعفر خواص» و «ابومحمد خواص» و «جعفر بغدادی» و نیز‎ به نسبت جد، «جعفر بن‎ نصیر‎ بن قاسم» یا چنان‏که در ترجمه رساله قشیریه آمده، «جعفر نصیر» می‎گویند، از صوفیان‎ برجسته و محدثان موثق دو قرن سوم و چهارم‎ هجری‎ است. او را در برخی منابع به تصحیف لقب، «جعفر خالدی» و به تصحیف جد‎، «جعفر‎ بن نصر» نیز خوانده‎اند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/80725/92 سوری، محمد؛ سوری محمود، ص92-‎93]</ref>.

به‎ نظر‎ می‎رسد وی بسیار سفر کرده است. او از بغداد ‎‎به‎ دیگر شهرهای عراق همچون کوفه و کربلا و نیز‎ مصر‎، مکه، مدینه، بیت‎المقدس و حمص سفر کرد و هرجا از شیخی، نام و آوازه‎ای برمی‎خاست، خود را به مجلس او‎ می‎رساند و بهره می‎برد و سرانجام‎ در‎ زادگاهش بغداد رحل اقامت افکند<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/80725/99 ر.ک: همان، ص99]</ref>.

از سفرهای او حکایت‎هایی نقل کرده‎اند. یک ‎بار که به حمص رفته بود، مردم آنجا از او خواستند مدتی در شهرشان رحل اقامت اندازد‎. او این مسئله را به گردآوری مقادیر زیادی دینار مشروط کرد. مردمان نیز پذیرفتند و وقتی آن مال فراوان جمع شد، خلدی به ایشان گفت که ندا دردهند تا فقیران شهر در‎ مسجد‎ جامع گرد آیند. سپس تمام دینارها را میان ایشان تقسیم کرد و خود چیزی از آنها برنداشت و علت کارش را چنین توضیح داد: لم أكن أحتاجُ إلى الدَّنانيرِ و لكن أرَدتُ أن‎ أُجرِّبَ‎ رَغبَتَكم في وُقُوفي عِندَكم؛ مرا به دینارهای شما نیازی نیست، می‎خواستم رغبتتان را بر حضورم در اینجا بیازمایم<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/80725/99 ر.ک: همان]</ref>.

آثاری که تاکنون از سوی مهم‎ترین‎ فرهنگ‎های‎ اعلام‎ و نگارش‎های عربی به خلدی نسبت داده‎اند، کم‎شمار است، در حدّ دو‎ تا‎ چهار کتاب؛ حال آنکه نوشته‎های موجود و مفقود وی بیش از این تعداد‎ است‎. در‎ اینجا فهرست آثاری را که به دست ما رسیده است، می‏آوریم: