پژوهشی در روایات تفسیری امام باقر و امام صادق علیهما‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

# روایات کتاب، تنها منسوب به باقرین(ع) است، لذا برای رعایت اختصار و پرهیز تکرار مطالبی همچون «فلان راوی از آن حضرت نقل می‎کند» و... عبارت امام باقر(ع) یا [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] می‎فرمایند... آمده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21847/1/24 ر.ک، همان، ص24-25]</ref>

آیه اول از سوره فلق آخرین آیه از آخرین سوره‌ای است که نویسنده به آن پرداخته است. ایشان در ابتدا به روایتی از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اشاره می‎کند که آن حضرت فلق را به شکافی در جهنم تعبیر می‎کند.

نویسنده در نقد و بررسی این روایت می‎گوید: فلق در لغت به معنای شکافتن، جدا ساختن و شکاف است. به صبح و روشنایی آن نیز فلق گفته‌اند؛ زیرا تاریکی شب را میشکافد و از دل آن بیرون می‎آید. ایشان در ادامه به ترجمه آن روایت و به تفسیر طبرسی و علامه طباطبایی درباره این آیه می‎پردازد؛ طبرسی فلق را به معنای سپیده‌دم یا به معنای چاهی در جهنم که مردم از شدت گرمای آن، به دنبال پناهگاه میگردند تعبیر کرده است. علامه طباطبایی علاوه بر تعابیر یاد شده، فلق را به دری در جهنم معنا می‎کند که هرگاه گشوده شود، آتش دوزخ زبانه می‎کشد. سپس می‎گوید: این تعابیر با روایت منسوب به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و نیز با معنای لغوی فلق یعنی شکاف و بریدگی همسو است، خواه این شکاف بر اثر روشنایی صبح در دل شب پدید آید یا در آتش جهنم باشد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/21847/1/461 ر.ک، متن کتاب، ص461-462]</ref>.