المواقف في علم الكلام: تفاوت میان نسخه‌ها

المواقف في علم الكلام (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۱۶

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ، ‏۲۱ اوت ۲۰۱۹

جز

جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا'

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۳۸: / خط ۳۸: @@
 در دومین موقف کتاب، موضوعاتی چون وجود و ماهیت، وجوب و امکان، وحدت و کثرت و علت و معلول مورد بحث قرار گرفته است. در اولین مقصد از بحث علت و معلول چنین می‎خوانیم: تصور اختیاج هر شیء به غیرش، ضروری است؛ آنچه ‎که به آن نیاز است علت و آنچه ‎که نیازمند است معلول است. علت، یا جزء شیء یا خارج از آن است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص85</ref>. ‎
-استفاده از آیات قرآن کریم و استناد مباحث به قرآن کریم در مباحث متکلمین فراوان دیده می‎شود؛ به‎عنوان مثال، ایجی در سومین موقف کتاب در تبیین مراتب روشنایی آنچه را ‎که همانند خورشید روشنایی‎اش از ذات خودش است، «ضوء» و آن‎چه را که همانند ماه از دیگری روشنایی می‎گیرد، «نور» می‎خواند؛ همان‎ گونه که در قرآن کریم آمده است: '''هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً''' ﴿يونس‏: 5﴾<ref>ر.ک: همان، ص135</ref>. ‎
+استفاده از آیات قرآن کریم و استناد مباحث به قرآن کریم در مباحث متکلمین فراوان دیده می‎شود؛ به‎عنوان مثال، ایجی در سومین موقف کتاب در تبیین مراتب روشنایی آنچه را ‎که همانند خورشید روشنایی‌اش از ذات خودش است، «ضوء» و آن‎چه را که همانند ماه از دیگری روشنایی می‎گیرد، «نور» می‎خواند؛ همان‎ گونه که در قرآن کریم آمده است: '''هُوَ الَّذِي جَعَلَ الشَّمْسَ ضِيَاءً وَ الْقَمَرَ نُوراً''' ﴿يونس‏: 5﴾<ref>ر.ک: همان، ص135</ref>. ‎
 در چهارمین موقف به تقسیم جواهر پرداخته شده است. از جمله مباحث جالب این موقف توضیح کواکب، بررسی کروی بودن زمین<ref>ر.ک: همان، ص217</ref>‏، سکون یا حرکت زمین<ref>ر.ک: همان، ص219</ref>‏‎، معرفی خط استوا<ref>ر.ک: همان، ص220</ref>‏ و مباحثی از این دست است.
@@ خط ۴۸: / خط ۴۸: @@
 [[المرصد الثاني في تعريف مطلق العلم|ایجی]]‎ در‎ بیان‎ این ویژگی‎ها و اینکه نباید کسی منکر امکان و تحقق آنها شود، بیشتر دیدگاه‎هایی را که‎ ابن‎ سینا‎ در نمط دهم اشارات و تنبیهات، به‎عنوان راه‎های توجیه امکان امور فوق بیان‎ کرده‎ است‎، ذکر می‎کند. امکان اطلاع از امور غیب به این دلیل باید به دیده قبول‎ نگریسته‎ شود که نفوس انسانی مجردند و با عوالمی‎که صور این عالم در آنها منتقش‎ شده‎، ارتباط‎ دارند. با مشاهده صور موجود در مجردات و اجرام فلکی، آن‎را برای دیگران نقل می‎کنند و بدین‎ طریق‎ از‎ غیب خبر می‎دهند. حتی کسانی‎که مریض یا در خوابند و تعلقشان با عالم‎ مادی‎ کمتر‎ شده، می‎توانند از غیب اطلاع دهند، چه رسد به نفوس انبیا که منخرط در سلک‎ قدس‎ بوده‎ و مدام بدان متصلند.
-وی این نگرش را مردود می‎انگارد؛ زیرا اطلاع‎ از‎ تمام امور غیبی برای پیامبران واجب نیست و اطلاع از برخی امور غیبی، اختصاص به پیامبران ندارد‎ و دیگران‎ نیز می‎توانند بدان نایل شوند. از سوی دیگر، چگونه می‎توان اخبار از‎ غیب‎ را به نفوس نسبت داد، درحالی‎که‎ تمام‎ نفوس‎ در نوع، اشتراک دارند؛ مگر اینکه نفوس‎ را‎ نه نوع، بلکه جنس بینگاریم و نفوس انبیا را نوع خاصی بدانیم و مدعی شویم‎ که‎ طبق آن، بر این قبیل‎ امور‎ توانا می‎شوند<ref>ر.ک: افضلی، سید محمدمهدی، ص65-64؛ متن کتاب، ص337</ref>.
+وی این نگرش را مردود می‌انگارد؛ زیرا اطلاع‎ از‎ تمام امور غیبی برای پیامبران واجب نیست و اطلاع از برخی امور غیبی، اختصاص به پیامبران ندارد‎ و دیگران‎ نیز می‎توانند بدان نایل شوند. از سوی دیگر، چگونه می‎توان اخبار از‎ غیب‎ را به نفوس نسبت داد، درحالی‎که‎ تمام‎ نفوس‎ در نوع، اشتراک دارند؛ مگر اینکه نفوس‎ را‎ نه نوع، بلکه جنس بینگاریم و نفوس انبیا را نوع خاصی بدانیم و مدعی شویم‎ که‎ طبق آن، بر این قبیل‎ امور‎ توانا می‎شوند<ref>ر.ک: افضلی، سید محمدمهدی، ص65-64؛ متن کتاب، ص337</ref>.
 [[المرصد الثاني في تعريف مطلق العلم|ایجی]] راه‎های اثبات نبوت را هم به‎طور عام متعرض نشده‎، بلکه مستقیماً وارد اثبات نبوت پیامبر خاتم(ص) شده است. راه‎هایی‎‎که وی برشمرده عبارت است‎ از: الف)- معجزه؛ ب)- احوال و رفتار نبی از آغاز تا فرجام؛ ج)- اخبار انبیای پیشین. اینها طرقی است که برای اثبات نبوت تمام پیامبران یا دست‎کم اکثر آنها ‎قابل تطبیق است.<ref>ر.ک: همان، ص78؛ همان، ص349</ref>.