۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الحیاة الخالدة أو الحیاة الأخری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'می‌د' به 'می‌د'
جز (جایگزینی متن - 'می‌د' به 'می‌د') |
|||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
الف: اینکه حیات انسان بلکه دوره جهان مجموعاً به دو دوره که هر دوره را بهعنوان یک روز باید شناخت تقسیم میشود که یک روز و دوره اول و ابتداست و پایان میپذیرد که دوره دنیاست و دیگر روز و دورهای که آخر است و پایانناپذیر است که دوره آخرت است و از تعبیرات دیگر قرآن درباره حیات دنیوی «اولی» و برای حیات اخروی «آخرت» است. «وَ إِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُولَى» ﴿ليل، 13﴾. «وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولَى» ﴿ضحى، 4﴾. | الف: اینکه حیات انسان بلکه دوره جهان مجموعاً به دو دوره که هر دوره را بهعنوان یک روز باید شناخت تقسیم میشود که یک روز و دوره اول و ابتداست و پایان میپذیرد که دوره دنیاست و دیگر روز و دورهای که آخر است و پایانناپذیر است که دوره آخرت است و از تعبیرات دیگر قرآن درباره حیات دنیوی «اولی» و برای حیات اخروی «آخرت» است. «وَ إِنَّ لَنَا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُولَى» ﴿ليل، 13﴾. «وَ لَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَکَ مِنَ الْأُولَى» ﴿ضحى، 4﴾. | ||
ب. دیگر اینکه ما هماکنون از آغاز آفرینش تا این زمان در دوره اول هستیم و به دوره دوم نرسیدهایم و آن از ما پنهان است و آخرت بستگی به عملهای ما در این دنیا دارد و هرکاری اینجا انجام | ب. دیگر اینکه ما هماکنون از آغاز آفرینش تا این زمان در دوره اول هستیم و به دوره دوم نرسیدهایم و آن از ما پنهان است و آخرت بستگی به عملهای ما در این دنیا دارد و هرکاری اینجا انجام می‌دهیم نابود شدنی نیست، بلکه در دوره دوم بهحساب آنها رسیدگی میشود و سعادت ما به آن بستگی دارد<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33993/1/6 ر.ک: همان، ص6]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38162/1/502 همان، ص502]</ref>. | ||
نویسنده اولین منبع و منشأ ایمان به زندگی جاوید و حیات اخروی را وحی الهی دانسته است که بهوسیله پیامبران به بشر ابلاغ شده است؛ اگرچه یک عده راههای دیگر –و لااقل قرائن و علائم دیگر- نیز برای اعتقاد و ایمان به معاد وجود دارد که نتیجه تلاشهای فکری و عقلی و علمی خود بشر است. این موارد را میتوان تأییدی برای صحت سخن پیامبران در امر معاد و عالم آخرت شمرد. این راهها عبارتند از: راه شناخت خدا، راه شناخت جهان و راه شناخت روح و نفس انسان. توضیح این مباحث به آخرین بحث کتاب «استدلالهای قرآن» موکول شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33993/1/6 ر.ک: همان، ص7-6]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38162/1/503 همان، ص503-502]</ref>. | نویسنده اولین منبع و منشأ ایمان به زندگی جاوید و حیات اخروی را وحی الهی دانسته است که بهوسیله پیامبران به بشر ابلاغ شده است؛ اگرچه یک عده راههای دیگر –و لااقل قرائن و علائم دیگر- نیز برای اعتقاد و ایمان به معاد وجود دارد که نتیجه تلاشهای فکری و عقلی و علمی خود بشر است. این موارد را میتوان تأییدی برای صحت سخن پیامبران در امر معاد و عالم آخرت شمرد. این راهها عبارتند از: راه شناخت خدا، راه شناخت جهان و راه شناخت روح و نفس انسان. توضیح این مباحث به آخرین بحث کتاب «استدلالهای قرآن» موکول شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33993/1/6 ر.ک: همان، ص7-6]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38162/1/503 همان، ص503-502]</ref>. | ||
پاسخ به چیستی مرگ دومین مبحث کتاب را تشکیل داده است. این موضوع با توجه به آیات قرآن بررسی شده است. قرآن کریم پاسخ ویژهای با تعبیر خاصی درباره ماهیت مرگ دارد. قرآن در این مورد کلمه «توفی» را به کار برده و مرگ را «توفی» خوانده است. توفی و استیفاء هر دو از یک ماده و به معنای چیزی را کما و تمام و بدون کموکاست گرفتن است. چنین استنباط میشود که مرگ از نظر قرآن تحویل گرفتن است؛ یعنی انسان به هنگام مرگ، به تمام شخصیت و واقعیتش در تحویل مأموران الهی قرار میگیرد و آنان انسان را دریافت میکنند. با این تعبیر دیگر مرگ نیستی و نابودی و فنا نیست، انتقال از عالمی به عالم دیگر است. آنچه شخصیت واقعی انسان را تشکیل | پاسخ به چیستی مرگ دومین مبحث کتاب را تشکیل داده است. این موضوع با توجه به آیات قرآن بررسی شده است. قرآن کریم پاسخ ویژهای با تعبیر خاصی درباره ماهیت مرگ دارد. قرآن در این مورد کلمه «توفی» را به کار برده و مرگ را «توفی» خوانده است. توفی و استیفاء هر دو از یک ماده و به معنای چیزی را کما و تمام و بدون کموکاست گرفتن است. چنین استنباط میشود که مرگ از نظر قرآن تحویل گرفتن است؛ یعنی انسان به هنگام مرگ، به تمام شخصیت و واقعیتش در تحویل مأموران الهی قرار میگیرد و آنان انسان را دریافت میکنند. با این تعبیر دیگر مرگ نیستی و نابودی و فنا نیست، انتقال از عالمی به عالم دیگر است. آنچه شخصیت واقعی انسان را تشکیل می‌دهد و «من» واقعی او محسوب میشود، همان است که در قرآن از آن به «نفس» و احیاناً به روح تعبیر شده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33993/1/8 ر.ک: همان، ص9-8]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38162/1/505 همان، ص506-505]</ref>. | ||
زندگی پس از مرگ به دو مرحله برزخ و قیامت تقسیم میشود. عالم برزخ همانند دنیا پایان میپذیرد ولی عالم قیامت کبری بههیچوجه پایان نمیپذیرد. انسان در فاصله مرگ و قیامت از نوعی حیات برخوردار است و در آن حال شدیداً احساس میکند، گفت و شنود دارد، لذت و رنج و سرور و اندوه دارد و بالاخره از نوعی زندگانی سعادتآمیز [یا شقاوت آلود] برخوردار است. در حدود 15 آیه از قرآن کریم به نحوی از انحاء یک جریان حیاتی را یاد کرده که میرساند انسان در فاصله بین مرگ و قیامت از یک حیات کامل برخوردار است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33993/1/14 ر.ک: همان، ص14]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38162/1/514 همان، ص515-514]</ref>. | زندگی پس از مرگ به دو مرحله برزخ و قیامت تقسیم میشود. عالم برزخ همانند دنیا پایان میپذیرد ولی عالم قیامت کبری بههیچوجه پایان نمیپذیرد. انسان در فاصله مرگ و قیامت از نوعی حیات برخوردار است و در آن حال شدیداً احساس میکند، گفت و شنود دارد، لذت و رنج و سرور و اندوه دارد و بالاخره از نوعی زندگانی سعادتآمیز [یا شقاوت آلود] برخوردار است. در حدود 15 آیه از قرآن کریم به نحوی از انحاء یک جریان حیاتی را یاد کرده که میرساند انسان در فاصله بین مرگ و قیامت از یک حیات کامل برخوردار است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/33993/1/14 ر.ک: همان، ص14]؛ [https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/38162/1/514 همان، ص515-514]</ref>. | ||