اجتهاد در عصر ائمه معصومین(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

در ابتدای کتاب به معنای لغوی، سپس اصطلاحی «اجتهاد» و نظرات مختلف درباره آن اشاره شده است که نتیجه آن در بحث لغوی چنین است: اگرچه اهل لغت و اهل فقه و اصول در اصل معنای حقیقی جَهد و جُهد اختلاف دارند، ولی در میان آنان در معنای واژه اجتهاد، اختلاف ‎نظری نیست؛ چون اجتهاد بر اساس ظاهر کلام آنان، به‎کارگیری و سعی و کوشش است به‎قدر توان در هر کاری که دست زدن به آن آسان نباشد و رنج و مشقت را برای رسیدن به هدف و مقصود به‎همراه داشته باشد. در این برداشت تفاوتی نمی‎کند که واژه اجتهاد از چه چیزی مشتق شده باشد. این برداشت، صحیح و مورد پذیرش همگان است؛ چون به‎کار بردن نهایت سعی و کوشش، هیچ‎گاه خالی از رنج و مشقت و سختی نیست و معمولاً با هم ارتباط و تلازم دارند<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/8230/1/27 ر.ک: متن کتاب، ص27]</ref>.

جواهری در ادامه به تعریف لغوی و اصطلاحی (از منظر دانشمندان اهل سنت و شیعه) استنباط و در ضمن آن مفتی و افتا<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/8230/1/67 ر.ک: همان، ص67-73]</ref>، فقه، فقیه و اصول فقه نموده است<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/8230/1/74 ر.ک: همان، ص74-89]</ref>.