۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'اشارهاي' به 'اشارهای') |
جز (جایگزینی متن - 'كساني' به 'كسانی') |
||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
فهرست امیران در عصر اموی بالغ بر 103 شماره است كه به ترتيب زماني ذكر شده است. | فهرست امیران در عصر اموی بالغ بر 103 شماره است كه به ترتيب زماني ذكر شده است. | ||
معاویه بن ابىسفيان اولین امیر كوفه بود كه پس از صلح با امام حسن(ع) تا انتقال مركز حكومت به شام در سال بعد بر این شهر حكومت كرد. از | معاویه بن ابىسفيان اولین امیر كوفه بود كه پس از صلح با امام حسن(ع) تا انتقال مركز حكومت به شام در سال بعد بر این شهر حكومت كرد. از كسانی كه معاویه به امیري كوفه منصوب كرد، زياد بن ابيه بود. او در سال 49 هجری علاوه بر این شهر حكومت بصره را نيز به عهده گرفت و اولین کسی بود كه دو امارت در او جمع شد. اگر چه درباره سرگذشت او به تفصيل سخن رفته است؛ اما عجيب این است كه با وجود نگارش كتاب به قلم نویسنده شيعي از تأثيرگذاری او در ايجاد حادثه كربلا مطلبي ذكر نشده است. | ||
عدالملك بن مروان ديگر امیر كوفه بود كه در سال 72 هجری به آنجا وارد شد. حجاج بن يوسف ثقفي به او نوشت كه اگر دوست داري در این ملك بماني علي بن حسین را به قتل برسان. او جاسوسهایی را بر امام گماشته بود و آنها تمامی رفتارهای شخصي و اجتماعی امام و حتي عبادات او را گزارش میكردند. ابن خلكان نقل كرده است كه عبدالملك به حجاج گفت كه هر كس به عيوب خودش آگاه است و در آن درخواست كرد كه عيبهای خودش را بازگو كند و چيزي از آن را مخفي نكند. او گفت: «من لجوج و كينهاي هستم». عبدالملك گفت: «بنابراین بين تو و ابليس نسبتي هست». حجاج گفت: «شيطان اگر مرا ببيند تسليم من مىشود». | عدالملك بن مروان ديگر امیر كوفه بود كه در سال 72 هجری به آنجا وارد شد. حجاج بن يوسف ثقفي به او نوشت كه اگر دوست داري در این ملك بماني علي بن حسین را به قتل برسان. او جاسوسهایی را بر امام گماشته بود و آنها تمامی رفتارهای شخصي و اجتماعی امام و حتي عبادات او را گزارش میكردند. ابن خلكان نقل كرده است كه عبدالملك به حجاج گفت كه هر كس به عيوب خودش آگاه است و در آن درخواست كرد كه عيبهای خودش را بازگو كند و چيزي از آن را مخفي نكند. او گفت: «من لجوج و كينهاي هستم». عبدالملك گفت: «بنابراین بين تو و ابليس نسبتي هست». حجاج گفت: «شيطان اگر مرا ببيند تسليم من مىشود». |
ویرایش