۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '' به '') |
جز (جایگزینی متن - 'گذاري' به 'گذاری') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
نویسنده در فصل اول كتاب از نسب عقيل و حبّ ابوطالب نسبت به او، همسران، فرزندان، فضيلت او و خانه او بحث كرده است. عقيل بن ابىطالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصى هاشمى، پسر عموى رسولالله(ص) و برادر على بن ابىطالب(ع) و جعفر است. عقيل از جعفر ده سال بزرگتر و جعفر نيز از على(ع) ده سال بزرگتر بوده است. مادرش نيز فاطمه بنت اسد بن هاشم بوده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص21</ref> | نویسنده در فصل اول كتاب از نسب عقيل و حبّ ابوطالب نسبت به او، همسران، فرزندان، فضيلت او و خانه او بحث كرده است. عقيل بن ابىطالب بن عبدالمطلب بن هاشم بن عبدمناف بن قصى هاشمى، پسر عموى رسولالله(ص) و برادر على بن ابىطالب(ع) و جعفر است. عقيل از جعفر ده سال بزرگتر و جعفر نيز از على(ع) ده سال بزرگتر بوده است. مادرش نيز فاطمه بنت اسد بن هاشم بوده است<ref>ر.ک: متن كتاب، ص21</ref> | ||
به عقيده نویسنده، ابوطالب عقيل را از ساير اولادش بيشتر دوست داشته و زمانى كه رسولالله(ص) و عباس بن عبدالمطلب خواستند از تنگدستى و مشكلات او كم كنند و پيشنهاد سرپرستى فرزندانش را به او دادند، گفت: عقيل را | به عقيده نویسنده، ابوطالب عقيل را از ساير اولادش بيشتر دوست داشته و زمانى كه رسولالله(ص) و عباس بن عبدالمطلب خواستند از تنگدستى و مشكلات او كم كنند و پيشنهاد سرپرستى فرزندانش را به او دادند، گفت: عقيل را بگذارید و هر كس را مىخواهيد ببريد<ref>ر.ک: همان، ص22-21</ref> | ||
عقيل بن ابىطالب، عالم به انساب و ايام قريش و مفاخر و معايب و بدىهاى قريش است. مردم در علم نسبشناسى و ايام عرب از او استفاده مىكردهاند. [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] درباره او فرمود: «عقيل از عالمترين مردم به انساب بوده است»<ref>همان، ص30</ref>مردم زمانى كه در انساب و مفاخر قبائل و تواريخ آنها اختلاف میكردند به چهار نفر رجوع مىنمودند كه عقيل بن ابىطالب يكى از آنها بود<ref>ر.ک: همان، ص33</ref> | عقيل بن ابىطالب، عالم به انساب و ايام قريش و مفاخر و معايب و بدىهاى قريش است. مردم در علم نسبشناسى و ايام عرب از او استفاده مىكردهاند. [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] درباره او فرمود: «عقيل از عالمترين مردم به انساب بوده است»<ref>همان، ص30</ref>مردم زمانى كه در انساب و مفاخر قبائل و تواريخ آنها اختلاف میكردند به چهار نفر رجوع مىنمودند كه عقيل بن ابىطالب يكى از آنها بود<ref>ر.ک: همان، ص33</ref> |
ویرایش