۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'گذاري' به 'گذاری') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
ابن شهريار، آن چه در سفرهاي دريايى خود درباره پديدهها و موجودات شگفتانگيز ديده، و نيز داستانهايى را كه از ديگر ناخدايان، دريانوردان و بازرگانان مورد اعتمادش شنيده بود، در اين كتاب گرد آورده است. برخى از محققان به دلايلى معتقدند كه بزرگ بن شهريار اين داستانها را از دريانوردان و بازرگانان شنيده، و در كتاب خود گردآورده است. اين دريانوردان و بازرگانان به ويژه از مردم سيراف، بندر طاهري كنونى، و برخى نيز از مردم بصره و عمان بودهاند. | ابن شهريار، آن چه در سفرهاي دريايى خود درباره پديدهها و موجودات شگفتانگيز ديده، و نيز داستانهايى را كه از ديگر ناخدايان، دريانوردان و بازرگانان مورد اعتمادش شنيده بود، در اين كتاب گرد آورده است. برخى از محققان به دلايلى معتقدند كه بزرگ بن شهريار اين داستانها را از دريانوردان و بازرگانان شنيده، و در كتاب خود گردآورده است. اين دريانوردان و بازرگانان به ويژه از مردم سيراف، بندر طاهري كنونى، و برخى نيز از مردم بصره و عمان بودهاند. | ||
نامگذاری كتاب را مىتوان برخاسته از باور نویسنده درباره عجايب هند دانست، كه در آغاز كتابش تصريح كرده و آورده است كه خداوند همه شگفتىهاي جهان را به ده بخش تقسيم كرده، و نه بخش آن را به مشرق گيتى بخشيده، و از ميان آنها نيز يك بخش را ويژه چين و هند قرار داده است. | |||
برخى بدون سند متقن معتقدند؛ كتاب عجائبالهند در اصل به زبان فارسى بوده كه از ميان رفته است و دانسته نيست كه در چه زمانى به عربى برگردانيده شده است. | برخى بدون سند متقن معتقدند؛ كتاب عجائبالهند در اصل به زبان فارسى بوده كه از ميان رفته است و دانسته نيست كه در چه زمانى به عربى برگردانيده شده است. |
ویرایش