۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00480.jpg|بندانگشتی|نووی، یحیی بن شرف]] | [[پرونده:NUR00480.jpg|بندانگشتی|نووی، یحیی بن شرف]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |نووی، یحیی بن شرف | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | دمشقی، ابوزکریا یحیی بن شرف | ||
نووی، ابوزکریا | نووی، ابوزکریا | ||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |شرف | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |631ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |قريه نوى_ مركز آن روز جولان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |676 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |اسحاق بن احمد مغربى | ||
عبدالرحمن بن نوح بن محمد مقدسى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[روضه الطالبین و عمده المفتین|]][[تهذیب الأسماء و اللغات]] | ||
|-class= | [[التبیان فی آداب حمله القرآن]] | ||
[[التقريب و التيسير لمعرفة سنن البشير النذير في اصول الحديث]] | |||
[[ریاض الصالحین من کلام سید المرسلین]] | |||
|- class="articleCode" | |||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE00480AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۴۷: | خط ۵۴: | ||
وى روزانه دوازده درس از كتابهاى «الوسيط»، «المهذب»، «صحيح مسلم»، «اللمع»، «إصلاح المنطق»، صرف، اصول فقه، اسماء الرجال و اصول دين مىخوانده است و جالب اينجاست كه در كنار اينها، هرگز از تزكيه نفس، اذكار و نوافل نيز غافل نگشت. | وى روزانه دوازده درس از كتابهاى «الوسيط»، «المهذب»، «صحيح مسلم»، «اللمع»، «إصلاح المنطق»، صرف، اصول فقه، اسماء الرجال و اصول دين مىخوانده است و جالب اينجاست كه در كنار اينها، هرگز از تزكيه نفس، اذكار و نوافل نيز غافل نگشت. | ||
وى در فقه علاوه بر اسحاق بن احمد مغربى، در نزد عبدالرحمن بن نوح بن محمد مقدسى (متوفى 654ق)_ كه آنها نيز از شاگردان ابن صلاح شهرزورى (متوفى 643ق) _ تلمذ كرده است. ابراهيم بن عيسى مرادى اندلسى (متوفى 668ق)، ابواسحاق ابراهيم بن عمر بن مضر واسطى، ابوالبقاء خالد بن يوسف بن سعد نابلسى (متوفى 663ق) و ابوالفرج عبدالرحمن بن محمد بن احمد قدامه مقدسى (متوفى 682ق) نيز از اساتيد او در حديث هستند. ابوالفتح عمر بن بندار ابن عمر بن على تفليسى (متوفى 672ق) در علم اصول، احمد بن سالم مصرى (متوفى 664ق) و محمد بن عبداله بن عبداله بن مالك (متوفى 672ق) در نحو و لغت، استاد وى بودهاند. | وى در فقه علاوه بر اسحاق بن احمد مغربى، در نزد عبدالرحمن بن نوح بن محمد مقدسى (متوفى 654ق)_ كه آنها نيز از شاگردان [[ابن صلاح، عثمان بن عبدالرحمن|ابن صلاح شهرزورى]] (متوفى 643ق) _ تلمذ كرده است. ابراهيم بن عيسى مرادى اندلسى (متوفى 668ق)، ابواسحاق ابراهيم بن عمر بن مضر واسطى، ابوالبقاء خالد بن يوسف بن سعد نابلسى (متوفى 663ق) و ابوالفرج عبدالرحمن بن محمد بن احمد قدامه مقدسى (متوفى 682ق) نيز از اساتيد او در حديث هستند. ابوالفتح عمر بن بندار ابن عمر بن على تفليسى (متوفى 672ق) در علم اصول، احمد بن سالم مصرى (متوفى 664ق) و محمد بن عبداله بن عبداله بن مالك (متوفى 672ق) در نحو و لغت، استاد وى بودهاند. | ||
وى از فقها و مجتهدين برجسته مذهب شافعى است و علما او را «نگارنده»، «پيراينده» و «ترتيبدهنده» مذهب شافعى دانستهاند. او در استنباط آراء فقهى خويش بيشتر به احاديث صحيح احتجاج مىكرده است. وى در شمار محدثين بزرگ قرار دارد و علماى حديث او را «حافظ» و آگاه به فنون رجال و انواع حديث معرفى كردهاند و بايد گفت كه شرح مقدمه صحيح مسلم و كتابهاى «الارشاد» و «التقريب» او تبحرش را در علم حديث به خوبى نشان مىدهند. وى در نقد روايات و تشخيص احاديث صحيح نيز كمنظير بوده است. او در علوم صرف، نحو و لغت هم از عالمان بزرگ عصر خويش است و «تهذيب الاسماء و اللغات» او شاهدى بر اين مدعا است. | وى از فقها و مجتهدين برجسته مذهب شافعى است و علما او را «نگارنده»، «پيراينده» و «ترتيبدهنده» مذهب شافعى دانستهاند. او در استنباط آراء فقهى خويش بيشتر به احاديث صحيح احتجاج مىكرده است. وى در شمار محدثين بزرگ قرار دارد و علماى حديث او را «حافظ» و آگاه به فنون رجال و انواع حديث معرفى كردهاند و بايد گفت كه شرح مقدمه صحيح مسلم و كتابهاى «الارشاد» و «التقريب» او تبحرش را در علم حديث به خوبى نشان مىدهند. وى در نقد روايات و تشخيص احاديث صحيح نيز كمنظير بوده است. او در علوم صرف، نحو و لغت هم از عالمان بزرگ عصر خويش است و «تهذيب الاسماء و اللغات» او شاهدى بر اين مدعا است. |
ویرایش