پرش به محتوا

التفسير المبين: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً '
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های')
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ')
خط ۴۴: خط ۴۴:
درباره ويژگى‌ها و محتواى اين تفسير، توجه به نكات زير حائز اهميت است:
درباره ويژگى‌ها و محتواى اين تفسير، توجه به نكات زير حائز اهميت است:


#اختصار و حذف زوايد تفسيرى و مطالب غير ضرورى: مفسّر در اين باب كوشيده است كه غالبا مطالب را در قالب عبارات موجز و كوتاه و با نثر عربى روان و رسا، به‌دور از غموض ادبى و فنّى، به‌خوبى بيان نمايد. بدين جهت نثر اين تفسير برای هر محققى كه تا اندازه‌اى با ادبيات عرب آشنا باشد قابل استفاده است.
#اختصار و حذف زوايد تفسيرى و مطالب غير ضرورى: مفسّر در اين باب كوشيده است كه غالباً  مطالب را در قالب عبارات موجز و كوتاه و با نثر عربى روان و رسا، به‌دور از غموض ادبى و فنّى، به‌خوبى بيان نمايد. بدين جهت نثر اين تفسير برای هر محققى كه تا اندازه‌اى با ادبيات عرب آشنا باشد قابل استفاده است.
#وجه تسميه: نویسنده ابتدا با استناد به آيه ''' «إن هو إلاّ ذكر و قرآن مبين» '''.<ref>يس، 69/36</ref>، تفسير خود را به نام «التفسير المبين» نام‌گذارى كرده است.
#وجه تسميه: نویسنده ابتدا با استناد به آيه ''' «إن هو إلاّ ذكر و قرآن مبين» '''.<ref>يس، 69/36</ref>، تفسير خود را به نام «التفسير المبين» نام‌گذارى كرده است.
#چگونگى ورود و خروج: مفسّر در اين تفسير ابتدا در صدر هر سوره به بحث مكى و مدنى بودن آن پرداخته و بدين وسيله توجه محقق را در آغاز، به سبک و روش و اسلوب آيات كه در مكه نازل شده يا در مدينه، معطوف مى‌دارد و تعداد آيات هر سوره را بيان مى‌كند. سپس در استنباط، كشف و تبيين مفاهيم تفسيرى آيات، از انواع روش‌هاى تفسيرى سود برده است. گاهى از روش «تفسير قرآن به قرآن» و استخراج معانى آيات به كمك آيات مشابه كه سياق آنها يك‌سان يا نزدیک به هم است، استفاده كرده و يا آيات را به هم ارجاع مى‌دهد؛ به‌عنوان نمونه در تفسير آيه ''' «و أمرهم شورى بينهم» '''.<ref>شورى، 38/42</ref>، پس از ارجاع آن به آيه ''' «و شاورهم في الأمر» '''.<ref>آل عمران، 159/3</ref>، بيان مى‌دارد:
#چگونگى ورود و خروج: مفسّر در اين تفسير ابتدا در صدر هر سوره به بحث مكى و مدنى بودن آن پرداخته و بدين وسيله توجه محقق را در آغاز، به سبک و روش و اسلوب آيات كه در مكه نازل شده يا در مدينه، معطوف مى‌دارد و تعداد آيات هر سوره را بيان مى‌كند. سپس در استنباط، كشف و تبيين مفاهيم تفسيرى آيات، از انواع روش‌هاى تفسيرى سود برده است. گاهى از روش «تفسير قرآن به قرآن» و استخراج معانى آيات به كمك آيات مشابه كه سياق آنها يك‌سان يا نزدیک به هم است، استفاده كرده و يا آيات را به هم ارجاع مى‌دهد؛ به‌عنوان نمونه در تفسير آيه ''' «و أمرهم شورى بينهم» '''.<ref>شورى، 38/42</ref>، پس از ارجاع آن به آيه ''' «و شاورهم في الأمر» '''.<ref>آل عمران، 159/3</ref>، بيان مى‌دارد:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش