۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'غالبا' به 'غالباً ') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
#:[[وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان|وفيات الأعيان]]؛ [[القاموس المحيط]] و... | #:[[وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان|وفيات الأعيان]]؛ [[القاموس المحيط]] و... | ||
#مؤلف در ترجمه جعفر بن سليمان ضبعى مى‌نويسد: «عامه او را توثيق نموده و او را به زهد و تشيع وصف كرده‌اند». دانسته نيست كه مؤلف از كدام‌يك از كتب اهل تسنن استفاده كرده است؛ هرچند ممكن است منبع وى، [[تهذيب الكمال]] باشد.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/580533 همان، ص25 و 26]</ref> | #مؤلف در ترجمه جعفر بن سليمان ضبعى مى‌نويسد: «عامه او را توثيق نموده و او را به زهد و تشيع وصف كرده‌اند». دانسته نيست كه مؤلف از كدام‌يك از كتب اهل تسنن استفاده كرده است؛ هرچند ممكن است منبع وى، [[تهذيب الكمال]] باشد.<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/580533 همان، ص25 و 26]</ref> | ||
#مؤلف | #مؤلف غالباً آراى رجاليان قبل از خود را ذكر مى‌كند، بدون آنكه خود اظهار نظر كند. اما در برخى موارد اختلافى، نظر خود را بيان نموده است؛ براى نمونه: | ||
#:- جابر بن يزيد جعفى: تنها نظر خود را بيان كرده و به منابع پيش از خود ارجاع نمى‌دهد. او مى‌نويسد: هرچند روايات در مدح و ذم او وارد شده است، اما مدح ارجح است. رجاليان در باب او اختلاف دارند و اكثرا او را تضعيف نموده‌اند، اما آنچه از احاديث ظاهر مى‌شود ترجيح مدح است و ذم مبنى بر تقيه است.<ref>متن كتاب ص75، ش261</ref> | #:- جابر بن يزيد جعفى: تنها نظر خود را بيان كرده و به منابع پيش از خود ارجاع نمى‌دهد. او مى‌نويسد: هرچند روايات در مدح و ذم او وارد شده است، اما مدح ارجح است. رجاليان در باب او اختلاف دارند و اكثرا او را تضعيف نموده‌اند، اما آنچه از احاديث ظاهر مى‌شود ترجيح مدح است و ذم مبنى بر تقيه است.<ref>متن كتاب ص75، ش261</ref> | ||
#:- ابان بن عثمان احمر بجلى: ناووسى بودن وى را رد كرده است.<ref>همان، ص35 و 36، ش7</ref> | #:- ابان بن عثمان احمر بجلى: ناووسى بودن وى را رد كرده است.<ref>همان، ص35 و 36، ش7</ref> | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
#:حسن بن بشار مدائنى كه مؤلف نام صحيح وى را حسین مى‌داند.<ref>همان، ص87، ش349؛ ص96، ش429</ref> | #:حسن بن بشار مدائنى كه مؤلف نام صحيح وى را حسین مى‌داند.<ref>همان، ص87، ش349؛ ص96، ش429</ref> | ||
#در باب اصحاب رسول خدا(ص) معمولا به ذكر اطلاعاتى بسنده كرده و از تصريح به توثيق يا تضعيف خوددارى كرده است، اما در مواردى به ممدوح بودن يا مذموم بودن برخى از آنان تصريح كرده است؛ مانند مذموم بودن انس بن مالك.<ref>همان، ص67، ش207</ref>و زيد بن ثابت.<ref>همان، ص126، ش615</ref>و ممدوح بودن بلال.<ref>همان، ص71، ش242</ref>و ابوذر.<ref>همان، ص80 و 81، ش306</ref> | #در باب اصحاب رسول خدا(ص) معمولا به ذكر اطلاعاتى بسنده كرده و از تصريح به توثيق يا تضعيف خوددارى كرده است، اما در مواردى به ممدوح بودن يا مذموم بودن برخى از آنان تصريح كرده است؛ مانند مذموم بودن انس بن مالك.<ref>همان، ص67، ش207</ref>و زيد بن ثابت.<ref>همان، ص126، ش615</ref>و ممدوح بودن بلال.<ref>همان، ص71، ش242</ref>و ابوذر.<ref>همان، ص80 و 81، ش306</ref> | ||
#در باب فرزندان ائمه اطهار(ع) | #در باب فرزندان ائمه اطهار(ع) غالباً به ارشاد شيخ مفيد اعتماد نموده است؛ مانند: احمد بن موسى بن جعفر الكاظم(ع).<ref>همان، ص58، ش135</ref>؛ حسین بن على بن حسین(ع).<ref>همان، ص99 و 100، ش448</ref>؛ زيد بن على بن حسین(ع).<ref>همان، ص126 و 127، ش618</ref> | ||
#در تعداد قابل توجهى از موارد اختلافى، به آراى [[شهيد ثانى]] در تعديل و ترجيح روات اعتماد نموده است (براى نمونه: همان، ص84، ش333؛ ص105، ش490؛ ص111، ش523). | #در تعداد قابل توجهى از موارد اختلافى، به آراى [[شهيد ثانى]] در تعديل و ترجيح روات اعتماد نموده است (براى نمونه: همان، ص84، ش333؛ ص105، ش490؛ ص111، ش523). | ||
#در كار مؤلف خطاهایى نيز ديده مى‌شود. او فهرست منتجب‌الدين را از منابع خود معرفى كرده و براى آن رمز «م» قرار داده است؛ حال آنكه تنها يك بار از آن در باب سيف بن عميره نقل كرده است. جالب آنجاست كه مطلب منقول از [[فهرست منتجب‌الدين]] در اين كتاب نيست، بلكه در [[معالم العلما]]ى [[ابن شهرآشوب]] است. گفتنى است كه مؤلف كرارا از [[إعلام الورى]] (ربيع الشيعة) طبرسى نقل كرده است، اما به‌اشتباه آن را از [[ابن طاووس]] مى‌داند.<ref>براى نمونه: همان، ص44، ش49؛ ص47، ش70</ref> | #در كار مؤلف خطاهایى نيز ديده مى‌شود. او فهرست منتجب‌الدين را از منابع خود معرفى كرده و براى آن رمز «م» قرار داده است؛ حال آنكه تنها يك بار از آن در باب سيف بن عميره نقل كرده است. جالب آنجاست كه مطلب منقول از [[فهرست منتجب‌الدين]] در اين كتاب نيست، بلكه در [[معالم العلما]]ى [[ابن شهرآشوب]] است. گفتنى است كه مؤلف كرارا از [[إعلام الورى]] (ربيع الشيعة) طبرسى نقل كرده است، اما به‌اشتباه آن را از [[ابن طاووس]] مى‌داند.<ref>براى نمونه: همان، ص44، ش49؛ ص47، ش70</ref> | ||