تاریخ طبری (ترجمه): تفاوت میان نسخه‌ها

با وجود تنوع راويان در اين بخش، از سال 11ق تا 127ق، بيشترين روايات از ابومِخْنَف لوط بن يحيى اَزْدى (متوفى 157) است و نویسنده، تك‌نگارى دقيق و مفصّل او با نام مقتل‌الحسين را در روايات خود حفظ كرده است. البته طبرى تا سال 132ق باز هم از ابومخنف، اما نه مكرر، روايت كرده است. بيشترين روايات درباره دوران فتوح نيز از سيف بن عمر (متوفى 170-193ق) است. طبرى روايات ابومخنف را از طريق عمر بن شبَّه (متوفى 264ق) و مداينى (متوفى 215 تا 235ق) و هشام بن محمد كلبى (متوفى 206) و روايات سيف بن عمر را از طريق يحيى بن السَّرى نقل نموده است.

به سبب اهميت فتوح سواد (جنگ‌هاى بزرگ مسلمانان با ایرانيان) و نتايج آن، شرح اين جنگ‌ها مفصّل است كه ایرانى بودن مؤلف و انگيزه او در جمع‌آورى انبوه روايات راجع به فتوح ایران، عامل بسيار مهمى در اين امر بوده است. اين مطلب از مقايسه آن‌ها با حجم كمتر روايات راجع به فتوح شام روشن مى‌شود.