پرش به محتوا

واعظ‌زاده خراسانی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'علمي' به 'علمی'
جز (جایگزینی متن - ' های ' به '‌های ')
جز (جایگزینی متن - 'علمي' به 'علمی')
خط ۳۳: خط ۳۳:
'''محمد واعظ‌زاده خراسانى'''، در سال 1304ش، برابر با 23 ذى‌قعده 1343ق، در شهر مشهد مقدس در يك خانواده مذهبى و روحانى ديده به جهان گشود.
'''محمد واعظ‌زاده خراسانى'''، در سال 1304ش، برابر با 23 ذى‌قعده 1343ق، در شهر مشهد مقدس در يك خانواده مذهبى و روحانى ديده به جهان گشود.


وى پس از گذراندن دوره مكتب‌خانه و مدرسه، در سال 1318ش، همراه پدر بزرگوارش مرحوم حاج شيخ مهدى واعظ خراسانى راهى نجف اشرف شده و تا اواسط سال 1321 در آنجا ادبيات و مقدمات و سطوح ابتدايى فقه و اصول را فراگرفت. در اين سال به مشهد مراجعت نمود و در حوزه علميه مشهد تحصيلات حوزوى را تا سال 1328 در رشته‌هاى مختلف علوم اسلامى، اعم از نقلى و عقلى و معارف و نيز سطوح عالى و بخش‌هايى از درس خارج فقه و اصول را نزد استادان آن حوزه، مانند: آيت‌الله سيد يونس اردبيلى، آيت‌الله كفائى، آيت‌الله ميرزا مهدى اصفهانى، آيت‌الله حاج شيخ هاشم قزوينى، آيت‌الله حاج شيخ مجتبى قزوينى، آيت‌الله حاج شيخ كاظم دامغانى و ديگران طى نمود.
وى پس از گذراندن دوره مكتب‌خانه و مدرسه، در سال 1318ش، همراه پدر بزرگوارش مرحوم حاج شيخ مهدى واعظ خراسانى راهى نجف اشرف شده و تا اواسط سال 1321 در آنجا ادبيات و مقدمات و سطوح ابتدايى فقه و اصول را فراگرفت. در اين سال به مشهد مراجعت نمود و در حوزه علمیه مشهد تحصيلات حوزوى را تا سال 1328 در رشته‌هاى مختلف علوم اسلامى، اعم از نقلى و عقلى و معارف و نيز سطوح عالى و بخش‌هايى از درس خارج فقه و اصول را نزد استادان آن حوزه، مانند: آيت‌الله سيد يونس اردبيلى، آيت‌الله كفائى، آيت‌الله ميرزا مهدى اصفهانى، آيت‌الله حاج شيخ هاشم قزوينى، آيت‌الله حاج شيخ مجتبى قزوينى، آيت‌الله حاج شيخ كاظم دامغانى و ديگران طى نمود.


در شهريور سال 1328ش، به حوزه علميه قم منتقل و طى 11 سال از درس‌هاى استادان بزرگ آن سامان و مراجع تقليد وقت، [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]]، آيت‌الله سيد محمد حجت، آيت‌الله [[صدر، صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]]، آيت‌الله گلپايگانى، آيت‌الله اراكى و چند سال از درس اصول حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و از درس فلسفه [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] استفاده نموده و در علوم نقلى و عقلى از ايشان اجازه اجتهاد دريافت كرد و همچنين اجازه نقل حديث را از شخصيت‌هاى بزرگى همچون علامه [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقابزرگ تهرانى]]، علامه سمنانى، آيت‌الله رامهرمزى و [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] اخذ نمود.
در شهريور سال 1328ش، به حوزه علمیه قم منتقل و طى 11 سال از درس‌هاى استادان بزرگ آن سامان و مراجع تقليد وقت، [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]]، آيت‌الله سيد محمد حجت، آيت‌الله [[صدر، صدرالدین|سيد صدرالدين صدر]]، آيت‌الله گلپايگانى، آيت‌الله اراكى و چند سال از درس اصول حضرت [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و از درس فلسفه [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] استفاده نموده و در علوم نقلى و عقلى از ايشان اجازه اجتهاد دريافت كرد و همچنين اجازه نقل حديث را از شخصيت‌هاى بزرگى همچون علامه [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|شيخ آقابزرگ تهرانى]]، علامه سمنانى، آيت‌الله رامهرمزى و [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] اخذ نمود.


وى در حوزه علميه قم در تدوين كتاب حديث بزرگ «جامع أحاديث الشيعة» نزد [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] شركت داشته است و نيز ايشان از مؤسسين و نويسندگان مجله قديمى و پربار «درس‌هايى از مكتب اسلام» بوده و همراه بزرگان حوزه - كه برخى اكنون مرجع تقليد هستند - مانند [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]]، آيت‌الله اردبيلى، آيت‌الله نورى همدانى، در تنوير افكار مردم، خصوصا نسل جوان مى‌كوشيدند.
وى در حوزه علمیه قم در تدوين كتاب حديث بزرگ «جامع أحاديث الشيعة» نزد [[بروجردی، حسین|آيت‌الله بروجردى]] شركت داشته است و نيز ايشان از مؤسسين و نويسندگان مجله قديمى و پربار «درس‌هايى از مكتب اسلام» بوده و همراه بزرگان حوزه - كه برخى اكنون مرجع تقليد هستند - مانند [[مکارم شیرازی، ناصر|آيت‌الله مكارم شيرازى]]، آيت‌الله اردبيلى، آيت‌الله نورى همدانى، در تنوير افكار مردم، خصوصا نسل جوان مى‌كوشيدند.


يكى از پربارترين دوران زندگى ايشان مربوطه به زمانى است كه از سال 1339ش، به جهت تدريس در دانشگاه مشهد مقدس (دانشگاه فردوسى) از ايشان دعوت به عمل آمد و با تشويق آيت‌الله شهيد دكتر بهشتى در دانشكده معقول و منقول سابق (دانشكده الهيات و معارف اسلامى كنونى) به تدريس مشغول گرديد.
يكى از پربارترين دوران زندگى ايشان مربوطه به زمانى است كه از سال 1339ش، به جهت تدريس در دانشگاه مشهد مقدس (دانشگاه فردوسى) از ايشان دعوت به عمل آمد و با تشويق آيت‌الله شهيد دكتر بهشتى در دانشكده معقول و منقول سابق (دانشكده الهيات و معارف اسلامى كنونى) به تدريس مشغول گرديد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش