۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
المغرب في حلی المغرب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی'
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی') |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مهم‌ترين و مشهورترين كار [[ابن سعید مغربی، علی بن موسی|ابن سعيد]] اتمام تأليف طولانى كتاب «المغرب» است. تأليف المغرب تنها توسط [[ابن سعید مغربی، علی بن موسی|ابن سعيد]] نبوده، بلكه در طى يكصد و پنجاه سال و به دست شش نفر از علماى اندلس صورت گرفت و هر كدام پس از ديگرى آن را تصحيح نمودند. | مهم‌ترين و مشهورترين كار [[ابن سعید مغربی، علی بن موسی|ابن سعيد]] اتمام تأليف طولانى كتاب «المغرب» است. تأليف المغرب تنها توسط [[ابن سعید مغربی، علی بن موسی|ابن سعيد]] نبوده، بلكه در طى يكصد و پنجاه سال و به دست شش نفر از علماى اندلس صورت گرفت و هر كدام پس از ديگرى آن را تصحيح نمودند. اولین فرد ابومحمد عبدالله بن ابراهيم بن الحجازى است كه در سال 530ق. كتابى به نام (المسهب في غرائب المغرب) كه موضوع آن، احوال ادباي اندلس از فتح عرب تا 530ق بود، را براى عبدالملك بن سعيد تأليف نمود. پس از او عبدالملك بن سعيد آن را تصحيح و تنقيح نموده و بخش‌هایى را به آن اضافه كرد. دو پسر عبدالملك، احمد و محمد نيز از مؤلفان اثر مذكور بودند. موسى بن محمد كه از عالم‌ترين افراد خانواده بنى سعيد بود، به اين كتاب قسمت‌هایى را افزود و سرانجام وضعيت نهایى آن به دست على بن سعيد به وجود آمد. گفته شده است كه [[ابن سعید مغربی، علی بن موسی|ابن سعيد]] اين كتاب را در 641ق.در مصر به پایان برد. واقعيت اين است كه تأليف و تكميل اجزاي مختلف اين اثر تا سال‌ها پس از آن ادامه داشته و ظاهراً نسخه نهایى آن در ميان سال‌های 645 و647ق. در حلب تنظيم شده است. به گفته حاجى خليفه، المغرب در حدود 15 مجلد بوده است. هنوز همه اجزاي اين كتاب به دست نيامده است. | ||
مؤلف در بحث از هر شهر و ديار ابتدا توضيحاتى جغرافيايى مى‌آورد، آنگاه به تاريخ منطقه مى‌پردازد و پس از ذكر ابناي ملوك از طبقات پنجگانه امرا، رؤسا، علما، شعرا و لفيف (نكته پردازانى از هر صنف كه صاحب نظم نيستند)، سخن به ميان مى‌آورد. | مؤلف در بحث از هر شهر و ديار ابتدا توضيحاتى جغرافيايى مى‌آورد، آنگاه به تاريخ منطقه مى‌پردازد و پس از ذكر ابناي ملوك از طبقات پنجگانه امرا، رؤسا، علما، شعرا و لفيف (نكته پردازانى از هر صنف كه صاحب نظم نيستند)، سخن به ميان مى‌آورد. | ||