۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
جز (جایگزینی متن - 'سوال' به 'سؤال') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
در فصل سوم حقيقت عبادت و مقومات آن را مورد بررسى قرار داده اشاره مىكند كه مفهوم عبادت از مفاهيم واضحى مانند آب و زمين است لكن با وضوح مفهومش گاهى تعبير از حقيقت آن در قالب الفاظ، بسيار سخت مىشود. تأكيد مؤلف در اين فصل بر اين است كه هر خشوع و سجدهاى را عبادت نمى گويند، بلكه عبادت معناى ويژه و خاص دارد كه به معناى خضوعى است كه از اعتقاد به خالقيت خدا، مدبريت او سرچشمه مىگيرد. اين حال موحدين است اما مشركان در عصر رسالت و افرادى كه قبل و بعد از ايشان بودند، خضوع آنها براى معبودهایشان سرچشمه از اعتقادى خاص داشته است كه منافات با اعتقاد موحدين خواهد داشت.<ref>همان، ص33-44</ref> | در فصل سوم حقيقت عبادت و مقومات آن را مورد بررسى قرار داده اشاره مىكند كه مفهوم عبادت از مفاهيم واضحى مانند آب و زمين است لكن با وضوح مفهومش گاهى تعبير از حقيقت آن در قالب الفاظ، بسيار سخت مىشود. تأكيد مؤلف در اين فصل بر اين است كه هر خشوع و سجدهاى را عبادت نمى گويند، بلكه عبادت معناى ويژه و خاص دارد كه به معناى خضوعى است كه از اعتقاد به خالقيت خدا، مدبريت او سرچشمه مىگيرد. اين حال موحدين است اما مشركان در عصر رسالت و افرادى كه قبل و بعد از ايشان بودند، خضوع آنها براى معبودهایشان سرچشمه از اعتقادى خاص داشته است كه منافات با اعتقاد موحدين خواهد داشت.<ref>همان، ص33-44</ref> | ||
وى خاطر نشان مىكند كه از بعضى عبارات قرآنى استفاده مىشود كه عربها در عصر جاهلى موحد در خالقيت بودهاند اما در تدبير امور كه ما از آن بهتوحيد ربوبى تعبير مىكنيم، مشرك بودهاند. «اگر از آنها | وى خاطر نشان مىكند كه از بعضى عبارات قرآنى استفاده مىشود كه عربها در عصر جاهلى موحد در خالقيت بودهاند اما در تدبير امور كه ما از آن بهتوحيد ربوبى تعبير مىكنيم، مشرك بودهاند. «اگر از آنها سؤال كنى كه چه كسى آسمانها و زمين را آفريده است، به تحقيق خواهند گفت خالق عزيز و دانا آن را خلق كرده است».<ref>زمر، 38</ref> | ||
در فصل چهارم به تعاريف مختلف از عبادت مىپردازد و در آخر تعريف صحيح را ذكر مىنمايد. تعريف اول عبارت است از خضوع به همراه اعتقاد به الوهيت موجودى كه براى او خضوع شده است و تا زمانى كه قول و عمل از اعتقاد به الوهيت نشأت نگرفته باشد، اين خضوع و تعظيم و تكريم، عبادت به حساب نمىآيد.<ref>همان، ص47</ref> | در فصل چهارم به تعاريف مختلف از عبادت مىپردازد و در آخر تعريف صحيح را ذكر مىنمايد. تعريف اول عبارت است از خضوع به همراه اعتقاد به الوهيت موجودى كه براى او خضوع شده است و تا زمانى كه قول و عمل از اعتقاد به الوهيت نشأت نگرفته باشد، اين خضوع و تعظيم و تكريم، عبادت به حساب نمىآيد.<ref>همان، ص47</ref> |
ویرایش