۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '(علیهالسلام)' به ' علیهالسلام') |
جز (جایگزینی متن - 'سوال' به 'سؤال') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
#:در اين فصل مؤلف با هدف رد ديدگاه خوارج و معتزله كه ايمان را مركب از تصديق به قلب به علاوه عمل به اعضاء و جوارح مى دانند، به آياتى از قرآن كريم و نيز احاديثى از پيامبر اكرم(ص) استناد مىكند كه نشان میدهد عمل هيچ گونه مدخليتى در مفهوم ايمان ندارد. | #:در اين فصل مؤلف با هدف رد ديدگاه خوارج و معتزله كه ايمان را مركب از تصديق به قلب به علاوه عمل به اعضاء و جوارح مى دانند، به آياتى از قرآن كريم و نيز احاديثى از پيامبر اكرم(ص) استناد مىكند كه نشان میدهد عمل هيچ گونه مدخليتى در مفهوم ايمان ندارد. | ||
#:در ادامه به نقد و بررسى ادله طرفداران مدخليت عمل در مفهوم ايمان پرداخته میشود. | #:در ادامه به نقد و بررسى ادله طرفداران مدخليت عمل در مفهوم ايمان پرداخته میشود. | ||
#افزايش و كاستى ايمان: در اين فصل اين | #افزايش و كاستى ايمان: در اين فصل اين سؤال مطرح میشود كه آيا ايمان قابل افزايش و يا كاهش هست يا نه؟ | ||
#:جمهور متكلمان بر اين باورند كه چنانچه ايمان تنها عبارت از تصديق باشد و عمل مدخليتى در مفهوم آن نداشته باشد، به هيچ وجه قابل افزايش و كاهش نيست اما اگر به معناى تصديق مقارن با عمل باشد قابل فزونى و كاستى خواهد بود.اما قاضى عضدالدين ايجى، [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] و... قائل به بروز فزونى و كاستى در ايمان به معناى تصديق هستند.مؤلف نيز ايمان را هم در طرف عقيده و هم در طرف عمل قابل افزايش و كاهش میداند. | #:جمهور متكلمان بر اين باورند كه چنانچه ايمان تنها عبارت از تصديق باشد و عمل مدخليتى در مفهوم آن نداشته باشد، به هيچ وجه قابل افزايش و كاهش نيست اما اگر به معناى تصديق مقارن با عمل باشد قابل فزونى و كاستى خواهد بود.اما قاضى عضدالدين ايجى، [[شریفالرضی، محمد بن حسین|سيدرضى]] و... قائل به بروز فزونى و كاستى در ايمان به معناى تصديق هستند.مؤلف نيز ايمان را هم در طرف عقيده و هم در طرف عمل قابل افزايش و كاهش میداند. | ||
#آنچه ايمان بدان واجب است: | #آنچه ايمان بدان واجب است: |
ویرایش