۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
بطليوسى در ايام جوانى، تجارت پيشه ساخت، اما ديرى نپاييد كه راه تحصيل و دانشاندوزى در پيش گرفت؛ بدينمنظور، نخست نزد برادر خود، ابوالحسن على (د488ق1095/م) علوم مقدماتى را آموخت. آنگاه رهسپار المريه و سپس قرطبه شد كه در آن ايام، كانون علمى و ادبى غرب جهان اسلام بهشمار مىرفت. | بطليوسى در ايام جوانى، تجارت پيشه ساخت، اما ديرى نپاييد كه راه تحصيل و دانشاندوزى در پيش گرفت؛ بدينمنظور، نخست نزد برادر خود، ابوالحسن على (د488ق1095/م) علوم مقدماتى را آموخت. آنگاه رهسپار المريه و سپس قرطبه شد كه در آن ايام، كانون علمى و ادبى غرب جهان اسلام بهشمار مىرفت. | ||
او در اين دوران، از محضر مشاهيرى چون ابوالفضل بغدادى، ابوسعيد وراق، عبدالدائم قيروانى و ابوعلى غسانى مقدمات | او در اين دوران، از محضر مشاهيرى چون ابوالفضل بغدادى، ابوسعيد وراق، عبدالدائم قيروانى و ابوعلى غسانى مقدمات دانشهایى همچون لغت، شعر و حديث را فرا گرفت و رفتهرفته بر بيشتر علوم زمان از جمله عروض، فقه، فلسفه، منطق و علم هيئت، تسلط يافت. | ||
بطليوسى به مدد فضل و كمال خود، مقرب امرا و كارگزاران ملوك الطوايف اندلس گشت و به دربار آنان راه يافت. او چندى در طليطله در كنف حمايت ابن ذىالنون زيست. آنگاه از الطاف ابن رزين اميرسهله، بهرهمند شد و دبير دربار او گرديد، اما پس از چندى ميان آندو بههم خورد و به زندانى شدن بطليوسى در شنتمريه انجاميد. | بطليوسى به مدد فضل و كمال خود، مقرب امرا و كارگزاران ملوك الطوايف اندلس گشت و به دربار آنان راه يافت. او چندى در طليطله در كنف حمايت ابن ذىالنون زيست. آنگاه از الطاف ابن رزين اميرسهله، بهرهمند شد و دبير دربار او گرديد، اما پس از چندى ميان آندو بههم خورد و به زندانى شدن بطليوسى در شنتمريه انجاميد. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
بطليوسى را به فضل و دانش، خاصه در نحو و لغت بسيار ستوده و به شيوه اندلسيان او را «استاد» لقب دادهاند؛ برخى، او را از جمله فقيهان و دانشمندان مالكى مذهب نيز شمردهاند. | بطليوسى را به فضل و دانش، خاصه در نحو و لغت بسيار ستوده و به شيوه اندلسيان او را «استاد» لقب دادهاند؛ برخى، او را از جمله فقيهان و دانشمندان مالكى مذهب نيز شمردهاند. | ||
بطليوسى شعر نيز مىسرود و | بطليوسى شعر نيز مىسرود و گزيدههایى از اشعار او را بهطور پراكنده در منابع مختلف مىتوان يافت. وى در سخنورى به سبک ابوالعلاء معرى و متنبى دلبستگى تام داشت، چندان كه برخى از تشبيهات و تركيبات آنان را در اشعار خود تكرار كرده است. او در اكثر موضوعات شعرى از مدح، وصف و رثا گرفته، تا غزل و زهد، شعر سروده است. | ||
وى سرانجام در 15 رجب 521ق27/ ژوئيه1127م ديده از جهان فروبست. | وى سرانجام در 15 رجب 521ق27/ ژوئيه1127م ديده از جهان فروبست. |
ویرایش