۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بغوی، حسین بن مسعود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''ابومحمد، حسین بن مسعود فرّاء بغوى شافعى'''، محدث، مفسر، فقيه و مقرء، مشهور به «محيى السنة» و «ركن‌الدين» از علماى قرن پنجم هجرى خراسان بزرگ، در قريه بغ يا بغثور، سرزمينى بين هرات و مرورود از بلاد خراسان بزرگ به سال 433 ه بدنيا آمد.در همانجا نشو و نما نموده به تحصيل اشتغال يافت، در فراگيرى علوم شرعى، بويژه فقه بنابر مذهب شافعى تلاش نمود و بر اين مذهب تمايل داشت(تا هنگاميكه صاحب تحقيق و ترجيح گرديد و به اقوال و ادلۀ ديگر مذاهب اهل سنت آگاه شد و به عنوان متمسك به قرآن و سنت معروف گرديد.)سپس براى تحصيل بيشتر به مرورود هجرت نمود و در آنجا نزد قاضى حسین بن محمد مرورودى، فقيه شافعى، به فراگيرى فقه مشغول شد و مدت زمانى ملازم وى گشت.سپس به طوس، سرخس و ديگر مناطق خراسان سفر نموده، از علماى زياد آن ديار، قرائت، لغت، تفسير، حديث و علوم ديگر فرا گرفت.تا آنكه به «محيى السنة»،«ركن‌الدين» و «شيخ‌الاسلام» مشهور گشت. | '''ابومحمد، حسین بن مسعود فرّاء بغوى شافعى'''، محدث، مفسر، فقيه و مقرء، مشهور به «محيى السنة» و «ركن‌الدين» از علماى قرن پنجم هجرى خراسان بزرگ، در قريه بغ يا بغثور، سرزمينى بين هرات و مرورود از بلاد خراسان بزرگ به سال 433 ه بدنيا آمد.در همانجا نشو و نما نموده به تحصيل اشتغال يافت، در فراگيرى علوم شرعى، بويژه فقه بنابر مذهب شافعى تلاش نمود و بر اين مذهب تمايل داشت(تا هنگاميكه صاحب تحقيق و ترجيح گرديد و به اقوال و ادلۀ ديگر مذاهب اهل سنت آگاه شد و به عنوان متمسك به قرآن و سنت معروف گرديد.)سپس براى تحصيل بيشتر به مرورود هجرت نمود و در آنجا نزد قاضى حسین بن محمد مرورودى، فقيه شافعى، به فراگيرى فقه مشغول شد و مدت زمانى ملازم وى گشت.سپس به طوس، سرخس و ديگر مناطق خراسان سفر نموده، از علماى زياد آن ديار، قرائت، لغت، تفسير، حديث و علوم ديگر فرا گرفت.تا آنكه به «محيى السنة»،«ركن‌الدين» و «شيخ‌الاسلام» مشهور گشت. | ||
دربارۀ ویژگی‌هاى اخلاقى او نوشته‌اند عالمى عامل و پرهيزكار و پارسا و قانع بود.و بى وضو در كلاس حاضر نمى‌شد و نان خالى مى‌خورد.وى از پيشوايان مذهب شافعى و در حديث و تفسير صاحب نظر و دانشمند بود.[[ذهبى]] در «تذكرة الحفاظ»، سبکىدر «طبقات شافعيه»، [[سيوطى]] در «طبقات المفسرين»، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در «[[البداية و | دربارۀ ویژگی‌هاى اخلاقى او نوشته‌اند عالمى عامل و پرهيزكار و پارسا و قانع بود.و بى وضو در كلاس حاضر نمى‌شد و نان خالى مى‌خورد.وى از پيشوايان مذهب شافعى و در حديث و تفسير صاحب نظر و دانشمند بود.[[ذهبى]] در «تذكرة الحفاظ»، سبکىدر «طبقات شافعيه»، [[سيوطى]] در «طبقات المفسرين»، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در «[[البداية و النهایة (دارالفکر)|البداية و النهایة]]» ابن عماد حنبلى در «شذرات الذهب»، [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] در «الوفيات» و ديگران او را بسيار ستوده‌اند. | ||
وى بيش از هشتاد سال عمر كرد و به سال 516 ه در «مرو رود» وفات يافت و نزد استادش قاضى حسین در قبرستان طالقانى به خاک سپرده شد. | وى بيش از هشتاد سال عمر كرد و به سال 516 ه در «مرو رود» وفات يافت و نزد استادش قاضى حسین در قبرستان طالقانى به خاک سپرده شد. | ||