۱۴۴٬۵۹۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ابن سینا، حسین بن عبدالله' به 'ابن سینا، حسین بن عبدالله'
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ابن سینا، حسین بن عبدالله' به 'ابن سینا، حسین بن عبدالله') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| شابک =964-6979-01-7 | | شابک =964-6979-01-7 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور = | | کتابخانۀ دیجیتال نور =17903 | ||
| کتابخوان همراه نور =17903 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''تازيانه سلوك'''، سلسله دستورالعملهاى اخلاقى حسن [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]] است كه تنظيم و جمعآورى آنها توسط سيد محمدناصر تقوى انجام گرفته است. كتاب، به زبان فارسی است. | '''تازيانه سلوك'''، سلسله دستورالعملهاى اخلاقى حسن [[حسنزاده آملی، حسن|حسنزاده آملى]] است كه تنظيم و جمعآورى آنها توسط سيد محمدناصر تقوى انجام گرفته است. كتاب، به زبان فارسی است. | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و يازده گفتار است كه در هر گفتار، پارهاى دستورالعملهاى اخلاقى آمده است. | كتاب، مشتمل بر يك مقدمه و يازده گفتار است كه در هر گفتار، پارهاى دستورالعملهاى اخلاقى آمده است. | ||
شيوه بحث در بيان مطالب، اين گونه است كه مؤلف با آوردن يك عنوان مثل «تن به دنيا دار و دل به مولا»، موضوع را با توجه به آيات و اشعار بهصورت اجمال در قالب مطلبى ادبى و از باب تلنگرى به صاحبان اخلاق و سير و سلوك سفارش مىكند. استاد در برخى موارد از استدلال منطقى مختصرى نيز بهره گرفته است. اشعارى كه در اين دستورالعملها استفاده شده غالباً از ابيات شاعرانى همچون حافظ، باباطاهر، ملاى رومى، [[شبستری، محمود|شبسترى]] و ديوان خود مؤلف است. در برخى از بخشهاى كتاب، مؤلف از الهىنامه خود نيز استفاده كرده است و در پايان هر گفتار، تاريخ بيان مطالب نيز آورده شده است. | شيوه بحث در بيان مطالب، اين گونه است كه مؤلف با آوردن يك عنوان مثل «تن به دنيا دار و دل به مولا»، موضوع را با توجه به آيات و اشعار بهصورت اجمال در قالب مطلبى ادبى و از باب تلنگرى به صاحبان اخلاق و سير و سلوك سفارش مىكند. استاد در برخى موارد از استدلال منطقى مختصرى نيز بهره گرفته است. اشعارى كه در اين دستورالعملها استفاده شده غالباً ً از ابيات شاعرانى همچون حافظ، باباطاهر، ملاى رومى، [[شبستری، محمود|شبسترى]] و ديوان خود مؤلف است. در برخى از بخشهاى كتاب، مؤلف از الهىنامه خود نيز استفاده كرده است و در پايان هر گفتار، تاريخ بيان مطالب نيز آورده شده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
4. اشتمال بر پىنوشتها و توضيحاتى كه در آخر هر گفتار آمده و فهم مطالب را براى خواننده آسان مىكند. | 4. اشتمال بر پىنوشتها و توضيحاتى كه در آخر هر گفتار آمده و فهم مطالب را براى خواننده آسان مىكند. | ||
عناوين گفتارهاى | عناوين گفتارهاى يازدانه به ترتيب چنين است: | ||
1. تن به دنيا دار و دل به مولا؛ | 1. تن به دنيا دار و دل به مولا؛ | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
در گفتار پنجم موضوعاتى همچون سكوت پسنديده، قرآن شفاى بيمارىها و ملاك حق، سحر وقت مسافرت رهروان، آن كس كه خدا دارد همه چيز دارد، آمده است. علامه در گفتار ششم نيز ضمن بيان مطالبى مانند ماه شعبان ميقات شهر الله، ملك و ملكوت در گنجينه سر انسان، در بخش «به انتظار چه وقت و به اميد چه كسى نشستهايد»، مىگويند: «روزگار كه بگذشت و ايام جوانى و كامرانى و باليدن به زخارف نيوى و مقامات اعتبارى بهسرآمد و اگر تقسيم همه به شود، به آقا و بنده، بيش از اين، بلكه تا اين اندازه هم نمىرسد».<ref>همان، ص58</ref> | در گفتار پنجم موضوعاتى همچون سكوت پسنديده، قرآن شفاى بيمارىها و ملاك حق، سحر وقت مسافرت رهروان، آن كس كه خدا دارد همه چيز دارد، آمده است. علامه در گفتار ششم نيز ضمن بيان مطالبى مانند ماه شعبان ميقات شهر الله، ملك و ملكوت در گنجينه سر انسان، در بخش «به انتظار چه وقت و به اميد چه كسى نشستهايد»، مىگويند: «روزگار كه بگذشت و ايام جوانى و كامرانى و باليدن به زخارف نيوى و مقامات اعتبارى بهسرآمد و اگر تقسيم همه به شود، به آقا و بنده، بيش از اين، بلكه تا اين اندازه هم نمىرسد».<ref>همان، ص58</ref> | ||
در گفتار هفتم، از مهمترين عناوين آن مىتوان به «حكايت دچار شدن به وسوسه و شبهات» و «عجز از انطباق ظواهر شرع با مسائل عقلى اشاره كرد. علامه در بخش لطف الهى و رهایى از وسوسه مىفرمايد: «تنها چيزى كه من را از اين ورطه هولناك هلاك رهایى بخشيد، لطف الهى بود كه خويشتن را تلقين مىكردم به اينكه اگر امر داير شود بين نفهميدن و نرسيدن مثل تويى و بين نفهميدن و نرسيدن مثل معلم ثانى، ابونصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] و [[ | در گفتار هفتم، از مهمترين عناوين آن مىتوان به «حكايت دچار شدن به وسوسه و شبهات» و «عجز از انطباق ظواهر شرع با مسائل عقلى اشاره كرد. علامه در بخش لطف الهى و رهایى از وسوسه مىفرمايد: «تنها چيزى كه من را از اين ورطه هولناك هلاك رهایى بخشيد، لطف الهى بود كه خويشتن را تلقين مىكردم به اينكه اگر امر داير شود بين نفهميدن و نرسيدن مثل تويى و بين نفهميدن و نرسيدن مثل معلم ثانى، ابونصر [[فارابی، محمد بن محمد|فارابى]] و [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] و... آيا شخص مثل تو به نفهميدن و نرسيدن اولى است يا آن همه استوانههاى معارف و همچنين خودم را به يكسو قرار مىدادم و اكابر ديگر علم را كه شاگردان بنام آن بزرگان بودند و نظاير آنان را بهسوى ديگر و سپس همان مقايسه را پيش مىكشيدم و به خودم تلقين مىكردم...».<ref>همان، ص66 و 67</ref> | ||
علامه در گفتارهاى هشتم تا يازدهم نيز به مباحث مهمى از جمله علم و عمل سازنده شخصيت، تأثير خاص شب و ويژگىهاى ثلث آخر شب، راز دختر يا پسر شدن فرزند، توبه قدم اول در سلوك، زيركترين مؤمن، معرفت نفس طريق معرفت رب، هيچ ذرهاى غافل نيست، چرا آدمى غافل باشد، دستورالعملهاى آيات آخر سوره فرقان، پرخورى دل را مىميراند، محاسبه اعمال، مراقبه، تفكر، رياضيت در راه علم و عمل به شيوه شريعت، نعمت بيدارى و... پرداخته است. | علامه در گفتارهاى هشتم تا يازدهم نيز به مباحث مهمى از جمله علم و عمل سازنده شخصيت، تأثير خاص شب و ويژگىهاى ثلث آخر شب، راز دختر يا پسر شدن فرزند، توبه قدم اول در سلوك، زيركترين مؤمن، معرفت نفس طريق معرفت رب، هيچ ذرهاى غافل نيست، چرا آدمى غافل باشد، دستورالعملهاى آيات آخر سوره فرقان، پرخورى دل را مىميراند، محاسبه اعمال، مراقبه، تفكر، رياضيت در راه علم و عمل به شيوه شريعت، نعمت بيدارى و... پرداخته است. | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||
<references /> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||