۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
تاريخ التراث العربي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - '<references /> ' به '<references/> ') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
}} | }} | ||
'''تاريخ التراث العربي'''، تأليف محقق و مستشرق ترك [[سزگین، فؤاد|فؤاد سزگين]]، پژوهشى پيرامون نگاشته‌هاى عربى - اسلامى از ابتداى قرن نخست تا آخر چهارم هجرى قمرى است. وى در اين اثر با گستره و جامعيتى مناسب، توانسته در پاره‌اى از دانش‌هاى اسلامى تحقيقات و دستاوردهاى شايان توجهى به حوزه پژوهش، به‌ويژه تاريخ‌شناسى علوم اسلامى و تراث‌پژوهى عرضه بدارد و | '''تاريخ التراث العربي'''، تأليف محقق و مستشرق ترك [[سزگین، فؤاد|فؤاد سزگين]]، پژوهشى پيرامون نگاشته‌هاى عربى - اسلامى از ابتداى قرن نخست تا آخر چهارم هجرى قمرى است. وى در اين اثر با گستره و جامعيتى مناسب، توانسته در پاره‌اى از دانش‌هاى اسلامى تحقيقات و دستاوردهاى شايان توجهى به حوزه پژوهش، به‌ويژه تاريخ‌شناسى علوم اسلامى و تراث‌پژوهى عرضه بدارد و كاستى‌هایى را جبران سازد.<ref>راد، على، ص16</ref> | ||
اصل كتاب به زبان آلمانى است و محمود فهمى حجازى، عرفه مصطفى و عبدالله بن عبدالله حجازى، ترجمه كتاب به عربى را به عهده داشته‌اند. | اصل كتاب به زبان آلمانى است و محمود فهمى حجازى، عرفه مصطفى و عبدالله بن عبدالله حجازى، ترجمه كتاب به عربى را به عهده داشته‌اند. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
بعد به ترتيب سال وفات مؤلفان، آثارى را كه از آغاز در آن حوزه پديد آمده، به‌همراه توضيحى فشرده درباره مؤلفان معرفى مى‌كند و در معرفى مؤلف و آثار به منابعى كه از آنها استفاده كرده، اشاره مى‌كند. در موضوعاتى كه مستقيماً با تاريخ علوم ربط دارد، فصلى را با عنوان منابع مى‌آورد و در آن، منابع هر علم را پيش از آنكه وارد فرهنگ عربى - اسلامی‌شود، به‌تفصيل به بحث مى‌گذارد. عمده اين منابع عبارت است از منابع يونانى، سريانى، ایرانى و هندى.<ref>ر.ک: همان، ص23</ref> | بعد به ترتيب سال وفات مؤلفان، آثارى را كه از آغاز در آن حوزه پديد آمده، به‌همراه توضيحى فشرده درباره مؤلفان معرفى مى‌كند و در معرفى مؤلف و آثار به منابعى كه از آنها استفاده كرده، اشاره مى‌كند. در موضوعاتى كه مستقيماً با تاريخ علوم ربط دارد، فصلى را با عنوان منابع مى‌آورد و در آن، منابع هر علم را پيش از آنكه وارد فرهنگ عربى - اسلامی‌شود، به‌تفصيل به بحث مى‌گذارد. عمده اين منابع عبارت است از منابع يونانى، سريانى، ایرانى و هندى.<ref>ر.ک: همان، ص23</ref> | ||
ناگفته نماند كه سزگين در تاريخ‌نگارى علوم اسلامى و دستاوردهاى علمى دانشمندان اسلامى به اسامى | ناگفته نماند كه سزگين در تاريخ‌نگارى علوم اسلامى و دستاوردهاى علمى دانشمندان اسلامى به اسامى كتابخانه‌هایى كه اين آثار دست‌نويس در آنجا موجود است و اسامى ناشران آنها در صورت انتشار اشاره مى‌كند و نگارش شرح‌ها، تلخيص‌ها، استدراكات، رديه‌ها، حاشيه‌ها و تنظيم‌هایى كه در برخى آثار صورت گرفته است، همگى را به ترتيب زمانى مؤلفان سامان داده است.<ref>ر.ک: همان، ص24-23</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||