پرش به محتوا

الفتح المبين في المشيخة البلدانية للإمام الحافظ ضياء الدين محمد بن عبدالواحد المقدسي الحنبلي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - 'ضیاء الدین' به 'ضیاءالدین')
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۴: خط ۲۴:
| تعداد جلد =3
| تعداد جلد =3
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15130
| کتابخانۀ دیجیتال نور =15130
| کتابخوان همراه نور =11480
| کد پدیدآور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پس از =
خط ۳۷: خط ۳۸:
عادت محدثين در استخراج مشيخه‌ها آن بوده كه شرح حال اساتيد روايتشان را ذكر می‌كردند و در هر شرح حالى اطلاعات مختلفى چون تاريخ ولادت، مكان ولادت و نسب شيخ و القاب علمى و اسامى شيوخ مترجم و در ادامه فضائل شيخ و مشاهداتشان را ذكر می‌كردند. شرح حال برخى مفصل و برخى مختصر است. برخى كتبى را كه از شيخشان فراگرفته ذكر كرده‌اند و فراگيرى آن از طريق سماع يا قرائت يا اجازه و مانند آن را بيان كرده‌اند. سپس اين كار را به روايت يك حديث يا بيشتر از شيخ تا رسول‌الله(ص) ملحق كرده‌اند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15130/1/23 مقدمه، ص23]</ref>
عادت محدثين در استخراج مشيخه‌ها آن بوده كه شرح حال اساتيد روايتشان را ذكر می‌كردند و در هر شرح حالى اطلاعات مختلفى چون تاريخ ولادت، مكان ولادت و نسب شيخ و القاب علمى و اسامى شيوخ مترجم و در ادامه فضائل شيخ و مشاهداتشان را ذكر می‌كردند. شرح حال برخى مفصل و برخى مختصر است. برخى كتبى را كه از شيخشان فراگرفته ذكر كرده‌اند و فراگيرى آن از طريق سماع يا قرائت يا اجازه و مانند آن را بيان كرده‌اند. سپس اين كار را به روايت يك حديث يا بيشتر از شيخ تا رسول‌الله(ص) ملحق كرده‌اند.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15130/1/23 مقدمه، ص23]</ref>


نویسنده به جهت تطبيق بر اين شيوه و براى علاقه‌اى كه به اظهار شيوه ضياء و بيان اسلوب و فكرش در ايراد معلومات و نقدها داشته است، در هر شرح حالى جميع نوشته‌هايى را كه به دست آورده، اعم از تأليفات ضياء و يا مطالبى كه مورخين پس از او در كتب تراجم نقل كرده‌اند با رعايت امانت آورده است؛ مگر شرح حال دايى‌اش ابوعمر؛ چراكه ضياء آن را در يك رساله جدا آورده كه محمد مطيع آن را در ضمن كتاب «التنويه و التبيين» چاپ كرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15130/1/23 مقدمه، ج1، ص23 و 24]</ref>
نویسنده به جهت تطبيق بر اين شيوه و براى علاقه‌اى كه به اظهار شيوه ضياء و بيان اسلوب و فكرش در ايراد معلومات و نقدها داشته است، در هر شرح حالى جميع نوشته‌هایى را كه به دست آورده، اعم از تأليفات ضياء و يا مطالبى كه مورخين پس از او در كتب تراجم نقل كرده‌اند با رعايت امانت آورده است؛ مگر شرح حال دايى‌اش ابوعمر؛ چراكه ضياء آن را در يك رساله جدا آورده كه محمد مطيع آن را در ضمن كتاب «التنويه و التبيين» چاپ كرده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15130/1/23 مقدمه، ج1، ص23 و 24]</ref>


نویسنده همچنين در بخش ديگرى از مقدمه چنين مى‌نويسد: نظر به اهميت مقطع زمانى كه ضياءالدين در آن زندگى مى‌كرد - كه علم حديث از حيث تصنيف و گردآورى و جرح و تعديل به اوج رسيد ‎- براى وفا و احترام به اين عالم جليل لازم ديدم كه اساتيد وى را استخراج كنم... براى تحقق اين عمل از سه دسته از مصادر اصلى استفاده كردم كه عبارت است از: كتب تراجم، نصوص سماعات و كتبى كه ضياء از اساتيدش شنيده و تأليفات ضياء.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15130/1/16 ر.ک: مقدمه، ص17-16]</ref>
نویسنده همچنين در بخش ديگرى از مقدمه چنين مى‌نويسد: نظر به اهميت مقطع زمانى كه ضياءالدين در آن زندگى مى‌كرد - كه علم حديث از حيث تصنيف و گردآورى و جرح و تعديل به اوج رسيد ‎- براى وفا و احترام به اين عالم جليل لازم ديدم كه اساتيد وى را استخراج كنم... براى تحقق اين عمل از سه دسته از مصادر اصلى استفاده كردم كه عبارت است از: كتب تراجم، نصوص سماعات و كتبى كه ضياء از اساتيدش شنيده و تأليفات ضياء.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/15130/1/16 ر.ک: مقدمه، ص17-16]</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش