النفحة العنبرية في أنساب خير البرية: تفاوت میان نسخه‌ها

#: «چون شناخت نسب‌ها، هدفى است كه با آن همتايان شناخته مى‌شود و مصاديق صله رحم معلوم مى‌گردد، همان‌طوركه در قرآن كريم آمده كه: «'''وَ جَعَلْناكُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا'''».<ref>حجرات: 13</ref>و پيامبر(ص) گفت: «تعلّموا من أنسابكم ما تصلون به أرحامكم؛ فإنّ صلة الرحم محبّة في الأهل و مثراة في المال و منساة في الأثر»؛ يعنى «مقدارى از انساب را بياموزيد تا بتوانيد صله رحم كنيد؛ چون صله رحم باعث محبت در خانواده و افزايش مال مى‌شود و سابقه بد را به فراموشى مى‌سپارد».

#:پس چون ثابت شد كه خدا برگزيده‌اش را از آل هاشم بن عبدمناف برگزيد و سيادت را در او و خاندان پاکش قرار داد... و از ابن عبّاس نقل شده كه در مورد قول خداى متعال: «'''سَلامٌ عَلى إلْ ياسِينَ'''».<ref>صافات: 130</ref>، گفت كه آنان خاندان محمّد(ع) هستند. پس چون همه اين مطالب صحيح است، شروع كردم در ذكر فرزندان حسنين(ع) و از خدا توفيق تكميل مى‌طلبم و آن را «النفحة العنبريّة في أنساب خير البريّة» ناميدم و بعد به ذكر قبيله‌هاى عرب از نظر شعوب، قبائل، بطون و فواصل، پرداختم و ملتزم شدم كه اسامى اشتباه‌پذير را ضبط كنم و در اين كار بر خدايى اعتماد كردم كه آسمان را برافراشت و...».<ref>ر.ک: همان، ص21-24</ref>

#فرزندان ابوطالب و آنان چهار نفرند: على(ع)، جعفر، عقيل و طالب. ولى ادامه (عقب) او منحصر در غير طالب است؛ زيرا طالب عقب ندارد و نسلش ادامه نيافته است.<ref>ر.ک: همان، ص39</ref>

#نویسنده در مطلبى تأمل‌برانگيز چنين نوشته است: