۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الفتن (ابن حماد): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'هاي' به 'های'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'هاي' به 'های') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
نكته سوم: علاوه بر روايات زيادى كه ابن حماد از [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] به عنوان صحابى نقل مى‌كند، بخش قابل توجهى از احاديث را به واسطه جابر جعفى از امام باقر(ع) آورده است. | نكته سوم: علاوه بر روايات زيادى كه ابن حماد از [[امام على(ع)|اميرمؤمنان(ع)]] به عنوان صحابى نقل مى‌كند، بخش قابل توجهى از احاديث را به واسطه جابر جعفى از امام باقر(ع) آورده است. | ||
نكته چهارم: برخلاف تصور رايج كه كتاب‌هاى فتن و ملاحم را مربوط و مخصوص نشانه‌هاى ظهور مى‌داند، مطالعه آن‌ها نشان مى‌دهد كه احاديث و آثارى كه در آن‌ها ذكر شده، به فرض صحت، ارتباط مستقيم با ظهور مهدى(ع) ندارد و بسيارى از آن‌ها | نكته چهارم: برخلاف تصور رايج كه كتاب‌هاى فتن و ملاحم را مربوط و مخصوص نشانه‌هاى ظهور مى‌داند، مطالعه آن‌ها نشان مى‌دهد كه احاديث و آثارى كه در آن‌ها ذكر شده، به فرض صحت، ارتباط مستقيم با ظهور مهدى(ع) ندارد و بسيارى از آن‌ها پيشگويى‌هایى درباره حوادث آينده مسلمانان بوده كه در صدر اسلام بيان شده و نامى از مهدى و ظهور او در اين روايات نيست. البته ظهور مهدى(ع) به عنوان يكى از حوادث آينده نيز رواياتى از اين كتاب‌ها را به خود اختصاص داده است؛ چنانكه بخش مهمى از آن‌ها نيز درباره نشانه‌هاى قيامت (اشراط الساعه) است. با اين حال و على رغم ضعف اين منابع و روايات آن‌ها، بخش قابل توجهى از اين احاديث در كتاب‌هاى شيعه به عنوان نشانه‌هاى ظهور امام عصر(ع) تلقى شده و در حجم وسيعى نقل مى‌شود. | ||
الفتن را ابوزيد عبدالرحمان بن حاتم مرادى به سال 280ه-.ق (پنجاه سال پس از مرگ مؤلف) در مصر از نعيم بن حماد روايت كرده است. | الفتن را ابوزيد عبدالرحمان بن حاتم مرادى به سال 280ه-.ق (پنجاه سال پس از مرگ مؤلف) در مصر از نعيم بن حماد روايت كرده است. | ||