۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'بنی امیه' به 'بنیأمیه') |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
کربلا در غرب رودخانه فرات، بر کناره صحرا و در میان منطقهای آبرفتی است که به «أرض السواد» نامور است. شهر انبار در شمال باختری، شهر باستانی بابل در شرق، صحرای غربی در سمت باختر و شهر بحیره پایتخت بنی منذر در جنوب غربی آن قرار دارد. راویان در تعیین دقیق سرزمینی که نام «کربلا» بر آن نهاده شده است، اختلاف نظر دارند؛ برخی گفتهاند این سرزمین در غرب فرات قدیم به موازات مقر بنی هبیره و کوفه واقع است. برخی دیگر هم گفتهاند: سرزمین اصلی کربلا در استانهای قرطه و کمالیه در ناحیه شمال باختری کربلای کنونی بوده است. نویسنده این دیدگاه را دور از واقع میداند؛ زیرا در میان آن سرزمین و مضجع پاک حسینی، حدود چهارده کیلومتر فاصله است. در این میان، به نظر نویسنده، آنچه سخنان امام حسین(ع) نیز آن را تأیید میکند، این است که سرزمینی که مضجع پاک امام(ع) را میزبان شده، «کربلا» است؛ آنگاه که امام بدین سرزمین رسید، درباره نام آن پرسید و چون پاسخ شنید که اینجا کربلا است، فرمود: «این همان است. به خداوند سوگند همین جاست که در آن بار میگشاییم و شترانمان زانو بر زمین میزنند و خون ما نیز در همین جا ریخته میشود».<ref>همان، ص21-22</ref> | کربلا در غرب رودخانه فرات، بر کناره صحرا و در میان منطقهای آبرفتی است که به «أرض السواد» نامور است. شهر انبار در شمال باختری، شهر باستانی بابل در شرق، صحرای غربی در سمت باختر و شهر بحیره پایتخت بنی منذر در جنوب غربی آن قرار دارد. راویان در تعیین دقیق سرزمینی که نام «کربلا» بر آن نهاده شده است، اختلاف نظر دارند؛ برخی گفتهاند این سرزمین در غرب فرات قدیم به موازات مقر بنی هبیره و کوفه واقع است. برخی دیگر هم گفتهاند: سرزمین اصلی کربلا در استانهای قرطه و کمالیه در ناحیه شمال باختری کربلای کنونی بوده است. نویسنده این دیدگاه را دور از واقع میداند؛ زیرا در میان آن سرزمین و مضجع پاک حسینی، حدود چهارده کیلومتر فاصله است. در این میان، به نظر نویسنده، آنچه سخنان امام حسین(ع) نیز آن را تأیید میکند، این است که سرزمینی که مضجع پاک امام(ع) را میزبان شده، «کربلا» است؛ آنگاه که امام بدین سرزمین رسید، درباره نام آن پرسید و چون پاسخ شنید که اینجا کربلا است، فرمود: «این همان است. به خداوند سوگند همین جاست که در آن بار میگشاییم و شترانمان زانو بر زمین میزنند و خون ما نیز در همین جا ریخته میشود».<ref>همان، ص21-22</ref> | ||
پیرامون شخصیت امام حسین(ع)، نویسنده در ابتدا به ترسیم اوضاع اجتماعی و سیاسی دوران زندگانی آن حضرت پرداخته و سپس با استفاده از آیات و روایات، به تبیین شخصیت ایشان پرداخته است. به اعتقاد نویسنده، یکی از تهدیدهایی که مسلمانان بهطور عام و امام حسین(ع) بهطور خاص از آغاز پیدایش اسلام با آن روبهرو شدند، پدیده | پیرامون شخصیت امام حسین(ع)، نویسنده در ابتدا به ترسیم اوضاع اجتماعی و سیاسی دوران زندگانی آن حضرت پرداخته و سپس با استفاده از آیات و روایات، به تبیین شخصیت ایشان پرداخته است. به اعتقاد نویسنده، یکی از تهدیدهایی که مسلمانان بهطور عام و امام حسین(ع) بهطور خاص از آغاز پیدایش اسلام با آن روبهرو شدند، پدیده بنیأمیه و در دست گرفتن خلافت مسلمانان از سوی معاویه و چیرگی او بر جامعه اسلامی بود. او به در اختیار گرفتن خلافت بسنده نکرد، بلکه بیعتی برای فرزندش یزید سامان داد و او را به خلافت پس از خود گماشت. در چنین وضعیتی امام(ع) قیامی برپا کرد که آوازه آن، همه تاریخ را درنوردید.<ref>ر.ک: همان، ص42</ref> | ||
در ادامه کتاب، به نحوه سفر امام حسین(ع) به عراق، شهیدان کربلا، مسئله سجده بر تربت امام حسین(ع)، بنای حرم ایشان و سیر تاریخی آن و توصیف عمومی حرم پرداخته شده است. نویسنده با استناد به قول ابن قولویه در کتاب «كامل الزيارة» معتقد است تاریخ بنیاد نهادن مرقد امام(ع)، به همان روزهای شهادت آن حضرت بازمیگردد.<ref>ر.ک: همان، ص108</ref> | در ادامه کتاب، به نحوه سفر امام حسین(ع) به عراق، شهیدان کربلا، مسئله سجده بر تربت امام حسین(ع)، بنای حرم ایشان و سیر تاریخی آن و توصیف عمومی حرم پرداخته شده است. نویسنده با استناد به قول ابن قولویه در کتاب «كامل الزيارة» معتقد است تاریخ بنیاد نهادن مرقد امام(ع)، به همان روزهای شهادت آن حضرت بازمیگردد.<ref>ر.ک: همان، ص108</ref> |
ویرایش