پرش به محتوا

صفوة الصفا: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۸۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۹
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:
}}  
}}  


'''صفوة الصفا''' یا «أسس المواهب السنية في مناقب الصفوية»، نوشته درویش توکلی بن اسماعیل بن حاجی محمد مشهور به ابن بزاز اردبیلی (متوفی 759ق)، یکی از معتبرترین کتاب‎ها درباره تصوف؛ و گران‎قدرترین منبع درباره حالات و کرامات و مناقب و مقامات شیخ صفی‎الدین اسحق اردبیلی، جد پنجم شاه اسماعیل، بنیان‎گذار سلسله صفوی است. این اثر با مقدمه و تصحیح غلامرضا طباطبایی مجد منتشر شده است.
'''صفوة الصفا''' یا «أسس المواهب السنية في مناقب الصفوية»، نوشته [[ابن بزاز، توکل بن اسماعیل|درویش توکلی بن اسماعیل بن حاجی محمد]] مشهور به [[ابن بزاز، توکل بن اسماعیل|ابن بزاز اردبیلی]] (متوفی 759ق)، یکی از معتبرترین کتاب‎ها درباره تصوف؛ و گران‎قدرترین منبع درباره حالات و کرامات و مناقب و مقامات شیخ صفی‎الدین اسحق اردبیلی، جد پنجم شاه اسماعیل، بنیان‎گذار سلسله صفوی است. این اثر با مقدمه و تصحیح [[طباطبایی مجد، غلامرضا|غلامرضا طباطبایی مجد]] منتشر شده است.


کتاب صفوة الصفا نوشته ابن بزاز اردبیلی‎ از‎ زمره‎ کتب تذکره عرفاست که گرچه نام آن معروف‎ است‎، ولی درمجموع کمتر مورد استفاده قرار گرفته و تحلیل و تبیین شده است. صفوة الصفا ربع قرن پس از درگذشت شیخ صفی تکمیل‎‎ شده‎ است<ref>ر.ک: ذکاوتی قراگزلو، علیرضا، ص53</ref>‏
کتاب صفوة الصفا نوشته [[ابن بزاز، توکل بن اسماعیل|ابن بزاز اردبیلی]]‎ از‎ زمره‎ کتب تذکره عرفاست که گرچه نام آن معروف‎ است‎، ولی درمجموع کمتر مورد استفاده قرار گرفته و تحلیل و تبیین شده است. صفوة الصفا ربع قرن پس از درگذشت شیخ صفی تکمیل‎‎ شده‎ است<ref>ر.ک: ذکاوتی قراگزلو، علیرضا، ص53</ref>‏


==ساختار==
==ساختار==
خط ۵۴: خط ۵۴:
مؤلف در فصل سوم باب یازدهم کتابش که اختصاص به ذکر بعضی از خلفا و مریدان شیخ صفی‎الدین دارد، ضمن مقایسه کثرت هواداران شیخ نسبت به لشکر امیرچوپان، از قول امیرچوپان خطاب به شیخ صفی می‎نویسد: «... از آب آمویه تا حدود مصر و از سواحل هرموز تا باب الابواب –که اقصی حدود این مملکت است و من گردیده‎ام- هرجا و نواحی و اطراف که رسیده‎ام مریدان شیخ را دیده‎ام که به این حلیه و زیّ شیخ متحلی و متزین‎اند و آوازه ذکر در اطراف انداخته‎اند»<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص5</ref>.
مؤلف در فصل سوم باب یازدهم کتابش که اختصاص به ذکر بعضی از خلفا و مریدان شیخ صفی‎الدین دارد، ضمن مقایسه کثرت هواداران شیخ نسبت به لشکر امیرچوپان، از قول امیرچوپان خطاب به شیخ صفی می‎نویسد: «... از آب آمویه تا حدود مصر و از سواحل هرموز تا باب الابواب –که اقصی حدود این مملکت است و من گردیده‎ام- هرجا و نواحی و اطراف که رسیده‎ام مریدان شیخ را دیده‎ام که به این حلیه و زیّ شیخ متحلی و متزین‎اند و آوازه ذکر در اطراف انداخته‎اند»<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، ص5</ref>.


شیخ صفی‎الدین مردی عالم و فاضل و مفسر قرآن بود. باب چهارم کتاب حاضر اختصاص به تفسیرهای وی در آیات قرآنی، احادیث نبوی و ابیات عرفانی شاعرانی چون مولانا، عطار، عراقی و سعدی دارد. وی طبع شعر هم داشت. مفاهیم عالی رضا و تسلیم و وصول به حق را در غزلیات و رباعیاتی که سروده به بهترین وجهی عنوان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص6-5</ref>‏.‎
شیخ صفی‎الدین مردی عالم و فاضل و مفسر قرآن بود. باب چهارم کتاب حاضر اختصاص به تفسیرهای وی در آیات قرآنی، احادیث نبوی و ابیات عرفانی شاعرانی چون [[مولوی، جلال‌الدین محمد|مولانا]]، [[عطار، محمد بن ابراهیم|عطار]]، [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|عراقی]] و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] دارد. وی طبع شعر هم داشت. مفاهیم عالی رضا و تسلیم و وصول به حق را در غزلیات و رباعیاتی که سروده به بهترین وجهی عنوان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص6-5</ref>‏.‎


ابن بزاز در کتاب حاضر حکایاتی بسیار در کشف و کرامات، صفا و حلم، علم و ورع و تقوا و بالاخره سجایای اخلاقی شیخ صفی‎الدین نوشته است و نیز داستان‎های زیادی در باب ملاقات‎های سلاطین و حکمرانان و بزرگان زمان با او نقل کرده و مراتب حرمت وی را نزد حکمرانان مغول ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.
ابن بزاز در کتاب حاضر حکایاتی بسیار در کشف و کرامات، صفا و حلم، علم و ورع و تقوا و بالاخره سجایای اخلاقی شیخ صفی‎الدین نوشته است و نیز داستان‎های زیادی در باب ملاقات‎های سلاطین و حکمرانان و بزرگان زمان با او نقل کرده و مراتب حرمت وی را نزد حکمرانان مغول ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.
خط ۹۰: خط ۹۰:


==پانویس ==
==پانویس ==
<references/>
<references />


==منابع مقاله==
==منابع مقاله==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش