پرش به محتوا

دیوان اشعار مفتون همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:


{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|'' کای لنگر زمین و زمان‎، جان‎ هر اَحَد ''|2='' دست من است‎ و دامن‎ تو، یا‎ علی‎!مدد ''}}‎<ref>ر.ک: مفتون، رضا، ص244</ref>}}
{{ب|'' کای لنگر زمین و زمان‎، جان‎ هر اَحَد ''|2='' دست من است‎ و دامن‎ تو، یا‎ علی‎!مدد ''<ref>ر.ک: مفتون، رضا، ص244</ref>}.
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


خط ۵۶: خط ۵۶:
{{ب|'' در کربلا، دلا! دل زینب شکسته شد''|2='' زیرا فلک نموده به زینب بسی جفا''}}
{{ب|'' در کربلا، دلا! دل زینب شکسته شد''|2='' زیرا فلک نموده به زینب بسی جفا''}}


{{ب|'' یکسو حسین کشته فتاده به قتلگه''|2='' عباس را دو دست ز یکسو زتن جدا''}} <ref>ر.ک: متن کتاب، ص7-6</ref>‏.
{{ب|'' یکسو حسین کشته فتاده به قتلگه''|2='' عباس را دو دست ز یکسو زتن جدا''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7-6</ref>}} ‏.
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


خط ۶۹: خط ۶۹:
{{ب|'' امشب هلال یکشبه رؤیت شد''|2='' گویی ز کردگار پیام آمد''}}
{{ب|'' امشب هلال یکشبه رؤیت شد''|2='' گویی ز کردگار پیام آمد''}}


{{ب|'' هر کس گرفت روزه، مسلمان است''|2='' شد صوم حتم و کار تمام آمد''}}<ref>ر.ک: همان، ص76</ref>‏.
{{ب|'' هر کس گرفت روزه، مسلمان است''|2='' شد صوم حتم و کار تمام آمد''<ref>ر.ک: همان، ص76</ref>‏}}.
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


خط ۸۲: خط ۸۲:
{{ب|'' تا کی به کار قادر مطلق به چون و چند؟''|2='' ممکن کجا و واجب بی چون و بی چرا''}}
{{ب|'' تا کی به کار قادر مطلق به چون و چند؟''|2='' ممکن کجا و واجب بی چون و بی چرا''}}


{{ب|'' عالم چو کشتی است و همه ساکنان او''|2='' کشتی نشستگان و بود ناخدا، خدا ''}}<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>‏.
{{ب|'' عالم چو کشتی است و همه ساکنان او''|2='' کشتی نشستگان و بود ناخدا، خدا ''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3</ref>‏}}.
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


خط ۹۸: خط ۹۸:
{{شعر}}
{{شعر}}


{{ب|'' مخور هول ابلیس تا جان دهد‎''|2='' هم‎ آن‎کس‎ که دندان دهد نان دهد''}} <ref>ر.ک: کرمی، محمدحسین، ص153</ref>‏.
{{ب|'' مخور هول ابلیس تا جان دهد‎''|2='' هم‎ آن‎کس‎ که دندان دهد نان دهد'' <ref>ر.ک: کرمی، محمدحسین، ص153</ref>}}‏.
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


خط ۱۰۹: خط ۱۰۹:
{{ب|'' یک‎عمر رزق داده خداوند و خورده‎اند''|2='' غم خورده‎اند و رزق به یک‎عمر چون گدا''}}
{{ب|'' یک‎عمر رزق داده خداوند و خورده‎اند''|2='' غم خورده‎اند و رزق به یک‎عمر چون گدا''}}


{{ب|'' ای دل! به آن کسان که غم رزق می‎خورند''|2='' برگو: خدا زیاد کند روزی شما''}} <ref>ر.ک: متن کتاب، ص4</ref>‏.
{{ب|'' ای دل! به آن کسان که غم رزق می‎خورند''|2='' برگو: خدا زیاد کند روزی شما''<ref>ر.ک: متن کتاب، ص4</ref>‏}}.
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


خط ۱۲۰: خط ۱۲۰:
{{ب|'' صهر نبی، دست حق، حیدر دلدل سوار''|2='' آنکه شهان را بود غلامیش افتخار''}}
{{ب|'' صهر نبی، دست حق، حیدر دلدل سوار''|2='' آنکه شهان را بود غلامیش افتخار''}}


{{ب|'' آنکه به درگاه اوست کم زغبار آفتاب''}} <ref>ر.ک: همان، ص159</ref>‏.
{{ب|'' آنکه به درگاه اوست کم زغبار آفتاب''|2='' ''<ref>ر.ک: همان، ص159</ref>}} ‏.
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


خط ۱۲۹: خط ۱۲۹:
{{ب|'' ای دل به جو نیلگون، عنقای روئین‎پر نگر''|2='' سیمرغ آتش‎بال بین، شاهین آتش‎خور نگر''}}
{{ب|'' ای دل به جو نیلگون، عنقای روئین‎پر نگر''|2='' سیمرغ آتش‎بال بین، شاهین آتش‎خور نگر''}}


{{ب|'' بگشوده پر بر آسمان، آتش‎فشان اژدر نگر''|2='' طیاره‎ها، سیاره‎ها، بر گنبد اخضر نگر''}} <ref>ر.ک: همان، ص160</ref>‏.
{{ب|'' بگشوده پر بر آسمان، آتش‎فشان اژدر نگر''|2='' طیاره‎ها، سیاره‎ها، بر گنبد اخضر نگر''}} ‏.
{{پایان شعر}}
{{پایان شعر}}


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش