۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
رفع الیدین في الصلاة: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''رفع الیدین في الصلاة'''، اثر ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بخاری (متوفی 256ق) با تحقیق و حاشیه‌نویسی بدیع‌الدین | '''رفع الیدین في الصلاة'''، اثر [[بخاری، محمد بن اسماعیل|ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بخاری]] (متوفی 256ق) با تحقیق و حاشیه‌نویسی [[راشدي، بديع الدين|بدیع‌الدین راشدی]]، کتابی است یک‌جلدی به زبان عربی با موضوع فقه و روایات اسلامی. نویسنده در این اثر مشروعیت بلند کردن دستان در رکوع و پس از سر برداشتن از رکوع را اثبات کرده است. | ||
نام حاشیه کتاب، «جلاء العینین بتخريج روايات البخاري في جزء رفع الیدین» است. | نام حاشیه کتاب، «جلاء العینین بتخريج روايات البخاري في جزء رفع الیدین» است. | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
بدر بن عبدالله بدر در مقدمه کتاب پس از حمد الهی و شهادت بر وحدانیت و رسالت پیامبر اسلام(ص) می‌نویسد: «اما بعد فان خیر الکلام کلام‌الله عز و جل و خیر الهدی هدی محمد(ص) و شر الامور محدثاتها و کل محدث بدعة و کل بدعة ضلالة و کل ضلالة فی النار» سپس می‌نویسد: این اثر یعنی کتاب «رفع الیدین فی الصلاة» گنجی از گنجه‌ای امام حفاظ و رئیس محدثان ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بخاری است که برای خواننده گرامی تقدیم می‌گردد.<ref>ر.ک: مقدمه بدر عبدالله بدر، ص3</ref> در آغاز کتاب درباره رفع الیدین فی الصلاة آمده: مسئله رفع الیدین در رکوع و برخاستن از آن و هنگام قیام، از اموری است که سلف و بزرگان پیشین از اهل سنت به آن اهتمام داشته‌اند تا جایی که ابن قیم گفته: «و هو عمل كانه رأی عین». مروزی هم می‌نویسد: «أجمع علماء الأمصار علی مشروعية ذلك الا أهل الكوفه»؛ یعنی جز اهل کوفه، سایر علما بر مشروع بودن این کار اجماع دارند. شافعی هم می‌نویسد ترک این عمل جایز نیست. سلف از علمای اهل سنت معتقدند این کار زینت نماز است و بسیاری از بندگان متمسکین مانند شیخ ابوبکر فهری در این راستا اذیت‌های بسیاری کشیدند تا جایی که برخی قصد کشتنش را کردند و خداوند از این فتنه حفظش کرد. یا مانند شیخ ابوالحسن سندی که زندانیش کردند. او صبر کرد و خداوند نجاتش داد.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5-9</ref> | بدر بن عبدالله بدر در مقدمه کتاب پس از حمد الهی و شهادت بر وحدانیت و رسالت پیامبر اسلام(ص) می‌نویسد: «اما بعد فان خیر الکلام کلام‌الله عز و جل و خیر الهدی هدی محمد(ص) و شر الامور محدثاتها و کل محدث بدعة و کل بدعة ضلالة و کل ضلالة فی النار» سپس می‌نویسد: این اثر یعنی کتاب «رفع الیدین فی الصلاة» گنجی از گنجه‌ای امام حفاظ و رئیس محدثان [[بخاری، محمد بن اسماعیل|ابوعبدالله محمد بن اسماعیل بخاری]] است که برای خواننده گرامی تقدیم می‌گردد.<ref>ر.ک: مقدمه بدر عبدالله بدر، ص3</ref> در آغاز کتاب درباره رفع الیدین فی الصلاة آمده: مسئله رفع الیدین در رکوع و برخاستن از آن و هنگام قیام، از اموری است که سلف و بزرگان پیشین از اهل سنت به آن اهتمام داشته‌اند تا جایی که ابن قیم گفته: «و هو عمل كانه رأی عین». مروزی هم می‌نویسد: «أجمع علماء الأمصار علی مشروعية ذلك الا أهل الكوفه»؛ یعنی جز اهل کوفه، سایر علما بر مشروع بودن این کار اجماع دارند. شافعی هم می‌نویسد ترک این عمل جایز نیست. سلف از علمای اهل سنت معتقدند این کار زینت نماز است و بسیاری از بندگان متمسکین مانند شیخ ابوبکر فهری در این راستا اذیت‌های بسیاری کشیدند تا جایی که برخی قصد کشتنش را کردند و خداوند از این فتنه حفظش کرد. یا مانند شیخ ابوالحسن سندی که زندانیش کردند. او صبر کرد و خداوند نجاتش داد.<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص5-9</ref> | ||
ائمه سلف و خلف از اهل سنت در این مسئله مصنفاتی داشته‌اند. طبق پژوهش محقق کتاب، اولین آن‌ها ابوعبدالله صاحب «الصحیح» است که کتابش نزد اهل علم به «قرة العینین» معروف است. پس از وی امام محمد بن نصر مروزی و دیگران از ائمه اهل سنت هستند و از میان متأخرین شیخ تقی‌الدین سبکی و حافظ ابن قیم و دیگران از بزرگان علمای اهل تسنن هستند. کتاب بخاری اصل در این مسئله است و تعلیقاتی که ابومحمد بدیع‌الدین شاه راشدی بر آن زده در تخریج روایات و اقوال و آثار و... را به «جلاء العینین بتخریج روایات البخاری فی جزء رفع الیدین» نام‌گذاری کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص9-11</ref> | ائمه سلف و خلف از اهل سنت در این مسئله مصنفاتی داشته‌اند. طبق پژوهش محقق کتاب، اولین آن‌ها ابوعبدالله صاحب «الصحیح» است که کتابش نزد اهل علم به «قرة العینین» معروف است. پس از وی امام محمد بن نصر مروزی و دیگران از ائمه اهل سنت هستند و از میان متأخرین شیخ تقی‌الدین سبکی و حافظ ابن قیم و دیگران از بزرگان علمای اهل تسنن هستند. کتاب بخاری اصل در این مسئله است و تعلیقاتی که ابومحمد بدیع‌الدین شاه راشدی بر آن زده در تخریج روایات و اقوال و آثار و... را به «جلاء العینین بتخریج روایات البخاری فی جزء رفع الیدین» نام‌گذاری کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص9-11</ref> | ||