علوی، محمد بن علی بن حسن: تفاوت میان نسخه‌ها

بنا به نقل [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] از ابن نرسی، محمد بن علی علوی، در ماه رجب سال 367 به دنیا آمد و در ماه ربیع‌الاول سال 445 هجری از دنیا رفت.<ref>ر.ک: تدمری، عمر عبدالسلام، ص20</ref>

معلومات ما از اماکن علم‌آموزی و مراحل آن درباره وی، بسیار کم است. ولی در کل با توجه به برخی امور می‌توان گفت: بدون شک او قرآن کریم و نحو را آموخته است زیرا در میان اساتیدش به اشخاصی برمی‌خوریم که مشهور به إقراء و تجوید و یا نحوی هستند. همچنین او طرفه‌ای از ادب هم برگرفته است؛ زیرا برخی از اشعار را از اخباری ادیب نقل می‌کند. همان‌طور که معلومات ما از اساتیدش کم است از محل آموزشش نیز اطلاعات زیادی نداریم؛ آن‌طور که [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]] گفته و خود علوی هم بر آن در کتاب «الفوائد» تصریح کرده است، وی در دروس شیوخ شهرش در کوفه حاضر شد، در بغداد قرائت کرد.<ref>ر.ک: همان، ص9-10</ref>

او در سال 413 هجری در مکه مکرمه بوده و فریضه حج را به‌جا می‌آورده است؛ زیرا حادثه شکستن حجرالأسود در کعبه مشرفه به دست یکی از مصریان در روز نَفْر اول بعد از نماز جمعه را نقل می‌کند. البته سخنی از اینکه وی از یکی از شیوخ آنجا استماع کرده باشد یا روایتی کرده باشد وجود ندارد همچنان که درباره سایر بلاد درباره طلب علم وی نیز اطلاعاتی نداریم.<ref>ر.ک: همان‌، ص10</ref>

علاوه بر این اشخاص، علوی از «ابوعلی حسن بن ابوهبیش» هم حکایت کرده، ولی دقیقاً مشخص نیست که او نیز از اساتیدش است یا نه.<ref>ر.ک: همان‌، ص10-16</ref>

# محمد بن علی بن میمون بن محمد، ابوالغنائم نرسی کوفی. محدث کوفه و که قرائتش ملقب به ابی لجودة بود.<ref>ر.ک: همان‌، ص16-19</ref>

تدمری، عمر عبدالسلام، الفوائد المنتقا‌ة‌ و الغرائب‌ الحسا‌ن‌ عن‌ الشیوخ‌ الکوفیین، تألیف صوری، محمد بن علی، دارالکتاب عربی، بیروت، چاپ اول 1407ق / 1987م.