پرش به محتوا

درآمدی به شیعه‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '‌‌' به '‌'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده')
جز (جایگزینی متن - '‌‌' به '‌')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۳: خط ۴۳:
بخش اول کتاب به مقدمات و کلیات اختصاص یافته است. این بخش شش فصل دارد. در بررسی لغت شیعه نویسنده سه معنای متابعت، پیروی، نصرت، یاری، توافق و هماهنگی را ذکر کرده و به معاجم مختلف لغوی استناد کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص20-19</ref>. همچنین در تعریف اصطلاحی شیعه چند معنا را آورده است که در همه تعاریف بر ارجحیت و افضلیت علی(ع) تأکید شده است.<ref>ر.ک: همان، ص24-22</ref>.
بخش اول کتاب به مقدمات و کلیات اختصاص یافته است. این بخش شش فصل دارد. در بررسی لغت شیعه نویسنده سه معنای متابعت، پیروی، نصرت، یاری، توافق و هماهنگی را ذکر کرده و به معاجم مختلف لغوی استناد کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص20-19</ref>. همچنین در تعریف اصطلاحی شیعه چند معنا را آورده است که در همه تعاریف بر ارجحیت و افضلیت علی(ع) تأکید شده است.<ref>ر.ک: همان، ص24-22</ref>.


نویسنده با استناد به منابع اهل سنت از جمله الصواعق المحرقة ابن حجر و [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر|سیوطی]] می‌گوید مطابق احادیثی که محدثان سنی و شیعی از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده‌اند پیامبر اکرم(ص) هواداران و پیروان علی را به نام شیعه نامیده است... نام شیعه نخستین بار توسط پیامبر اکرم(ص) بر هواداران و پیروان علی(ع) اطلاق شده است؛ و ازآنجاکه این اصطلاح شناخته شده بود، پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) نیز به کار رفته است. چنان‌که مسعودی آنجا که حوادث مربوط به سقیفه را نقل کرده است گفته است: پس‌ازآن که ماجرای بیعت با ابوبکر در سقیفه پایان یافت، امام علی و عده‌ای از شیعیان وی در منزل او اجتماع نمودند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص30-28</ref>.
نویسنده با استناد به منابع اهل سنت از جمله الصواعق المحرقة ابن حجر و [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] می‌گوید مطابق احادیثی که محدثان سنی و شیعی از پیامبر اکرم(ص) نقل کرده‌اند پیامبر اکرم(ص) هواداران و پیروان علی را به نام شیعه نامیده است... نام شیعه نخستین بار توسط پیامبر اکرم(ص) بر هواداران و پیروان علی(ع) اطلاق شده است؛ و ازآنجاکه این اصطلاح شناخته شده بود، پس از رحلت پیامبر اکرم(ص) نیز به کار رفته است. چنان‌که مسعودی آنجا که حوادث مربوط به سقیفه را نقل کرده است گفته است: پس‌ازآن که ماجرای بیعت با ابوبکر در سقیفه پایان یافت، امام علی و عده‌ای از شیعیان وی در منزل او اجتماع نمودند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص30-28</ref>.


در این بخش که حجیم‌ترین قسمت کتاب نیز است، نویسنده در ادامه به تاریخ شیعه و دوره‌های مختلف حیات امامان شیعه در دوران خلفا، عصر امویان و عباسیان می‌پردازد. فصل پایانی این بخش به منابع شیعه در اصول و فروع دین اختصاص یافته و در این رابطه به قرآن کریم، سنت پیامبر اکرم(ص)، گفتار و رفتار اهل‌بیت پیامبر(ص) و عقل اشاره شده است.<ref>ر.ک: همان، ص105-39</ref>.
در این بخش که حجیم‌ترین قسمت کتاب نیز است، نویسنده در ادامه به تاریخ شیعه و دوره‌های مختلف حیات امامان شیعه در دوران خلفا، عصر امویان و عباسیان می‌پردازد. فصل پایانی این بخش به منابع شیعه در اصول و فروع دین اختصاص یافته و در این رابطه به قرآن کریم، سنت پیامبر اکرم(ص)، گفتار و رفتار اهل‌بیت پیامبر(ص) و عقل اشاره شده است.<ref>ر.ک: همان، ص105-39</ref>.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش