پرش به محتوا

ابن نباته، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '‌ ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'مي' به 'می')
جز (جایگزینی متن - '‌ ' به ' ')
خط ۶: خط ۶:
|-
|-
|نام‌های دیگر  
|نام‌های دیگر  
| data-type="authorOtherNames" | اب‍ن‌ ن‍ب‍ات‍ه‌، اب‍وب‍ک‍ر ج‍م‍ال‌ال‍دی‍ن‌ م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ م‍ح‍م‍د
| data-type="authorOtherNames" | اب‍ن ن‍ب‍ات‍ه‌، اب‍وب‍ک‍ر ج‍م‍ال‌ال‍دی‍ن م‍ح‍م‍د ب‍ن م‍ح‍م‍د


اب‍ن‌ ن‍ب‍ات‍ه‌ ال‍ف‍ارق‍ی‌
اب‍ن ن‍ب‍ات‍ه ال‍ف‍ارق‍ی‌
|-
|-
|نام پدر  
|نام پدر  
خط ۶۶: خط ۶۶:
وى علاوه بر قصايد انبوهى كه در مدح ابوالفداء و ملك افضل سرود و در 2 ديوان جداگانه گرد آورد، مدايح بسيارى نيز به ديگر بزرگان روزگارش، از جمله تاج‌الدين سبک ى، جمال‌الدين بن الشهاب محمود، تاج‌الدين بن الزين خضر تقديم داشته است.
وى علاوه بر قصايد انبوهى كه در مدح ابوالفداء و ملك افضل سرود و در 2 ديوان جداگانه گرد آورد، مدايح بسيارى نيز به ديگر بزرگان روزگارش، از جمله تاج‌الدين سبک ى، جمال‌الدين بن الشهاب محمود، تاج‌الدين بن الزين خضر تقديم داشته است.


بخش ديگر شعر ابن نباته، مراثى است. سوزناك‌ترين مراثى او، اشعارى است كه در مرگ نابهنگام فرزندان خویش سروده است. به گفته [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، فرزندان او را در خردسالى مرگ فرامى‌رسيد‌ ‎و بدين گونه 16 فرزند را از دست داد. بى‌شك این رویدادها بر شخصيت و شعر او تأثيرى اجتناب‌ناپذير گذارده؛ آن‌چنان‌كه حتى در قطعه‌اى كه احتمالاً يادگار واپسين‌روزهاى عمر اوست، از مرگ پدر و فرزندان خود سخن گفته است.
بخش ديگر شعر ابن نباته، مراثى است. سوزناك‌ترين مراثى او، اشعارى است كه در مرگ نابهنگام فرزندان خویش سروده است. به گفته [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]]، فرزندان او را در خردسالى مرگ فرامى‌رسيد ‎و بدين گونه 16 فرزند را از دست داد. بى‌شك این رویدادها بر شخصيت و شعر او تأثيرى اجتناب‌ناپذير گذارده؛ آن‌چنان‌كه حتى در قطعه‌اى كه احتمالاً يادگار واپسين‌روزهاى عمر اوست، از مرگ پدر و فرزندان خود سخن گفته است.


افزون بر آن، قطعه‌هاى 2 و چند بيتى كه بيش از یک سوم ديوان او را تشكيل مى‌دهد، بيشتر مضامین تغزلى دارد.
افزون بر آن، قطعه‌هاى 2 و چند بيتى كه بيش از یک سوم ديوان او را تشكيل مى‌دهد، بيشتر مضامین تغزلى دارد.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش