۶۱٬۱۸۹
ویرایش
قانون التأويل: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
کتاب با مقدمه سلیمان دنیا آغاز شده است. وی در این مقدمه، پس از تجلیل از نویسنده و اثرش، نیاز امروز به احیا آثار گذشتگان که صفحات مجد و نشانههای برتری هستند را گوشزد کرده است. سپس کتاب قانون التأویل را از کتب برگزیده ارزشمندی دانسته که از بیانی استوار برخوردار است و انسان را به تعجب وامیدارد. او معتقد است که طالب علم هرگاه از موازین ثابت و قوانین صحیح این اثر غافل شود از قبح تقصیر و سوء تأویل در امان نخواهد بود <ref>ر.ک: مقدمه سلیمان دنیا، ص 9-7</ref>. | کتاب با مقدمه سلیمان دنیا آغاز شده است. وی در این مقدمه، پس از تجلیل از نویسنده و اثرش، نیاز امروز به احیا آثار گذشتگان که صفحات مجد و نشانههای برتری هستند را گوشزد کرده است. سپس کتاب قانون التأویل را از کتب برگزیده ارزشمندی دانسته که از بیانی استوار برخوردار است و انسان را به تعجب وامیدارد. او معتقد است که طالب علم هرگاه از موازین ثابت و قوانین صحیح این اثر غافل شود از قبح تقصیر و سوء تأویل در امان نخواهد بود<ref>ر.ک: مقدمه سلیمان دنیا، ص 9-7</ref>. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
نویسنده در ابتدای مباحث کتاب به آغاز فراگیری علوم و اینکه این علوم در طی چند سال آموخته، اشاره کرده است. او در ادامه تحصیلاتش از سه استاد در زمینه قرائت قرآن، علوم عربی و ریاضی استفاده میکند و در این رابطه بهتفصیل به نام آثاری که در هر علم استفاده کرده اشاره میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص73-69</ref>. | نویسنده در ابتدای مباحث کتاب به آغاز فراگیری علوم و اینکه این علوم در طی چند سال آموخته، اشاره کرده است. او در ادامه تحصیلاتش از سه استاد در زمینه قرائت قرآن، علوم عربی و ریاضی استفاده میکند و در این رابطه بهتفصیل به نام آثاری که در هر علم استفاده کرده اشاره میکند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص73-69</ref>. | ||
[[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] سپس به شرح سفر خود بهقصد فراگیری علم میپردازد. او در آغاز گزارش سفرش حکایت جالبی را نقل میکند که سبب آغاز سفر علمی او بوده است. روزی در محضر تعدادی از معلمین بوده است که دلالی بر آنها وارد میشود و بند از بسته کتبی که به همراه داشته میگشاید. بسته دلال مشتمل بر کتب علاءالدوله احمد بن محمد سمنانی (متوفی444ق) عالم بزرگ اشعری بوده است. اساتید [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] همه از اهمیت این کتب سخن میگویند. او از این واقعه و از اینکه دانشمندان سرزمینش این مباحث را بهدرستی نمیفهمند بسیار ناراحت شده و با خود قرار میگذارد که خود به این مقامات نائل شود و... <ref>ر.ک: همان، ص77-76</ref>. سپس بهتفصیل سفرش را به مصر، اندلس و عراق با ذکر جزئیات شرح میدهد. | [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] سپس به شرح سفر خود بهقصد فراگیری علم میپردازد. او در آغاز گزارش سفرش حکایت جالبی را نقل میکند که سبب آغاز سفر علمی او بوده است. روزی در محضر تعدادی از معلمین بوده است که دلالی بر آنها وارد میشود و بند از بسته کتبی که به همراه داشته میگشاید. بسته دلال مشتمل بر کتب علاءالدوله احمد بن محمد سمنانی (متوفی444ق) عالم بزرگ اشعری بوده است. اساتید [[ابن عربی، محمد بن عبدالله|اشبیلی]] همه از اهمیت این کتب سخن میگویند. او از این واقعه و از اینکه دانشمندان سرزمینش این مباحث را بهدرستی نمیفهمند بسیار ناراحت شده و با خود قرار میگذارد که خود به این مقامات نائل شود و...<ref>ر.ک: همان، ص77-76</ref>. سپس بهتفصیل سفرش را به مصر، اندلس و عراق با ذکر جزئیات شرح میدهد. | ||
او با دیدگاهی عرفانی «معرفت الله» را هدف از سفر به مناطق مختلف جهان و مطالعات شبانهروزی و دیدارش با دانشمندان دانسته و چنین استدلال میآورد: نگاه ما به عالم ازاینجهت نیست که جهان از ساختی متقن یا منظرهای زیبا یا نفعی فراگیر و یا جرمی بزرگ برخوردار است بلکه ازاینجهت است که مخلوق پروردگار است. همانگونه که توجه ما به نبی(ص) نه ازاینجهت است که آدمی یا قرشی و یا از چهرهای زیبا برخوردار است بلکه ازاینجهت است که او رسولالله است<ref>ر.ک: همان، ص117</ref>. | او با دیدگاهی عرفانی «معرفت الله» را هدف از سفر به مناطق مختلف جهان و مطالعات شبانهروزی و دیدارش با دانشمندان دانسته و چنین استدلال میآورد: نگاه ما به عالم ازاینجهت نیست که جهان از ساختی متقن یا منظرهای زیبا یا نفعی فراگیر و یا جرمی بزرگ برخوردار است بلکه ازاینجهت است که مخلوق پروردگار است. همانگونه که توجه ما به نبی(ص) نه ازاینجهت است که آدمی یا قرشی و یا از چهرهای زیبا برخوردار است بلکه ازاینجهت است که او رسولالله است<ref>ر.ک: همان، ص117</ref>. | ||