۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
|||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
قَالَ الْبُخَارِيُّ: وَ قَالَ مَعْمَرٌ، عَنِ الزُّهْرِيِّ: لَا صَلَاةَ لِمَنْ لَمْ يَقْرَأْ بِأُمِّ الْكِتَابِ فَصَاعِدًا وَ عَامَّةُ الثِّقَاتِ لَمْ يُتَابِعْ مَعْمَرًا فِي قَوْلِهِ: فَصَاعِدًا مَعَ أَنَّهُ قَدْ أَثْبَتَ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ وَ قَوْلُهُ: فَصَاعِدًا غَيْرُ مَعْرُوفٍ مَا أَرَدْتُهُ حَرْفًا أَوْ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ؟ إِلَّا أَنْ يَكُونَ كَقَوْلِهِ: لَا تُقْطَعُ الْيَدُ إِلَّا فِي رُبْعِ دِينَارٍ فَصَاعِدًا فَقَدْ تُقْطَعُ الْيَدُ فِي دِينَارٍ وَ فِي أَكْثَرَ مِنْ دِينَارٍ. | قَالَ الْبُخَارِيُّ: وَ قَالَ مَعْمَرٌ، عَنِ الزُّهْرِيِّ: لَا صَلَاةَ لِمَنْ لَمْ يَقْرَأْ بِأُمِّ الْكِتَابِ فَصَاعِدًا وَ عَامَّةُ الثِّقَاتِ لَمْ يُتَابِعْ مَعْمَرًا فِي قَوْلِهِ: فَصَاعِدًا مَعَ أَنَّهُ قَدْ أَثْبَتَ فَاتِحَةَ الْكِتَابِ وَ قَوْلُهُ: فَصَاعِدًا غَيْرُ مَعْرُوفٍ مَا أَرَدْتُهُ حَرْفًا أَوْ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ؟ إِلَّا أَنْ يَكُونَ كَقَوْلِهِ: لَا تُقْطَعُ الْيَدُ إِلَّا فِي رُبْعِ دِينَارٍ فَصَاعِدًا فَقَدْ تُقْطَعُ الْيَدُ فِي دِينَارٍ وَ فِي أَكْثَرَ مِنْ دِينَارٍ. | ||
قَالَ الْبُخَارِيُّ: وَ يُقَالُ أَنَّ عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ إِسْحَاقَ تَابَعَ مَعْمَرًا، وَ أَنَّ عَبْدَ الرَّحْمَنِ رُبَّمَا رَوَى عَنِ الزُّهْرِيِّ، ثُمَّ أَدْخَلَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الزُّهْرِيِّ غَيْرَهُ وَ لَا تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا مِنْ صَحِيحِ حَدِيثِهِ أَمْ لَا. <ref>متن کتاب، ص2-3</ref> | قَالَ الْبُخَارِيُّ: وَ يُقَالُ أَنَّ عَبْدَ الرَّحْمَنِ بْنَ إِسْحَاقَ تَابَعَ مَعْمَرًا، وَ أَنَّ عَبْدَ الرَّحْمَنِ رُبَّمَا رَوَى عَنِ الزُّهْرِيِّ، ثُمَّ أَدْخَلَ بَيْنَهُ وَ بَيْنَ الزُّهْرِيِّ غَيْرَهُ وَ لَا تَعْلَمُ أَنَّ هَذَا مِنْ صَحِيحِ حَدِيثِهِ أَمْ لَا.<ref>متن کتاب، ص2-3</ref> | ||
[[بخاری، محمد بن اسماعیل|بخاری]] گفته معمر از زهری گفته که در نماز حتماً باید امالکتاب (سوره حمد) فصاعداً (و بالاتر) از آن را خواند و عامه ثقات معمر را در عبارت فصاعداً (بالاتر) تبعیت نکردهاند بااینکه فاتحة الکتاب ثابت شده و عبارت فصاعداً غیر معروف است و از آن اراده حرف یا بیشتر از حرف نمیشود مگر آن را مانند مورد «لا یقطع الید الا فی ربع دینار فصاعدا» بهحساب بیاوریم؛ یعنی دست سارق هم در دینار و هم در اکثر از دینار قطع میشود. | [[بخاری، محمد بن اسماعیل|بخاری]] گفته معمر از زهری گفته که در نماز حتماً باید امالکتاب (سوره حمد) فصاعداً (و بالاتر) از آن را خواند و عامه ثقات معمر را در عبارت فصاعداً (بالاتر) تبعیت نکردهاند بااینکه فاتحة الکتاب ثابت شده و عبارت فصاعداً غیر معروف است و از آن اراده حرف یا بیشتر از حرف نمیشود مگر آن را مانند مورد «لا یقطع الید الا فی ربع دینار فصاعدا» بهحساب بیاوریم؛ یعنی دست سارق هم در دینار و هم در اکثر از دینار قطع میشود. |
ویرایش