البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان: تفاوت میان نسخه‌ها

# أخرج أبوداود و ابن ماجة و الطبراني و الحاكم عن أم‎سلمة، قالت: «سمعت رسول‎الله(ص)، يقول: المهدي من عترتي، من ولد فاطمة»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17996/1/89 ر.ک: متن کتاب، ص89]</ref>؛ «ابوداود و ابن ماجه و طبرانی و حاکم، از ام‎سلمه روایت کرده‎اند که گفت: شنیدم رسول‎الله(ص) می‎فرماید: مهدی(ع) از سلاله من است، از فرزندان فاطمه(س)» <ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/36081/1/343 ر.ک: گلپایگانی، صافی، ج3، ص343]</ref>.

# أخرج الحاكم و ابن ماجة و أبونعيم، عن أنس بن مالك، قال: سمعت رسول‎الله(ص) يقول: نحن سبعة ولد عبدالمطلب سادة أهل الجنة: أنا و حمزة و علي و جعفر و الحسن و الحسين و المهدي»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص89</ref>؛ «حاکم و ابن ماجه و ابونعیم، از انس بن مالک روایت کرده‎اند که وی گفت: شنیدم، رسول‎الله(ص) می‎فرماید: ما هفت نفر از فرزندان عبدالمطلب، سروران اهل بهشت هستیم: من و حمزه و على و جعفر و حسن و حسین و مهدى» <ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/36081/1/343 ر.ک: گلپایگانی، صافی، ج3، ص344-343]</ref>.

# أخرج الترمذي - ‎و صححه - ‎عن أبي‎هريرة، قال: قال رسول‎الله(ص): «لو لم يبق من الدنيا إلا يوم، لطول الله ذلك اليوم، حتی يلي المهدي»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص90</ref>؛ «ترمذی به طریق صحیح از ابوهریره، نقل کرده است که گفت: رسول‎الله(ص) فرمود: اگر از عمر دنیا جز یک روز باقی نماند، خداوند آن روز را آن‎قدر طولانی می‎کند که مهدی(عج) در پی ‎آید» <ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/36081/1/344 ر.ک: گلپایگانی، صافی، ج3، ص344]</ref>.

# أخرج الطبراني في الأوسط من طريق عمرو بن علي، عن علي بن أبي‎طالب أنه قال للنبي(ص): أ منا المهدي أم من غيرنا يا رسول‎الله؟ قال: بل منا، بنا يختم الله كما بنا فتح و بنا يستنقذون من الشرك وبنا يؤلف الله بين قلوبهم بعد عداوة الشرك»<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/17996/1/91 ر.ک: متن کتاب، ص91]</ref>؛ «طبرانی در الاوسط از طریق عمرو بن على، روایتی را از علی بن ابی‎طالب(ع) نقل کرده که از پیامبر(ص) سؤال کرد: مهدی از بین ماست یا از بین دیگران یا رسول‎الله؟ در جواب فرمود: بلکه از ماست؛ خداوند همچنان‎که به ما آغاز فرمود، به ما هم ختم خواهد کرد؛ به‎وسیله ماست که مردم از شرک نجات می‎یابند؛ به‎وسیله ماست که خداوند بین دل‎های مردم، الفت و پیوند ایجاد می‎کند، بعد از آنکه به دشمنی حاصله از شرک، بینشان جدایی افتاده باشد» <ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/36081/1/344 ر.ک: گلپایگانی، صافی، ج3، ص344]</ref>.