پرش به محتوا

أسرار المعارف: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
خط ۴۹: خط ۴۹:
وی در ادامه، ضمن تقسیم مدعیان حقیقت، به بیان این نکته پرداخته است که انقیاد و عبودیت حقیقی، بر پنج اصل استوار است: حاضر شدن عبد به خدمت مولا در همه اوقات شبانه‎روز (که به زبان شرع آن را نماز می‎گویند)؛ کف نفس از هر چیزی که عبد را از حضور مولا کسل کند و دیرتر حاضر شود (که در زبان شرع به آن روزه گفته می‎شود)؛ صرف نمودن مال مولا که به او داده در راه محبت مولا (که در زبان شرع به آن زکات گفته می‎شود)؛ شناختن مراتب عبودیت و دریافتن نکات و دقایق ارادت که با مراعات آن حدود، به بالاترین درجه قرب می‎رسد (که منظور حج می‎باشد) و دوستی اهل‎بیت و خواص و اتباع مولا (که در زبان شرع، به آن ولایت گفته می‎شود). در ادامه، به توضیح هریک از این امور در شریعت و ارکان، اجزا و شرایط آن پرداخته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34839/1/17 ر.ک: همان، ص17-19]</ref>.
وی در ادامه، ضمن تقسیم مدعیان حقیقت، به بیان این نکته پرداخته است که انقیاد و عبودیت حقیقی، بر پنج اصل استوار است: حاضر شدن عبد به خدمت مولا در همه اوقات شبانه‎روز (که به زبان شرع آن را نماز می‎گویند)؛ کف نفس از هر چیزی که عبد را از حضور مولا کسل کند و دیرتر حاضر شود (که در زبان شرع به آن روزه گفته می‎شود)؛ صرف نمودن مال مولا که به او داده در راه محبت مولا (که در زبان شرع به آن زکات گفته می‎شود)؛ شناختن مراتب عبودیت و دریافتن نکات و دقایق ارادت که با مراعات آن حدود، به بالاترین درجه قرب می‎رسد (که منظور حج می‎باشد) و دوستی اهل‎بیت و خواص و اتباع مولا (که در زبان شرع، به آن ولایت گفته می‎شود). در ادامه، به توضیح هریک از این امور در شریعت و ارکان، اجزا و شرایط آن پرداخته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34839/1/17 ر.ک: همان، ص17-19]</ref>.


در ادامه، به بیان اوصاف اهل طریقت و انسان کامل پرداخته شده است که از جمله آن‎ها عبارت است از اینکه: خودرو و خودسر نباشد؛ اظهار منیت به داشتن علم و کمال و مقامی نکند؛ با کسی سخن به وقاحت نگوید؛ حرام نخورد؛ گوش به تهمت و غیبت و لغو و کذب ندهد و... <ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34839/1/21 ر.ک: همان، ص21-22]</ref>.
در ادامه، به بیان اوصاف اهل طریقت و انسان کامل پرداخته شده است که از جمله آن‎ها عبارت است از اینکه: خودرو و خودسر نباشد؛ اظهار منیت به داشتن علم و کمال و مقامی نکند؛ با کسی سخن به وقاحت نگوید؛ حرام نخورد؛ گوش به تهمت و غیبت و لغو و کذب ندهد و...<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34839/1/21 ر.ک: همان، ص21-22]</ref>.


نویسنده در پایان بخش نخست کتاب (نکته 73)، خواننده را از انکار تصوف برحذر داشته و چنین گفته است: «ای برادر عزیز به اشتباه نیفتی! گفتم هر گردی گردو نیست، نه آنکه گردو گرد نیست؛ گفتم به دعوی شیخی و مرشدی و نوشته تنها قناعت مکن، نه اینکه اینها چیزی نیست» و سپس به کلامی از [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] اشاره نموده و چنین استنباط کرده است که: «[[امام على(ع)|علی(ع)]] فرمود: مبین قرآن منم و بدون امر و اطاعت من در کاغذ و مرکب چیزی نیست؛ نپنداری که او(ع) نفی قرآن کرد، بلکه تعظیم قرآن نمود؛ یعنی در قرآن، اسرار و دقایقی است که باید از من به‎ ظهور رسد و بدون ولایت من، به آن اسرار نتوان رسید»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34839/1/72 ر.ک: همان، ص72]</ref>.
نویسنده در پایان بخش نخست کتاب (نکته 73)، خواننده را از انکار تصوف برحذر داشته و چنین گفته است: «ای برادر عزیز به اشتباه نیفتی! گفتم هر گردی گردو نیست، نه آنکه گردو گرد نیست؛ گفتم به دعوی شیخی و مرشدی و نوشته تنها قناعت مکن، نه اینکه اینها چیزی نیست» و سپس به کلامی از [[امام على(ع)|حضرت علی(ع)]] اشاره نموده و چنین استنباط کرده است که: «[[امام على(ع)|علی(ع)]] فرمود: مبین قرآن منم و بدون امر و اطاعت من در کاغذ و مرکب چیزی نیست؛ نپنداری که او(ع) نفی قرآن کرد، بلکه تعظیم قرآن نمود؛ یعنی در قرآن، اسرار و دقایقی است که باید از من به‎ ظهور رسد و بدون ولایت من، به آن اسرار نتوان رسید»<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/34839/1/72 ر.ک: همان، ص72]</ref>.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش