پرش به محتوا

ابن ابی‌یعلی: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۷: خط ۴۷:
به نوشته [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در نوجوانى از پدر خویش ابویعلى محمد (د 458ق)، نياى مادريش جابر بن ياسين، ابوجعفر محمد بن مسلمه، عبدالصمد بن مأمون، [[خطيب بغدادى]]، ابوالحسين بن مهتدى، ابومظفر هنّاد نسفى و ديگران حديث شنيد. قرائت را در بعضى روايات آن نزد ابوبكر خياط فراگرفت و فقه را نزد شريف ابوجعفر آموخت و ابومحمد جوهرى به وى اجازه روايت داد. بسيارى نيز از وى حديث شنيده و از او روايت كرده‌اند كه از جمله آنان ابوالقاسم على بن حسن بن عساكر (د 571ق)، ابوطاهر احمد ابن محمد سِلَفى اصفهانى (د 576ق)، عبدالله بن احمد بن خشاب بغدادى (د 567ق) و جمعى ديگر را مى‌توان نام برد. [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] در تاريخ خود از او بسيار روايت كرده است. [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] مى‌گوید: ابن ابى يعلى در سال‌هاى آخر عمر خود به من اجازه روايت داد. ابوموسى مدنى و ابن كليب نيز با اجازه از وى روايت كرده‌اند.
به نوشته [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] در نوجوانى از پدر خویش ابویعلى محمد (د 458ق)، نياى مادريش جابر بن ياسين، ابوجعفر محمد بن مسلمه، عبدالصمد بن مأمون، [[خطيب بغدادى]]، ابوالحسين بن مهتدى، ابومظفر هنّاد نسفى و ديگران حديث شنيد. قرائت را در بعضى روايات آن نزد ابوبكر خياط فراگرفت و فقه را نزد شريف ابوجعفر آموخت و ابومحمد جوهرى به وى اجازه روايت داد. بسيارى نيز از وى حديث شنيده و از او روايت كرده‌اند كه از جمله آنان ابوالقاسم على بن حسن بن عساكر (د 571ق)، ابوطاهر احمد ابن محمد سِلَفى اصفهانى (د 576ق)، عبدالله بن احمد بن خشاب بغدادى (د 567ق) و جمعى ديگر را مى‌توان نام برد. [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساكر]] در تاريخ خود از او بسيار روايت كرده است. [[سمعانی، عبدالکریم بن محمد |سمعانى]] مى‌گوید: ابن ابى يعلى در سال‌هاى آخر عمر خود به من اجازه روايت داد. ابوموسى مدنى و ابن كليب نيز با اجازه از وى روايت كرده‌اند.


==مهارت فراء==
==مهارت==
او در علم فقه و مناظره چيره دست بود و در مذهب [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] فتوا مى‌داد. در مذهب خود سختگير و متعصب و با اشاعره سخت مخالف بود و بر ضد آنان مجادله مى‌كرده و آن‌ها را حقير مى‌شمرد. [[ذهبى]] او را متدين و ثقه دانسته است. او شاگردان بسيارى تربيت كرد و بسيارى نزد وى قرائت آموختند كه عبدالمغيث حربى از جمله آنان است.
او در علم فقه و مناظره چيره دست بود و در مذهب [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] فتوا مى‌داد. در مذهب خود سختگير و متعصب و با اشاعره سخت مخالف بود و بر ضد آنان مجادله مى‌كرده و آن‌ها را حقير مى‌شمرد. [[ذهبى]] او را متدين و ثقه دانسته است. او شاگردان بسيارى تربيت كرد و بسيارى نزد وى قرائت آموختند كه عبدالمغيث حربى از جمله آنان است.


۶٬۵۹۱

ویرایش