۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
المرشد الوجيز إلی علوم تتعلق بالكتاب العزيز: تفاوت میان نسخه‌ها
المرشد الوجيز إلی علوم تتعلق بالكتاب العزيز (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۳
، ۱۷ مهٔ ۲۰۱۹←گزارش محتوا
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
در فصل سوم، به بررسی این نکته پرداخته شده است که آیا مجموع هفت حرف مورد بحث قراء، در قرآن کنونی جمع شده یا فقط یک حرف از آن، موجود است؟ در اینجا دو نظریه وجود دارد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/4605/1/111 همان، ص111]</ref>. | در فصل سوم، به بررسی این نکته پرداخته شده است که آیا مجموع هفت حرف مورد بحث قراء، در قرآن کنونی جمع شده یا فقط یک حرف از آن، موجود است؟ در اینجا دو نظریه وجود دارد<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/4605/1/111 همان، ص111]</ref>. | ||
باب چهارم، به معنای قرائات هفتگانه معروف و ارائه نکات و مطالبی پیرامون هر یک، اختصاص یافته است.<ref>همان، ص117- 130</ref>. و در باب پنجم، تفاوت قرائت صحیح و قرائت شاذ و ضعیف، بررسی شده است. نویسنده در این قسمت، به‌تفصیل از نظرات فقیهان مذاهب مختلف در خصوص حکم فقهی قرائت‌های شاذ در نماز سخن گفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/4605/1/131 همان، ص131- 142]</ref>. | باب چهارم، به معنای قرائات هفتگانه معروف و ارائه نکات و مطالبی پیرامون هر یک، اختصاص یافته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/4605/1/117 همان، ص117- 130]</ref>. و در باب پنجم، تفاوت قرائت صحیح و قرائت شاذ و ضعیف، بررسی شده است. نویسنده در این قسمت، به‌تفصیل از نظرات فقیهان مذاهب مختلف در خصوص حکم فقهی قرائت‌های شاذ در نماز سخن گفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/4605/1/131 همان، ص131- 142]</ref>. | ||
در آخرین باب، به بیان روایاتی درباره اقبال به علوم مفید قرآن و عمل به آن و ترک تعمق در تلاوت الفاظ آن و غلو در این امر، پرداخته شده است، از جمله آنکه در روایتی از ابوذر غفاری، چنین آمده است که پیامبر(ص) شبی از شب‌ها، به عبادت برخاسته و تمام شب تا صبح، آیه شریفه «إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُکَ وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ؛ اگر عذابشان کنى، آنان بندگان تواند و اگر بر ایشان ببخشایى تو خود، توانا و حکیمى» (مائده: 118) [که به‌اشتباه در کتاب آیه 121 ذکر شده است] را قرائت نموده و با آن قیام و رکوع و سجده می‌نمود<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/4605/1/147 همان، ص147]</ref>. | در آخرین باب، به بیان روایاتی درباره اقبال به علوم مفید قرآن و عمل به آن و ترک تعمق در تلاوت الفاظ آن و غلو در این امر، پرداخته شده است، از جمله آنکه در روایتی از ابوذر غفاری، چنین آمده است که پیامبر(ص) شبی از شب‌ها، به عبادت برخاسته و تمام شب تا صبح، آیه شریفه «إِنْ تُعَذِّبْهُمْ فَإِنَّهُمْ عِبَادُکَ وَ إِنْ تَغْفِرْ لَهُمْ فَإِنَّکَ أَنْتَ الْعَزِيزُ الْحَکِيمُ؛ اگر عذابشان کنى، آنان بندگان تواند و اگر بر ایشان ببخشایى تو خود، توانا و حکیمى» (مائده: 118) [که به‌اشتباه در کتاب آیه 121 ذکر شده است] را قرائت نموده و با آن قیام و رکوع و سجده می‌نمود<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/4605/1/147 همان، ص147]</ref>. | ||