المجید في إعجاز القرآن المجید: تفاوت میان نسخه‌ها

# رسالة في الخصائص النبوية،‌ رساله‌ای مشتمل بر خصائص و ویژگی‌های رفتاری پیامبر اکرم(ص) بخشی از آن است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص7-44</ref>.

بخش دوم به متن کتاب اختصاص یافته است. نویسنده، کتابش را به دو بخش مقدمه و ارکان تقسیم کرده است،‌ مقدمه کتاب از دو مبحث تشکیل شده است، بحث اول: در مورد تعریف علم بیان، نحوه تحصیل آن و هدف از این علم است... بحث دوم شناخت چیزهایی است که لفظ و کلام را از اشتباه و غلط حفظ می‌کند و منشأ اشتباهات را می‌توان جهل به ادله سه‌گانه افرادیه، اعرابیه و مواقع ترکیب است و هنگامی‌که شناخت به این ارکان سه‌گانه حاصل شود لفظ ازهرجهت روشن و بی‌عیب می‌شود. در اینجا محقق ادله سه‌گانه را در پاورقی با استفاده از مثال‌هایی آن را توضیح و شرح داده است.<ref>ر.ک: همان، ص48-50</ref>.

متن کتاب از سه رکن تشکیل شده است؛ ارکان سه‌گانه مذکور مشتمل بر فروع علم بلاغت؛ یعنی معانی، بیان و بدیع است. رکن اول از آن‌ها، دلالات افرادیه است که متضمن سه باب است؛ اولین از آن باب‌ها حقیقت و مجاز است، هنگامی‌که اراده شود از لفظ دلالت ظاهری آن، در اصطلاح به آن حقیقت گفته می‌شود و هنگامی‌که معنای ظاهر و متبادر آن اراده نشود، بلکه با قرینه‌ای معنای غیر ظاهری اراده شود در اصطلاح به آن مجاز گفته می‌شود و بر کنایه و استعاره و تمثیل تقسیم می‌شود<ref>ر.ک: همان، ص51-59</ref>.

باب سوم در مورد مفرداتی است که تحت قاعده خاصی قرار نمی‌گیرند و مضبوط نیستند. این باب از کتاب را می‌توان به دو دسته اسامی و حروف تقسیم نمود؛ واژه «کل» و واژگان «أ»، «ما» نافیه، «لو»، «لا» از جمله مباحثی است که نویسنده بر شرح و توضیح آن‌ها همت گماشته است.<ref>ر.ک: همان، ص60-106</ref>.

# قوانین کلی که به‌وسیله آن حالات نظم جمله و کلام شناخته می‌شوند<ref>ر.ک: همان، 106-178</ref>.

در ادامه، مصنف هر یک از عناوین و اصناف زیر را که از اصطلاحات علم بدیع به شمار می‌رود، شرح می‌دهد: اعتراض، لف‌ونشر، تفسیر، تعدید، تخییل، متواتر، رد عجز، مساوات، عکس و تبدیل، رجوع، استرداد، استهلال، تلخیص، تردید، تتمیم، تفویف، تجاهل، هزل و اراده جد و تنبیه<ref>ر.ک: همان 174-204</ref>.