تيسير الوصول الی مطالب كفاية الأصول: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تيسير الوصول الی مطالب كفاية الأصول'''، تألیف سید علی حلو، کتابی است در شرح كفاية الأصول آخوند خراسانی. این کتاب، یکی از شرح‌های متعددی است که بر کفایه محمدکاظم خراسانی نوشته شده، و مؤلف در آن تمام تلاشش را در ایضاح عبارات دشوار و روشن‌سازی معانی آن، با تعابیری محکم و الفاظی متین به کار گرفته تا برای خواننده مفید فایده واقع شود.<ref>ر.ک: مقدمه مکتبه (ناشر)، ص6</ref>

پوشیده نیست، که کتاب کفایة الأصول نزد علمای ما از مهم‌ترین کتاب‌هایی به شمار می‌رود که در علم اصول نگاشته شده است. پس از گذشت نزدیک به یک قرن، هنوز این کتاب، محور درس و تدریس و مناظره و محاجه در حوزه‌های علمیه است تا جایی که برخی اساتید حوزوی، مبنای دروس خارج خودشان را این کتاب قرار می‌دهند. غنای محتوایی این کتاب بسیار بالاست و مباحث اصولی را به‌صورت مستوفی بیان کرده است. طبعاً، بر چنین کتابی، شروح فراوانی نوشته می‌شود. شرح حاضر، از شروحی است که معمولاً طلاب برای فهم عبارات و رفع مشکلات مسائل آن، به این اثر رجوع می‎کنند. این شرح در عین بسط مطالب، از شروح مختصر به شمار می‌رود.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7</ref>

نگارنده در مقدمه می‌نویسد: پس از عزم و توکل شروع به وضع شرحی مبسوط با نام تيسير الوصول الی مطالب كفاية الأصول کردم که غوامض الفاظ و معانی کفایه را به شکل مختصر توضیح دهد؛ به صورتی که خواننده از غور در مطالب گیج نشده و خسته نشود. در بسیاری از موارد که غیر مشکل بودند نیز بر ذکر همان الفاظ کفایه بسنده کردم. شروع مطالب، طبعاً بر عادت شارحان کتب، با همان الفاظ کفایه است. در این شرح، غالباً الفاظ کفایه شرح شده و معانی آن در بسیاری از موارد، به دلیل وضوح نزد طلاب، شرح نشده است. شروع شرح متن، از ابتدای اصول عملیه انجام می‌شود. این به دلیل اکثریت احتیاج به این مباحث و مباحث تعارض ادله و امارات است و اینکه احتیاج به مباحث الفاظ و توابع آن در مجالات استنباط احکام شرعیه، در دروس خارج فقه و کتاب‌های فقهی استدلالی کم است. ازاین‌رو مباحث الفاظ و توابع آن در این اثر شرح نشده و به فرصتی دیگر، وانهاده شده است. همچنین نویسنده، خاتمه کتاب کفایه، یعنی مباحث اجتهاد و تقلید را شرح نکرده زیرا معمولاً کسانی که به سراغ مباحث اصولی می‌آیند، در این بخش دنبال چنین مطلبی نیستند، ازاین‌رو اساتید بزرگ، مباحث اجتهاد و تقلید را فقط در فقه بحث می‌کنند. آنچه میان دو پرانتز در متن ذکر شده، نزد اهل فن بیان‌کننده و شارح ماقبلش است، ازاین‌رو فونت و خط این موارد، در متن کتاب متفاوت ذکر شده، تا تشخیص آن برای خواننده راحت باشد. اهمیت این امر (تغییر در قلم و نوع فونت مطالب داخل پرانتز به جهت سهولت دستیابی)، خصوصاً در مواردی که شوارح زیاد باشد، یا یک مورد در چند موضع شرح شده باشد، بیشتر خود را نشان می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص7-8</ref>