الروضة الفيحاء في تواريخ النساء: تفاوت میان نسخه‌ها

كتاب به زبان عربى است و نویسنده در سال 1204ق.<ref>انتهاى كتاب، ص483</ref>از نوشتن آن فراغت يافته است.

در مقدمه محقق، ضمن ارائه زندگى‌نامه مختصرى از نویسنده و اشاره به تأليفات وى، به ذكر اقدامات تحقيقى صورت‌گرفته در كتاب، پرداخته شده است.<ref>مقدمه، ص5-17</ref>

در مقدمه نویسنده، به ذكر روايات و احاديثى پيرامون زنان و خصلت‌ها و ويژگى‌هاى ايشان، پرداخته شده است.<ref>همان، ص18-29</ref>

مقاله نخست، به معرفى بانوان صالح و نيكوكار تاريخ اختصاص يافته است. اولين بانوى معرفى‌شده در اين قسمت، حضرت حوا(س) بوده و نویسنده با استفاده از منابع مختلف، به داستان هبوط حضرت آدم(ع) به زمين و نقش حضرت حوا(س) در اين واقعه، پرداخته است.<ref>متن كتاب، ص33</ref>

حضرت فاطمه زهرا(س) و همچنين، هاجر، آسيه، يوحانذ دختر لاوى بن يعقوب(ع)، صفوره دختر حضرت شعيب(ع) كه به همسرى حضرت موسى(ع) رسيد‌ ‎و حضرت مريم(س)، از جمله بانوانى مى‌باشند كه شرح حال مختصرى از ايشان ذكر و به خصوصيات و ويژگى‌هایشان، اشاره شده است.<ref>همان، ص47</ref>

از ديگر بانوان مذكور در اين بخش، مى‌توان به افراد زير اشاره نمود: زليخا همسر حضرت يوسف(ع)؛ حنه و ايشاع دختران فاقوذا؛ ساره همسر ابراهيم(ع)؛ بلقيس؛ آمنه مادر پيامبر(ص)؛ ام‌ايمن؛ حليمه سعديه؛ عاتكه؛ بيضاء بنت عبدالمطلب؛ اروى؛ اميمه؛ صفيه؛ خديجه كبرى(س)؛ سوده؛ عايشه دختر ابوبكر؛ حفصه دختر عمر؛ ام‌سلمه همسر پيامبر(ص)؛ صفيه، جويريه، ميمونه، زينب و ماريه قبطيه از همسران پيامبر(ص)؛ ام‌كلثوم؛ ام‌معبدعاتكه بنت خالد خزاعيه؛ ام‌حرام و.<ref>ر.ک: همان، ص31-382</ref>

در مقاله دوم، به معرفى بانوان غير صالح پرداخته شده است. اولين زن ذكرشده در اين قسمت، دلوكه بنت زباء مى‌باشد.<ref>همان، ص391</ref>

قطام و قبال نيز دو زنى بودند كه در زمان حضرت صالح(ع) مى‌زيسته و باعث پى كردن شتر صالح(ع) شدند.<ref>همان، ص396</ref>از ديگر زنان مذكور در اين بخش، مى‌توان به افراد زير اشاره نمود: رقاش؛ عفيره بنت عباد؛ نضيره بنت ساطرون؛ زباء بنت عمرو بن ظرب؛ سوده بنت زهره كه كاهن بود؛ زينب بنت حارث يهودى؛ عزه بنت حميل؛ مزنه بنت عبدالله كنانى؛ عنان جاريه ناطفى؛ بديعه بنت عبدالله همسر سلطان قايتباى؛ عباسه دختر خليفه محمدمهدى عباسى و.<ref>همان، ص385-468</ref>

در خاتمه، به بيان روايات و حكايات كوتاه پيرامون زنان بافراست و نيز شرح روزهاى نحس پرداخته شده است.<ref>خاتمه، ص470</ref>

پاورقى‌ها توسط محقق نوشته شده و در آن‌ها علاوه بر ذكر منابع و اشاره به اختلاف نسخ.<ref>ر.ک: پاورقى، ص18</ref>، به معرفى و ذكر شرح حال مختصرى از برخى اعلام مذكور در متن پرداخته شده است.<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>