پرش به محتوا

مدرس، عبدالکریم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ مدرس، عبد الکریم را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به مدرس، عبدالکریم منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۷: خط ۳۷:
</div>
</div>


==ولادت==


«عبد الكريم محمد مدرس» در بهار 1284 ش در روستاى «تكيه» نزديك خورمال عراق ديده به جهان گشود. وى پس از طى مراحل مقدماتى طلبگى و با شروع جنگ جهانى اول به سليمانيه رفت و پس از چندى تحصيل آنجا را به مقصد اورامان ترك كرده و در خانقاه «دورو» (ايران) زير نظر شيخ علاء الدين بياره به آموختن درس نحو و فقه و منطق و... مشغول شد. شيخ علاء الدين در سال 1296 ش به خانقاه «بياره» عراق برگشت و مدرس نيز بعد از مدتى به وى پيوست و در مدرسه ابن عبيده نزد ملا سعيد عبيدى به فراگيرى دانش مشغول شد. سپس نزد ملا محمود به «بالك» مريوان رفت و در مدت هشت ماه كه نزد وى بود فرائض شيخ معروف نودهى را تمام كرد. پس از آن به امر شيخ علاء الدين به «بياره»
«عبد الكريم محمد مدرس» در بهار 1284 ش در روستاى «تكيه» نزديك خورمال عراق ديده به جهان گشود.
 
==تحصیلات==
 
وى پس از طى مراحل مقدماتى طلبگى و با شروع جنگ جهانى اول به سليمانيه رفت و پس از چندى تحصيل آنجا را به مقصد اورامان ترك كرده و در خانقاه «دورو» (ايران) زير نظر شيخ علاء الدين بياره به آموختن درس نحو و فقه و منطق و... مشغول شد. شيخ علاء الدين در سال 1296 ش به خانقاه «بياره» عراق برگشت و مدرس نيز بعد از مدتى به وى پيوست و در مدرسه ابن عبيده نزد ملا سعيد عبيدى به فراگيرى دانش مشغول شد. سپس نزد ملا محمود به «بالك» مريوان رفت و در مدت هشت ماه كه نزد وى بود فرائض شيخ معروف نودهى را تمام كرد. پس از آن به امر شيخ علاء الدين به «بياره»


بازگشت و نزد ملا احمد ره زانوى تعلّم زد و همراه او در سال 1298 ش به سليمانيه رفت و به عنوان مهمان در خانقاه مولانا خالد ماند و سپس در محضر شيخ عمر (ابن قره داغى) به ادامه تحصيل پرداخت و سرانجام در سال 1301 ش به دريافت اجازه نامه علمى مفتخر گشت.
بازگشت و نزد ملا احمد ره زانوى تعلّم زد و همراه او در سال 1298 ش به سليمانيه رفت و به عنوان مهمان در خانقاه مولانا خالد ماند و سپس در محضر شيخ عمر (ابن قره داغى) به ادامه تحصيل پرداخت و سرانجام در سال 1301 ش به دريافت اجازه نامه علمى مفتخر گشت.


وى علاوه بر كتابخانه غنى مدرسه «بياره» از محضر زائرين دانشمند بهره‌هاى علمى و معنوى فراوانى برد. پس از 23 سال اقامت، در سال 1329 به سليمانيه رفت و سه سال در آنجا تدريس نمود و در تابستان 1332 به كركوك رفت. از كركوك به بغداد رفت و به تدريس در جامع غوث الاعظم مشغول شد. او در آن مدرسه مدت 19 سال علاوه بر هموطنان، دانش اندوزان از كشورهاى ايران، تركيه، مراكش، الجزاير و... داشت. و سرانجام در شهريور 1384 ش وفات يافت.
وى علاوه بر كتابخانه غنى مدرسه «بياره» از محضر زائرين دانشمند بهره‌هاى علمى و معنوى فراوانى برد. پس از 23 سال اقامت، در سال 1329 به سليمانيه رفت و سه سال در آنجا تدريس نمود و در تابستان 1332 به كركوك رفت. از كركوك به بغداد رفت و به تدريس در جامع غوث الاعظم مشغول شد. او در آن مدرسه مدت 19 سال علاوه بر هموطنان، دانش اندوزان از كشورهاى ايران، تركيه، مراكش، الجزاير و... داشت.


==آثار==
==آثار==
خط ۴۹: خط ۵۴:
: تفسير قرآن (9 جلد) ، شرح پنج ديوان، علمائنا، شمشير كارى بر فرق نسيم رستگارى، گردآورى و شرح ديوان محوى (كُردى) ، گردآورى و شرح ديوان مولوى (كُردى) ، شرح تصريف زنجانى، القصيدة الوردية في سيرة خير البرية و.... بسيارى از آثار ملا عبد الكريم به زبان كردى است.
: تفسير قرآن (9 جلد) ، شرح پنج ديوان، علمائنا، شمشير كارى بر فرق نسيم رستگارى، گردآورى و شرح ديوان محوى (كُردى) ، گردآورى و شرح ديوان مولوى (كُردى) ، شرح تصريف زنجانى، القصيدة الوردية في سيرة خير البرية و.... بسيارى از آثار ملا عبد الكريم به زبان كردى است.


==وفات==
وی سرانجام در شهريور 1384 ش وفات يافت.




خط ۵۵: خط ۶۳:
[[القصيدة الوردية في سيرة خير البرية]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده
[[القصيدة الوردية في سيرة خير البرية]] / نوع اثر: کتاب / نقش: نويسنده


[[الإسلام و التصوف (مصطلحه - مقاماته - في أقوال کبار مشايخه الطريقة النقشبندية)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مقدمهنويس
[[الإسلام و التصوف (مصطلحه - مقاماته - في أقوال کبار مشايخه الطريقة النقشبندية)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مقدمه‌نويس


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
۵۳٬۳۲۷

ویرایش