پرش به محتوا

آذرنگ، عبدالحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR09786.jpg|بندانگشتی» ایجاد کرد.)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
|-class='articleCode'
|-class='articleCode'
|کد مولف
|کد مولف
|data-type='authorCode'|9786
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE9786AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>




== معرفى اجمالى: ==
==ولادت==


«عبدالحسين آذرنگ» در سال 1325ش در كرمانشاه زاده شد. پدر عبدالحسين كارمند دادگاه استيناف بود و چند كتاب در حقوق به رشته تحرير درآورده است. داستانهايى نيز نوشته است كه در مطبوعات محلى به چاپ رسيده است. تأليفى ناتمام در مورد تاريخ كرمانشاه نيز از وى به جاى مانده است (فرهنگ ناموران، زندگى‌نامه خود نگاشته).


«عبدالحسين آذرنگ» در سال 1325ش در كرمانشاه زاده شد. پدر عبدالحسين كارمند دادگاه استيناف بود و چند كتاب در حقوق به رشته تحرير درآورده است. داستانهايى نيز نوشته است كه در مطبوعات محلى به چاپ رسيده است. تأليفى ناتمام در مورد تاريخ كرمانشاه نيز از وى به جاى مانده است (فرهنگ ناموران، زندگى‌نامه خود نگاشته).
==تحصیلات==


عبدالحسين از همان دوران كودكى، به آموختن و حفظ كردن اشعار و لطايف ادب فارسى پرداخت. تحصيلات ابتدايى را تا ديپلم در آنجا به انجام رساند. پس از اخذ ديپلم در دانشگاه شيراز به سفارش خانواده، در رشته اقتصاد به تحصيل پرداخت، اما چون به اين رشته علاقه نداشت، رشته تاريخ را برگزيد و در 1349ش از دانشگاه اصفهان ليسانس تاريخ دريافت كرد. در سال 1354ش، دوره فوق ليسانس علوم كتابدارى و اطلاع رسانى را در دانشگاه تهران به پايان برد. آذرنگ دوباره در دوره دكترى اين رشته به تحصيل پرداخت ولى موفق به اتمام آن نشد.وى ضمن تحصيل در دانشگاه اصفهان، در پى آشنايى با نويسندگانى چون ابوالحسن نجفى و هوشنگ گلشيرى و ضياء موحد، به ادبيات جديد علاقه‌مند شد. آذرنگ با معرفى ابوالحسن نجفى به سمت ويراستار در انتشارات فرانكلين مشغول به كار شد. در مدت فعاليت در آن مؤسسه طى سالهاى 1351 تا 1355ش با نوسندگان و مترجمانى چون كريم امامى و نجف دريابندرى و محمد حيدرى ملايرى همكارى داشت. آذرنگ در سال 1355ش به عضويت هيئت علمى مؤسسه تحقيقات و برنامه‌ريزى آموزشى (وابسته به وزارت علوم) كه سمت رياست آن را احسان نراقى داشت، درآمد. در اين مؤسسه علاوه بر فعاليت‌هاى پژوهشى، مسئوليت‌هاى برنامه ريزى و سازماندهى مراكز اسناد و اطلاعات دانشگاه‌ها و مؤسسات پژوهشى را عهده‌دار گرديد. در سال 1355-1357ش با مركز اسناد فرهنگى آسيا نيز همكارى داشت.
عبدالحسين از همان دوران كودكى، به آموختن و حفظ كردن اشعار و لطايف ادب فارسى پرداخت. تحصيلات ابتدايى را تا ديپلم در آنجا به انجام رساند. پس از اخذ ديپلم در دانشگاه شيراز به سفارش خانواده، در رشته اقتصاد به تحصيل پرداخت، اما چون به اين رشته علاقه نداشت، رشته تاريخ را برگزيد و در 1349ش از دانشگاه اصفهان ليسانس تاريخ دريافت كرد. در سال 1354ش، دوره فوق ليسانس علوم كتابدارى و اطلاع رسانى را در دانشگاه تهران به پايان برد. آذرنگ دوباره در دوره دكترى اين رشته به تحصيل پرداخت ولى موفق به اتمام آن نشد.وى ضمن تحصيل در دانشگاه اصفهان، در پى آشنايى با نويسندگانى چون ابوالحسن نجفى و هوشنگ گلشيرى و ضياء موحد، به ادبيات جديد علاقه‌مند شد. آذرنگ با معرفى ابوالحسن نجفى به سمت ويراستار در انتشارات فرانكلين مشغول به كار شد. در مدت فعاليت در آن مؤسسه طى سالهاى 1351 تا 1355ش با نوسندگان و مترجمانى چون كريم امامى و نجف دريابندرى و محمد حيدرى ملايرى همكارى داشت. آذرنگ در سال 1355ش به عضويت هيئت علمى مؤسسه تحقيقات و برنامه‌ريزى آموزشى (وابسته به وزارت علوم) كه سمت رياست آن را احسان نراقى داشت، درآمد. در اين مؤسسه علاوه بر فعاليت‌هاى پژوهشى، مسئوليت‌هاى برنامه ريزى و سازماندهى مراكز اسناد و اطلاعات دانشگاه‌ها و مؤسسات پژوهشى را عهده‌دار گرديد. در سال 1355-1357ش با مركز اسناد فرهنگى آسيا نيز همكارى داشت.
==مسئولیت‌ها==


پس از پيروزى انقلاب اسلامى، آذرنگ به مديريت مركز مدارك علمى مؤسسه تحقيقات و برنامه‌ريزى علمى و آموزشى منصوب گرديد. در اين مركز، وى با پيشنهاد طرح‌هاى جديد در اطلاع‌رسانى و انتشار منابع جديد و مديريت مشاركتى و همكارى با مركز مشابه و به مورد اجرا نهادن آنها، به تغيير اسامى در نحوه كار مركز مبادرت كرد. ولى با بركنارى او در 1360ش از آن سمت اجراى آن برنامه‌ها نيز متوقف گرديد. پس از آن، سه سالى به طور آزاد به كار نگارش مقاله، تاليف، ترجمه و ويرايش پرداخت. در سال 1363ش به جمع مولفان دانشنامه جهان اسلام پيوست. بنا بر سابقه علمى، از همان آغاز به عضويت شوراى علمى بنياد درآمد و در ترتيب‌دهى امور آن حسن فعاليت بسيار داشت. او در امور برنامه‌ريزى و آموزش و پژوهش بنياد نيز همكارى داشته است.
پس از پيروزى انقلاب اسلامى، آذرنگ به مديريت مركز مدارك علمى مؤسسه تحقيقات و برنامه‌ريزى علمى و آموزشى منصوب گرديد. در اين مركز، وى با پيشنهاد طرح‌هاى جديد در اطلاع‌رسانى و انتشار منابع جديد و مديريت مشاركتى و همكارى با مركز مشابه و به مورد اجرا نهادن آنها، به تغيير اسامى در نحوه كار مركز مبادرت كرد. ولى با بركنارى او در 1360ش از آن سمت اجراى آن برنامه‌ها نيز متوقف گرديد. پس از آن، سه سالى به طور آزاد به كار نگارش مقاله، تاليف، ترجمه و ويرايش پرداخت. در سال 1363ش به جمع مولفان دانشنامه جهان اسلام پيوست. بنا بر سابقه علمى، از همان آغاز به عضويت شوراى علمى بنياد درآمد و در ترتيب‌دهى امور آن حسن فعاليت بسيار داشت. او در امور برنامه‌ريزى و آموزش و پژوهش بنياد نيز همكارى داشته است.
خط ۵۰: خط ۵۳:




الف) تأليف:  
===الف) تأليف: ===


1- آشنايى با چاپ و نشر؛ 2- تكنولوژى و بحران محيط زيست؛ 3- چند بحث و نظر درباره تكنولوژى؛ 4- شبكه براى انتقال دانش فنى و حرفه‌اى، تهران؛ دبيرخانه شوراى عالى هماهنگى آموزش فنى و حرفه‌اى كشور؛ 5- شمه‌اى از اطلاعات و ارتباطات؛ 6- شمه‌اى از كتاب، كتابخانه و نشر كتاب؛ 7- فرهنگ اصطلاحات دكومانتاسيون؛ 8- گزارش اجمالى از وضعيت اطلاع‌رسانى در ايران.  
1- آشنايى با چاپ و نشر؛ 2- تكنولوژى و بحران محيط زيست؛ 3- چند بحث و نظر درباره تكنولوژى؛ 4- شبكه براى انتقال دانش فنى و حرفه‌اى، تهران؛ دبيرخانه شوراى عالى هماهنگى آموزش فنى و حرفه‌اى كشور؛ 5- شمه‌اى از اطلاعات و ارتباطات؛ 6- شمه‌اى از كتاب، كتابخانه و نشر كتاب؛ 7- فرهنگ اصطلاحات دكومانتاسيون؛ 8- گزارش اجمالى از وضعيت اطلاع‌رسانى در ايران.  


ب) ترجمه:  
===ب) ترجمه: ===


1- اصطلاحنامه علم اطلاع‌رسانى و دكومانتاسيون؛ 2- اصطلاحنامه فرهنگ ارتباطات و اطلاعات؛ گردآورنده جين آچسن، با همكارى عباس حرى؛ 3- اطلاعات و ارتباطات؛ 4- انتقال تكنولوژى: راهبرى براى خوداتكايى علمى و فنى كشورهاى خاورميانه؛ 5- تاريخ تمدن، از كهن‌ترين روزگار تا سده ما؛ 6- تاريخچه جغرافيا در تمدن اسلامى؛ 7- تاريخ علم؛ 8- تاريخ و فلسفه علم؛ 9- راهنماى سازماندهى و اداره اسناد و اطلاعات؛ 10- راهنماى نمايه‌سازى مدارك و گسترش اصطلاحنامه؛ 11- شبكه اطلاع‌رسانى در كشورهاى اسلامى؛ 12- مبانى و تاريخ فلسفه عرب.  
1- اصطلاحنامه علم اطلاع‌رسانى و دكومانتاسيون؛ 2- اصطلاحنامه فرهنگ ارتباطات و اطلاعات؛ گردآورنده جين آچسن، با همكارى عباس حرى؛ 3- اطلاعات و ارتباطات؛ 4- انتقال تكنولوژى: راهبرى براى خوداتكايى علمى و فنى كشورهاى خاورميانه؛ 5- تاريخ تمدن، از كهن‌ترين روزگار تا سده ما؛ 6- تاريخچه جغرافيا در تمدن اسلامى؛ 7- تاريخ علم؛ 8- تاريخ و فلسفه علم؛ 9- راهنماى سازماندهى و اداره اسناد و اطلاعات؛ 10- راهنماى نمايه‌سازى مدارك و گسترش اصطلاحنامه؛ 11- شبكه اطلاع‌رسانى در كشورهاى اسلامى؛ 12- مبانى و تاريخ فلسفه عرب.  
خط ۶۰: خط ۶۳:


== وابسته‌ها ==
== وابسته‌ها ==
{{وابسته‌ها}}
[[تاریخچه جغرافیا در تمدن اسلامی]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم
[[تاریخچه جغرافیا در تمدن اسلامی]] / نوع اثر: کتاب / نقش: مترجم


۵۳٬۳۲۷

ویرایش