پرش به محتوا

النوادر (اشعری قمی): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' می ' به ' می‌'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - ' می ' به ' می‌')
خط ۴۶: خط ۴۶:
ذکر این نکته در اینجا لازم به نظر می‌رسد که در‌ این‌ بررسی نگارنده از پاره‌ای از بحثهایی کاملاً تخصّصی رجالی که تأثیر چندانی در نتیجه گیری بحث نداشت, خودداری ورزید و به اشاراتی گذرا بسنده کرده است.
ذکر این نکته در اینجا لازم به نظر می‌رسد که در‌ این‌ بررسی نگارنده از پاره‌ای از بحثهایی کاملاً تخصّصی رجالی که تأثیر چندانی در نتیجه گیری بحث نداشت, خودداری ورزید و به اشاراتی گذرا بسنده کرده است.


از سوی دیگر‌ سرگذشت‌ کتاب‌ اصلی نوادر احمد بن محمد‌ بن‌ عیسی‌ و تأثیر آن در کتب متأخر و چگونگی به دست آوردن اجزای پراکنده آن, خود نیاز به نگارش مقاله ای مستقل دارد که‌ به‌ خصوص‌ در آن باید از شیوه اخذ و اقتباس احادیث‌ در‌ کتب قدیم سخن گفت. پرداختن به این گونه مباحث در این مقال میسور نبود, تنها در اینجا اشاره می‌ کنیم‌ که‌ این زاویه از بحث, نتایجی را که در این مقال‌ در ارزیابی کتاب حاضر بدان رسیده ایم, استوارتر می سازد.
از سوی دیگر‌ سرگذشت‌ کتاب‌ اصلی نوادر احمد بن محمد‌ بن‌ عیسی‌ و تأثیر آن در کتب متأخر و چگونگی به دست آوردن اجزای پراکنده آن, خود نیاز به نگارش مقاله ای مستقل دارد که‌ به‌ خصوص‌ در آن باید از شیوه اخذ و اقتباس احادیث‌ در‌ کتب قدیم سخن گفت. پرداختن به این گونه مباحث در این مقال میسور نبود, تنها در اینجا اشاره می‌ کنیم‌ که‌ این زاویه از بحث, نتایجی را که در این مقال‌ در ارزیابی کتاب حاضر بدان رسیده ایم, استوارتر می‌سازد.


آغاز سخن
آغاز سخن
خط ۹۳: خط ۹۳:
366, 367, 368 (ابی قال قال ابوعبدالله علیه‌السلام), 378 (ابی قال وقضی [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین]] ‌ علیه السلام), 381, 393 (وسألت ابی), 395, 402 (ابی سمع ابا‌ عبدالله‌ علیه‌ السلام), 410 (ابی قال قضی رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله), 412 (ابی قال وکان علی علیه ‌‌السلام‌), 414 (ابی قال و قال ابوعبدالله علیه‌السلام)
366, 367, 368 (ابی قال قال ابوعبدالله علیه‌السلام), 378 (ابی قال وقضی [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین]] ‌ علیه السلام), 381, 393 (وسألت ابی), 395, 402 (ابی سمع ابا‌ عبدالله‌ علیه‌ السلام), 410 (ابی قال قضی رسول‌الله(صلی‌الله‌علیه‌وآله), 412 (ابی قال وکان علی علیه ‌‌السلام‌), 414 (ابی قال و قال ابوعبدالله علیه‌السلام)


از لحن سند در بسیاری از‌ این‌ موارد‌ برمی آید که مراد از ابی, امام معصوم علیه‌السلام است. در نتیجه این احتمال‌ که این موارد نیز از کتاب فقه الرضا باشد, تقویت می گردد.
از لحن سند در بسیاری از‌ این‌ موارد‌ برمی آید که مراد از ابی, امام معصوم علیه‌السلام است. در نتیجه این احتمال‌ که این موارد نیز از کتاب فقه الرضا باشد, تقویت می‌گردد.


به‌ هرحال موارد فوق که‌ به‌ احتمال زیاد از فقه الرضاست, در چاپ جدید فقه الرضا (تحقیق مؤسسه آل البیت علیهم‌السلام) درج نشده است.
به‌ هرحال موارد فوق که‌ به‌ احتمال زیاد از فقه الرضاست, در چاپ جدید فقه الرضا (تحقیق مؤسسه آل البیت علیهم‌السلام) درج نشده است.
خط ۱۷۰: خط ۱۷۰:
شناسایی مؤلف و شیوه تنظیم و نام کتاب
شناسایی مؤلف و شیوه تنظیم و نام کتاب


قسم‌ اول‌: ظاهراً قسمتِ کمی از (کتاب‌ الصیام‌) تألیف حسین بن سعید است که آن نیز به روایت احمد بن محمد بن عیسی بوده و در نتیجه علت آوردن کلمه (وعن) بر سر‌ مشایخ‌ حسین بن سعید و ارجاع‌ ضمیر‌ به حسین بن سعید نیز این است که روایت با تعابیر احمد بن محمد بن عیسی راوی کتاب آغاز می‌گردد, تا حدودی شبیه محاسن برقی که در آن ضمیر‌ (عنه‌) در اکثر قریب به اتفاق اسناد دیده می شود و به مؤلف کتاب باز می گردد و افزودن آن به سند از سوی راوی کتاب صورت گرفته است.
قسم‌ اول‌: ظاهراً قسمتِ کمی از (کتاب‌ الصیام‌) تألیف حسین بن سعید است که آن نیز به روایت احمد بن محمد بن عیسی بوده و در نتیجه علت آوردن کلمه (وعن) بر سر‌ مشایخ‌ حسین بن سعید و ارجاع‌ ضمیر‌ به حسین بن سعید نیز این است که روایت با تعابیر احمد بن محمد بن عیسی راوی کتاب آغاز می‌گردد, تا حدودی شبیه محاسن برقی که در آن ضمیر‌ (عنه‌) در اکثر قریب به اتفاق اسناد دیده می‌شود و به مؤلف کتاب باز می‌گردد و افزودن آن به سند از سوی راوی کتاب صورت گرفته است.


قسم دوم: تمام یا‌ قسمتی‌ از کتاب‌ (الایمان والنذور والکفّارات) از کتب سی گانه حسین بن سعید است.
قسم دوم: تمام یا‌ قسمتی‌ از کتاب‌ (الایمان والنذور والکفّارات) از کتب سی گانه حسین بن سعید است.
خط ۱۸۰: خط ۱۸۰:
3 این اسناد را نسخه بردار کتاب‌ اختصار‌ نموده‌ باشد, شبیه اختصار در [[التفسير (عیاشی)|تفسیر عیاشی]].
3 این اسناد را نسخه بردار کتاب‌ اختصار‌ نموده‌ باشد, شبیه اختصار در [[التفسير (عیاشی)|تفسیر عیاشی]].


احتمال اوّل با توجه به اینکه مشایخ واقع در‌ اول اسناد, استادِ هیچ شخص خاصی نیستند, و از سوی دیگر همگی به یک‌ شکل بوده, تمامی با‌ راوی‌ مستقیم از امام معصوم علیه‌السلام شروع می‌شود, بعید به نظر می‌رسد; زیرا اگر این روایات از کتاب یا کتاب‌های دیگری باشد نمی‌تواند تصادفاً به یک شکل و سیاق‌ درآمده باشد و یا اصلاً روایت مستقیم از امام یا روایت با دو واسطه یا بیشتر در آن دیده نشود, افزون بر این که اصل وارد کردن روایات از یک کتاب در‌ لابلای‌ روایات کتاب دیگر بعید به نظر می رسد.
احتمال اوّل با توجه به اینکه مشایخ واقع در‌ اول اسناد, استادِ هیچ شخص خاصی نیستند, و از سوی دیگر همگی به یک‌ شکل بوده, تمامی با‌ راوی‌ مستقیم از امام معصوم علیه‌السلام شروع می‌شود, بعید به نظر می‌رسد; زیرا اگر این روایات از کتاب یا کتاب‌های دیگری باشد نمی‌تواند تصادفاً به یک شکل و سیاق‌ درآمده باشد و یا اصلاً روایت مستقیم از امام یا روایت با دو واسطه یا بیشتر در آن دیده نشود, افزون بر این که اصل وارد کردن روایات از یک کتاب در‌ لابلای‌ روایات کتاب دیگر بعید به نظر می‌رسد.


احتمال دوم نیز بعید است, چرا که اسناد این روایات در سایر کتب مانند کتب اربعه که به نقل از حسین بن‌ سعید‌ است با سندهای قبل متفاوت بوده و در ثانی در اسناد معلّقه معمولاً می‌بایست نام شخص اول سند معلّق در سند معلّق علیه تکرار شده و تعلیق به اتکای این‌ تکرار‌ باشد, ولی در اسناد کتاب موجود چنین نیست.
احتمال دوم نیز بعید است, چرا که اسناد این روایات در سایر کتب مانند کتب اربعه که به نقل از حسین بن‌ سعید‌ است با سندهای قبل متفاوت بوده و در ثانی در اسناد معلّقه معمولاً می‌بایست نام شخص اول سند معلّق در سند معلّق علیه تکرار شده و تعلیق به اتکای این‌ تکرار‌ باشد, ولی در اسناد کتاب موجود چنین نیست.
خط ۲۳۵: خط ۲۳۵:
2. وی در ج1:16 درباره‌ این‌ کتاب‌ می‌نویسد: واصل من اصول عمدة المحدّثین الشیخ الثقة الحسین بن سعید الاهوازی و کتاب الزهد‌ و کتاب المؤمن له ایضاً, ویظهر من بعض مواضع الکتاب الاوّل انّه کتاب النوادر‌ لاحمد بن محمد بن‌ عیسی‌ القمی
2. وی در ج1:16 درباره‌ این‌ کتاب‌ می‌نویسد: واصل من اصول عمدة المحدّثین الشیخ الثقة الحسین بن سعید الاهوازی و کتاب الزهد‌ و کتاب المؤمن له ایضاً, ویظهر من بعض مواضع الکتاب الاوّل انّه کتاب النوادر‌ لاحمد بن محمد بن‌ عیسی‌ القمی


در ص24 نیز با اشاره به این که اسناد کتاب با مشایخ حسین آغاز می شود. احتمال اینکه کتاب از وی باشد مظنون شمرده, ولی این احتمال را که کتاب‌ از احمد باشد نیز منتفی نمی‌داند.
در ص24 نیز با اشاره به این که اسناد کتاب با مشایخ حسین آغاز می‌شود. احتمال اینکه کتاب از وی باشد مظنون شمرده, ولی این احتمال را که کتاب‌ از احمد باشد نیز منتفی نمی‌داند.


3. وسائل 30:159/82 و 192/19, ر.ک: وسائل 20:419.
3. وسائل 30:159/82 و 192/19, ر.ک: وسائل 20:419.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش