۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
التبيان في إعراب القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
روش كلى وى به اين ترتيب است كه بعد از بيان صرف كلمات به اعراب آنها و فراز آيات با ذكر اقوال كوفيون و بصريون و افراد اين دو گروه و بيان وجوه مختلف آن و سپس به قرائت مى‌پردازد، كه علاوه بر قرائت مشهور با تعبير «جيّد» به قرائت شاذ نيز مى‌پردازد. برخى مطالب را با شكل «فان قيل، قيل» مطرح مى‌كند. در برخى موارد مباحثى را به شكل موضوع واحد تحت عنوان فصل در مى‌آورد و بحث مفصلى راجع به آن بيان مى‌دارد؛ مانند: «فصل في هاء الضمير» كه به سبب تكرار زياد در قرآن بحث مفصلى راجع به آن دارد.<ref>متن كتاب، صفحه 13</ref> | روش كلى وى به اين ترتيب است كه بعد از بيان صرف كلمات به اعراب آنها و فراز آيات با ذكر اقوال كوفيون و بصريون و افراد اين دو گروه و بيان وجوه مختلف آن و سپس به قرائت مى‌پردازد، كه علاوه بر قرائت مشهور با تعبير «جيّد» به قرائت شاذ نيز مى‌پردازد. برخى مطالب را با شكل «فان قيل، قيل» مطرح مى‌كند. در برخى موارد مباحثى را به شكل موضوع واحد تحت عنوان فصل در مى‌آورد و بحث مفصلى راجع به آن بيان مى‌دارد؛ مانند: «فصل في هاء الضمير» كه به سبب تكرار زياد در قرآن بحث مفصلى راجع به آن دارد.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/12517/1/13 متن كتاب، صفحه 13]</ref> | ||
در بحث صرفى، سعى دارد الفاظ را به اصل آنها ارجاع داده، علل آن را بيان دارد. در برخى موارد، جهت تثبيت قاعده يا مسئله‌اى لغوى به استشهاد به شواهد شعرى، روى مى‌آورد. | در بحث صرفى، سعى دارد الفاظ را به اصل آنها ارجاع داده، علل آن را بيان دارد. در برخى موارد، جهت تثبيت قاعده يا مسئله‌اى لغوى به استشهاد به شواهد شعرى، روى مى‌آورد. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
#مقدمه مصحح و مؤلف و متن كتاب. | #مقدمه مصحح و مؤلف و متن كتاب. | ||
#دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، زير نظر | #دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، زير نظر كاظم موسوى بجنوردى، ج 5، ص216. | ||
#دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهى، به كوشش | #دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهى، به كوشش بهاء‌الدين خرمشاهى، ج 1، ص302. | ||
#تفسير و مفسران، آیت‌الله معرفت، ج 2، ص331. | #تفسير و مفسران، آیت‌الله معرفت، ج 2، ص331. | ||