۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه، هدف از مطالعه پيرامون موضوع کتاب، اثبات مصدر الهى داشتن قرآن كريم و كلام خداوند بودن آن و همچنين، اقرار به نبوت حضرت محمد(ص) و بعثت جهانى ايشان دانسته شده است. خلاصهاى از مطالب مطرحشده در فصول کتاب نيز در مقدمه آمده است.<ref>مقدمه، ص5 - 9</ref> | در مقدمه، هدف از مطالعه پيرامون موضوع کتاب، اثبات مصدر الهى داشتن قرآن كريم و كلام خداوند بودن آن و همچنين، اقرار به نبوت حضرت محمد(ص) و بعثت جهانى ايشان دانسته شده است. خلاصهاى از مطالب مطرحشده در فصول کتاب نيز در مقدمه آمده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13019/1/5 مقدمه، ص5 - 9]</ref> | ||
در فصل اول، در ضمن شش مبحث زير، به مباحثى تحقيقى پيرامون اعجاز قرآن پرداخته شده است: | در فصل اول، در ضمن شش مبحث زير، به مباحثى تحقيقى پيرامون اعجاز قرآن پرداخته شده است: | ||
در مبحث اول، به بررسى معناى «إعجاز القرآن» پرداخته شده و با استفاده از گفتار [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابن فارس]] و [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]]، كلمه «العجز» و «الإعجاز»، ريشهيابى و توضيح داده شده است.<ref>متن کتاب، ص13 - 17</ref> | در مبحث اول، به بررسى معناى «إعجاز القرآن» پرداخته شده و با استفاده از گفتار [[ابن فارس، احمد بن فارس|ابن فارس]] و [[راغب اصفهانی، حسین بن محمد|راغب اصفهانى]]، كلمه «العجز» و «الإعجاز»، ريشهيابى و توضيح داده شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13019/1/13 متن کتاب، ص13 - 17]</ref> | ||
مبحث دوم، به تعريف معجزه و بيان شرايط آن اختصاص يافته است. از جمله شرايط مطرحشده، عبارت است از: | مبحث دوم، به تعريف معجزه و بيان شرايط آن اختصاص يافته است. از جمله شرايط مطرحشده، عبارت است از: | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
# اظهار آن به دست نبى: لازم است معجزه، به دست پيامبرى از پيامبران الهى و برای اثبات نبوت وى جارى گردد؛ بنابراین، اگر خرق عادتى از سوى یکى از اوليا و بندگان صالح خداوند اتفاق افتاد، معجزه نبوده و «كرامت» نامیده مىشود. | # اظهار آن به دست نبى: لازم است معجزه، به دست پيامبرى از پيامبران الهى و برای اثبات نبوت وى جارى گردد؛ بنابراین، اگر خرق عادتى از سوى یکى از اوليا و بندگان صالح خداوند اتفاق افتاد، معجزه نبوده و «كرامت» نامیده مىشود. | ||
# سالم بودن از معارضه: معجزه بايد بهگونهاى باشد كه مخالفان از آوردن مثل آن ناتوان بوده و نتوانند با آن معارضه نمايند. | # سالم بودن از معارضه: معجزه بايد بهگونهاى باشد كه مخالفان از آوردن مثل آن ناتوان بوده و نتوانند با آن معارضه نمايند. | ||
# بودن آن پس از ادعاى نبوت: بنابراین عمل خارقالعاده پيش از ادعاى نبوت معجزه نيست، بلكه «ارهاص» خوانده مىشود.<ref>همان، ص18 - 20</ref> | # بودن آن پس از ادعاى نبوت: بنابراین عمل خارقالعاده پيش از ادعاى نبوت معجزه نيست، بلكه «ارهاص» خوانده مىشود.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13019/1/18 همان، ص18 - 20]</ref> | ||
در مبحث سوم، معجزه پيامبر اسلام(ص) و ساير انبيا(ع) بررسى و فرق میان آن دو، بيان شده است. در ابتداى این مبحث، به آياتى پيرامون معجزه پيامبران اشاره و نكاتى از آنها استخراج شده است، از جمله: | در مبحث سوم، معجزه پيامبر اسلام(ص) و ساير انبيا(ع) بررسى و فرق میان آن دو، بيان شده است. در ابتداى این مبحث، به آياتى پيرامون معجزه پيامبران اشاره و نكاتى از آنها استخراج شده است، از جمله: | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
# اعتراض به بشريت رسول و آن را دليل بر عدم نبوت ايشان دانستن. | # اعتراض به بشريت رسول و آن را دليل بر عدم نبوت ايشان دانستن. | ||
# طلب كردن اقوام، «سلطان مبين» را از انبياى خویش، علىرغم ديدن آيات بيّن و آشكار. | # طلب كردن اقوام، «سلطان مبين» را از انبياى خویش، علىرغم ديدن آيات بيّن و آشكار. | ||
# خبر دادن انبيا به اينكه «سلطان مبين» در دست آنها نيست، بلكه در دست خداست.<ref>همان، ص31</ref> | # خبر دادن انبيا به اينكه «سلطان مبين» در دست آنها نيست، بلكه در دست خداست.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13019/1/31 همان، ص31]</ref> | ||
در ادامه، با استفاده از آيات قرآن كريم، به 9 پيامبرى كه معجزه آوردهاند، اشاره گرديده و اولویت معجزه عقلى و بيانى بر ساير معجزات، بيان شده است. این پيامبران، عبارتند از: نوح(ع)؛ صالح(ع)؛ ابراهيم(ع)؛ يوسف(ع)؛ موسى(ع)؛ داود(ع)؛ سليمان(ع)؛ عيسى(ع)؛ محمد(ص) و معجزات آنها به ترتيب عبارت است از: كشتى؛ شتر؛ نجات از آتش؛ علم بر تأویل احاديث و تعبير رؤيا و تفسير احلام و تحقق آنها در عالم واقع؛ عصا و يد بيضا و طوفان و حمله ملخ و...؛ تسبيح كوهها و پرندگان همراه با او؛ تسخير جن و باد و تعليم منطق الطير و...؛ زنده كردن مردگان و شفاى بيماران و....؛ قرآن كريم.<ref>همان، ص33 - 44</ref> | در ادامه، با استفاده از آيات قرآن كريم، به 9 پيامبرى كه معجزه آوردهاند، اشاره گرديده و اولویت معجزه عقلى و بيانى بر ساير معجزات، بيان شده است. این پيامبران، عبارتند از: نوح(ع)؛ صالح(ع)؛ ابراهيم(ع)؛ يوسف(ع)؛ موسى(ع)؛ داود(ع)؛ سليمان(ع)؛ عيسى(ع)؛ محمد(ص) و معجزات آنها به ترتيب عبارت است از: كشتى؛ شتر؛ نجات از آتش؛ علم بر تأویل احاديث و تعبير رؤيا و تفسير احلام و تحقق آنها در عالم واقع؛ عصا و يد بيضا و طوفان و حمله ملخ و...؛ تسبيح كوهها و پرندگان همراه با او؛ تسخير جن و باد و تعليم منطق الطير و...؛ زنده كردن مردگان و شفاى بيماران و....؛ قرآن كريم.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13019/1/33 همان، ص33 - 44]</ref> | ||
در مبحث چهارم، آيات تحدى مورد مطالعه قرار گرفته و پس از بررسى آنها، به نكات زير، اشاره شده است: | در مبحث چهارم، آيات تحدى مورد مطالعه قرار گرفته و پس از بررسى آنها، به نكات زير، اشاره شده است: | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
# خداوند در این آيات، از عدم قدرت انس و جن بر آوردن مثل قرآن و عجز كفار در معارضه با آن، خبر داده است. | # خداوند در این آيات، از عدم قدرت انس و جن بر آوردن مثل قرآن و عجز كفار در معارضه با آن، خبر داده است. | ||
# همه آيات، در سياق واحدى بوده كه مناقشه با كفار در موضوع نبوت، رسالت و قرآن مىباشد. | # همه آيات، در سياق واحدى بوده كه مناقشه با كفار در موضوع نبوت، رسالت و قرآن مىباشد. | ||
# تحدى در آيات، برای اثبات عجز كفار از آوردن مثل قرآن است و این اثبات عجز، هدف اصلى نيست، بلكه وسيلهاى است برای اثبات اينكه قرآن، كلام خداوند بوده و محمد(ص) فرستاده خداست و.<ref>همان، ص56</ref> | # تحدى در آيات، برای اثبات عجز كفار از آوردن مثل قرآن است و این اثبات عجز، هدف اصلى نيست، بلكه وسيلهاى است برای اثبات اينكه قرآن، كلام خداوند بوده و محمد(ص) فرستاده خداست و.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13019/1/56 همان، ص56]</ref> | ||
در مبحث پنجم و ششم، به مراحل ناتوانى كفار از معارضه با قرآن كريم و سير تاريخى اصطلاح «إعجاز القرآن» پرداخته شده است.<ref>همان، ص63 - 81</ref> | در مبحث پنجم و ششم، به مراحل ناتوانى كفار از معارضه با قرآن كريم و سير تاريخى اصطلاح «إعجاز القرآن» پرداخته شده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13019/1/63 همان، ص63 - 81]</ref> | ||
فصل دوم، در ضمن بيست مبحث، به اعجاز بيانى در قرآن كريم اختصاص يافته است. | فصل دوم، در ضمن بيست مبحث، به اعجاز بيانى در قرآن كريم اختصاص يافته است. | ||
پيرامون وجوه اعجاز قرآن كريم، پس از قرون اوليه اسلام، در میان علما اختلاف به وجود آمده و برخى اعجاز قرآن كريم را فقط در اعجاز بيانى دانسته و برخى ديگر، امورى مانند اعجاز علمى، غيبى، تشريعى، نفسى، عددى، طبى، موسيقى و... را بدان افزودهاند. این مطلب، در مبحث اول، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است.<ref>همان، ص105</ref> | پيرامون وجوه اعجاز قرآن كريم، پس از قرون اوليه اسلام، در میان علما اختلاف به وجود آمده و برخى اعجاز قرآن كريم را فقط در اعجاز بيانى دانسته و برخى ديگر، امورى مانند اعجاز علمى، غيبى، تشريعى، نفسى، عددى، طبى، موسيقى و... را بدان افزودهاند. این مطلب، در مبحث اول، مورد بحث و بررسى قرار گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13019/1/105 همان، ص105]</ref> | ||
عناصر اعجاز بيانى قرآن كريم؛ اعجاز بيانى و فواتح السور؛ تضمین در قرآن؛ عدم زيادت حروف در قرآن؛ توازن دقيق بين ذكر حروف و حذف آن؛ فرق بين الفاظ متقارب و عدم ترادف در آنها؛ تشابه و اختلاف در قرآن؛ تعريف و تنكير در قرآن؛ حذف يا ذكر حروف بعضى از الفاظ قرآن؛ حذف و ذكر بعضى از كلمات در آيات؛ تقديم و تأخير در قرآن؛ تأكيد در قرآن؛ اشتقاق در قرآن؛ تكرار در قرآن؛ فواصل آيات و... از جمله مباحث مطرحشده در این فصل مىباشد. | عناصر اعجاز بيانى قرآن كريم؛ اعجاز بيانى و فواتح السور؛ تضمین در قرآن؛ عدم زيادت حروف در قرآن؛ توازن دقيق بين ذكر حروف و حذف آن؛ فرق بين الفاظ متقارب و عدم ترادف در آنها؛ تشابه و اختلاف در قرآن؛ تعريف و تنكير در قرآن؛ حذف يا ذكر حروف بعضى از الفاظ قرآن؛ حذف و ذكر بعضى از كلمات در آيات؛ تقديم و تأخير در قرآن؛ تأكيد در قرآن؛ اشتقاق در قرآن؛ تكرار در قرآن؛ فواصل آيات و... از جمله مباحث مطرحشده در این فصل مىباشد. | ||
آخرين فصل، داراى پنج مبحث بوده و در آن، برخى از دلايل ربانى بودن قرآن كريم و صدور آن از جانب خداوند، بحث و بررسى شده است. این دلايل به ترتيب عبارتند از: خبرهاى غيبى صادق در قرآن كريم؛ تشريعات و قوانين حكيمانه قرآن؛ تحليلات روانشناسانه آن.<ref>همان، ص355 - 491</ref> | آخرين فصل، داراى پنج مبحث بوده و در آن، برخى از دلايل ربانى بودن قرآن كريم و صدور آن از جانب خداوند، بحث و بررسى شده است. این دلايل به ترتيب عبارتند از: خبرهاى غيبى صادق در قرآن كريم؛ تشريعات و قوانين حكيمانه قرآن؛ تحليلات روانشناسانه آن.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13019/1/355 همان، ص355 - 491]</ref> | ||
از جمله ویژگىهاى کتاب، آن است كه نویسنده، در حدود بيست سال، به تدريس ماده درسى «اعجاز در قرآن كريم» مشغول بوده و پس از سابقه تدريس فراوان در این موضوع، این اثر را تدوین نموده است.<ref>مقدمه، ص7</ref> | از جمله ویژگىهاى کتاب، آن است كه نویسنده، در حدود بيست سال، به تدريس ماده درسى «اعجاز در قرآن كريم» مشغول بوده و پس از سابقه تدريس فراوان در این موضوع، این اثر را تدوین نموده است.<ref>[https://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13019/1/7 مقدمه، ص7]</ref> | ||
در خاتمه، جمعبندى خلاصه و كوتاهى از مطالب کتاب، ارائه گرديده است. | در خاتمه، جمعبندى خلاصه و كوتاهى از مطالب کتاب، ارائه گرديده است. | ||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
[[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | [[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | ||
[[رده:علوم قرآنی]] | [[رده:علوم قرآنی]] | ||
[[رده:25 دی الی 24 بهمن(97)]] | |||
ویرایش