پرش به محتوا

مجتهدی تهرانی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'عزيز الله' به 'عزيزالله'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'عزيز الله' به 'عزيزالله')
خط ۲۷: خط ۲۷:
|-class='articleCode'
|-class='articleCode'
|کد مؤلف
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE5469AUTHORCODE
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE05469AUTHORCODE
|}
|}
</div>
</div>
خط ۴۳: خط ۴۳:
آيت‌الله مجتهدى در ضمن تحصيل، به تدريس كتب حوزوى هم مى‌پرداخت و وقتى كه از قم به تهران آمد، شب‌ها در مسجد امين‌الدوله - كه مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد در آنجا مشغول به تدريس و اقامه نماز بود - صبح و عصر به امر تدريس اشتغال داشت و چون مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد در اواخر عمر و با وجود كهولت سن، به‌سختى مشغول تعليم و تربيت طلاب بود، لذا از آيت‌الله مجتهدى تقاضا كرد كه علاوه بر تدريس، شب‌ها هم منبر برود و آيت‌الله مجتهدى در طول دو سال، شش جزء از اول قرآن را با استفاده از تفسير برهان كه مبناى تفسيرى ايشان بود، تفسير مى‌كرد.
آيت‌الله مجتهدى در ضمن تحصيل، به تدريس كتب حوزوى هم مى‌پرداخت و وقتى كه از قم به تهران آمد، شب‌ها در مسجد امين‌الدوله - كه مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد در آنجا مشغول به تدريس و اقامه نماز بود - صبح و عصر به امر تدريس اشتغال داشت و چون مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد در اواخر عمر و با وجود كهولت سن، به‌سختى مشغول تعليم و تربيت طلاب بود، لذا از آيت‌الله مجتهدى تقاضا كرد كه علاوه بر تدريس، شب‌ها هم منبر برود و آيت‌الله مجتهدى در طول دو سال، شش جزء از اول قرآن را با استفاده از تفسير برهان كه مبناى تفسيرى ايشان بود، تفسير مى‌كرد.


آيت‌الله مجتهدى، صبح‌ها در مسجد مرحوم حاج سيد عزيز الله بازار جهت طلاب به تدريس كتب ادبيات و فقه مشغول بود و بعد از ظهرها هم براى كسانى كه روزها شاغل بودند و بعد از ظهرها درس مى‌خواندند، به تدريس كتب حوزوى از قبيل [[المطول|مطول]]، سيوطى، [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]]، منطق و غيره مى‌پرداخت.
آيت‌الله مجتهدى، صبح‌ها در مسجد مرحوم حاج سيد عزيزالله بازار جهت طلاب به تدريس كتب ادبيات و فقه مشغول بود و بعد از ظهرها هم براى كسانى كه روزها شاغل بودند و بعد از ظهرها درس مى‌خواندند، به تدريس كتب حوزوى از قبيل [[المطول|مطول]]، سيوطى، [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]]، منطق و غيره مى‌پرداخت.


وى پس از رحلت شيخ محمدحسين زاهد(ره) در 21 محرم سال 1372ق، به مدت سه سال همچنان به امر تدريس در مسجد مرحوم حاج سيد عزيز الله واقع در بازار تهران مشغول بود تا آنكه عده‌اى از علماء و مردم متدين، از حضرت استاد تقاضا كردند كه حوزه علميه را به مسجد مرحوم حاج ملا جعفر منتقل كنند كه در آن زمان، آن مسجد، انبار خاک ذغال و خمره ترشى كسبه محل شده بود و تجار و مردم متدين با علماء مشورت كردند و به اين نتيجه رسيدند كه آيت‌الله مجتهدى به دلايلى نسبت به علماء ديگر جهت ادامه راه مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد ارجحيت دارد.
وى پس از رحلت شيخ محمدحسين زاهد(ره) در 21 محرم سال 1372ق، به مدت سه سال همچنان به امر تدريس در مسجد مرحوم حاج سيد عزيزالله واقع در بازار تهران مشغول بود تا آنكه عده‌اى از علماء و مردم متدين، از حضرت استاد تقاضا كردند كه حوزه علميه را به مسجد مرحوم حاج ملا جعفر منتقل كنند كه در آن زمان، آن مسجد، انبار خاک ذغال و خمره ترشى كسبه محل شده بود و تجار و مردم متدين با علماء مشورت كردند و به اين نتيجه رسيدند كه آيت‌الله مجتهدى به دلايلى نسبت به علماء ديگر جهت ادامه راه مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد ارجحيت دارد.


بنابراین، با همت تجار و مردم متدين، آيت‌الله مجتهدى توانست حوزه علميه فعلى را كه در تهران خيابان 15 خرداد شرقى، كوچه شهيد مرتضى كيانى، كوچه مسجد آقا واقع است، تأسيس كند. در اين حوزه هر سال مراسم عمامه‌گذارى با حضور آيت‌الله احمد مجتهدى تهرانى برگزار مى‌شد.
بنابراین، با همت تجار و مردم متدين، آيت‌الله مجتهدى توانست حوزه علميه فعلى را كه در تهران خيابان 15 خرداد شرقى، كوچه شهيد مرتضى كيانى، كوچه مسجد آقا واقع است، تأسيس كند. در اين حوزه هر سال مراسم عمامه‌گذارى با حضور آيت‌الله احمد مجتهدى تهرانى برگزار مى‌شد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش