مدارك العروة (اشتهاردي): تفاوت میان نسخه‌ها

→ تفاوت با ویرایش قدیمی‌تر

مدارك العروة (اشتهاردي) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۰۰:۲۸

۶۷ بایت اضافه‌شده ، ۹ مارس

جز

جایگزینی متن - ' مى ' به ' مى‌'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۵۳۱

ویرایش

@@ خط ۲: / خط ۲: @@
 | تصویر =NUR00395J1.jpg
 | عنوان =مدارک العروة (اشتهاردی)
-| عنوان‌های دیگر =الـعروه الوثقی. شرح
+| عنوان‌های دیگر =العروه الوثقی. شرح
 | پدیدآوران =
 [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم]] (نویسنده)
@@ خط ۲۱: / خط ۲۱: @@
 | چاپ =1
 | تعداد جلد =30
-| کتابخانۀ دیجیتال نور =
+| کتابخانۀ دیجیتال نور =00395
+| کتابخوان همراه نور =00395
 | کد پدیدآور =
@@ خط ۳۲: / خط ۳۳: @@
 اين كتاب را آیت‌الله [[اشتهاردی، علی‌پناه|على پناه اشتهاردى]] به زبان عربى و در سى جلد تأليف نموده و مقدمه‌اى كه بر آن نوشته مصادف با رحلت بنيان‌گذار جمهورى اسلامى [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) است كه خود به اين موضوع اشاره كرده‌اند.
-ايشان هم‌چنين چند شرح مهم از شروع عروه را نام برده و شرحى از زندگى مؤلف عروه و نيز زندگى‌نامه خود را قبل از ورود به مباحث كتاب آورده است.
+ايشان هم‌چنين چند شرح مهم از شروح عروه را نام برده و شرحى از زندگى مؤلف عروه و نيز زندگى‌نامه خود را قبل از ورود به مباحث كتاب آورده است.
-شروحى كه بر عروه نوشته شده‌اند، غالبا در دو قالب تعلقيات درس بزرگانى كه متن درسشان عروه بوده و نوشتن شرح به صورت ابتدايى مى‌باشد كه كتاب حاضر از قسم دوم است.
+شروحى كه بر عروه نوشته شده‌اند، غالباً  در دو قالب تعلقيات درس بزرگانى كه متن درسشان عروه بوده و نوشتن شرح به صورت ابتدايى مى‌باشد كه كتاب حاضر از قسم دوم است.
 == گزارش محتوا ==
@@ خط ۶۸: / خط ۶۹: @@
 ايشان در مبحث تقليد با استناد به چند آيه، دنبال بيان حكم شرعى آن بوده، بعد مسئله اجتهاد را پيش كشيده و راجع به آن ادله‌اى را طرح مى‌نمايد.
-از جلمه ادله مورد اشاره در اين بخش آيه 122 سوره التوبة است كه مى‌فرمايد: '''«فلو لا نفر من كل فرقة منهم طائفة ليتفقهوا في‌الدين و لينذروا قومهم إذا رجعوا إليهم لعلهم يحذرون»'''.
+از جلمه ادله مورد اشاره در اين بخش آيه 122 سوره التوبة است كه مى‌فرمايد: '''«فلو لا نفر من كل فرقة منهم طائفة ليتفقهوا في‌ الدين و لينذروا قومهم إذا رجعوا إليهم لعلهم يحذرون»'''.
 از اخبار هم آن دسته از روايات كه دلالت بر لزوم يادگيرى علوم اهل‌بيت عليهم‌السلام و تعليم آنها به مردم مى‌كنند، شاهد اين مسئله هستند.
@@ خط ۷۸: / خط ۷۹: @@
 كتاب طهارت
-باب طهارت كه از جلد دوم كتاب شروع مى‌شود با مقدمه‌اى از سوى شارح آغاز شده كه در آن مقدمه راجع به اشخاص ذكر شده در متن، توضيحاتى را بيان نموده است. اين افراد عبارتند از: [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|صدوق]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]].
+باب طهارت كه از جلد دوم كتاب شروع مى‌شود با مقدمه‌اى از سوى شارح آغاز شده كه در آن مقدمه راجع به اشخاص ذكر شده در متن، توضيحاتى را بيان نموده است. اين افراد عبارتند از: [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]]، [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|صدوق]] و [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]].
 ايشان، نكاتى را نيز در مورد [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] ذكر كرده و وارد ديباچه مى‌شود و در آن‌جا شكر الهى را با شناخت عبادات و عمل بدانها ميسر مى‌داند.
@@ خط ۱۳۰: / خط ۱۳۱: @@
 غسل مس ميت، عنوان اولين فصل اين جلد است كه در واقع ادامه همان باب طهارت است. مشروعيت اين غسل چيزى است كه شارح آن را بدون خلاف بين شيعه و سنى مى‌داند و مى‌گويد: اختلاف، در وجوب و عدم وجوب آن است.
-[[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] طبق آنچه [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در خلاف نقل كرده، از جمله كسانى است كه به استحباب غسل مس ميت قائل گرديده است. اين غسل بر كسى كه بدن ميت را بعد از سرد شدن و قبل از غسل دادن لمس كند، واجب مى‌گردد.
+[[سید مرتضی، علی بن حسین|سيد مرتضى]] طبق آنچه [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در خلاف نقل كرده، از جمله كسانى است كه به استحباب غسل مس ميت قائل گرديده است. اين غسل بر كسى كه بدن ميت را بعد از سرد شدن و قبل از غسل دادن لمس كند، واجب مى‌گردد.
 مس اعضاى بريده و جدا شده از ميت هم در صورتى كه داراى استخوان باشند، طبق نظر ماتن باعث وجوب غسل مى‌گردد.
@@ خط ۱۴۸: / خط ۱۴۹: @@
 مبحث تيمم هم دهمين جلد را به خود اختصاص داده است.
-بيان آنچه تيمم بر آن صحيح است، شرطيت پاک بودن آنچه بر آن تيمم مى‌شود، كيفيت تيمم و احكام تيمم، فصول تيمم در اين بخش هستند.
+بيان آنچه تيمم بر آن صحيح است، شرطيت پاک بودن آنچه بر آن تيمم مى‌شود، کیفیت تيمم و احكام تيمم، فصول تيمم در اين بخش هستند.
 در جلد يازدهم مبحث صلات شروع مى‌شود. در مقدمه اين بحث شارح مى‌گويد: ماتن چهل و شش فصل براى صلات ترتيب داده كه در نهايت با يك خاتمه پايان مى‌پذيرد.
@@ خط ۱۹۲: / خط ۱۹۳: @@
 باب حج: جلدهاى بيست و چهار، بيست و پنج و بيست و شش راجع به حج بوده و فصول مختلفى از اين باب را در بر گرفته‌اند.
- ماتن، ابتدا توضيحات مفصلى راجع به اين فريضه مهم الهى بيان مى‌نمايد كه همراه با اشاراتى به آيات كريمه قرآن مى‌باشند.
+ماتن، ابتدا توضيحات مفصلى راجع به اين فريضه مهم الهى بيان مى‌نمايد كه همراه با اشاراتى به آيات كريمه قرآن مى‌باشند.
 اولين آيه‌اى كه در تمام آثار فقهى درباره حج بدان اشاره مى‌شود آيه 97 سوره آل عمران است كه مى‌فرمايد: '''«و لله على الناس حج البيت من استطاع إليه سبيلا»'''.
@@ خط ۲۳۶: / خط ۲۳۷: @@
 حواله آخرين باب جلد بيست و هشتم است كه به معنى تحويل مال از ذمه‌اى به ذمه ديگر است؛ به عبارت ديگر احاله مديون دين را به غير خودش مى‌باشد.
-در حواله شش شرط مطرح است كه ايجاب و قبول، تنجيز، رضايت محيل و محتال، از آن دسته مى باشند.
+در حواله شش شرط مطرح است كه ايجاب و قبول، تنجيز، رضايت محيل و محتال، از آن دسته مى‌باشند.
 باب نكاح
@@ خط ۲۴۴: / خط ۲۴۵: @@
 مرحوم [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد يزدى]] در كتاب خود؛ يعنى [[العروة الوثقی]] به كتاب‌هاى طلاق و حدود و ديات و قصاص و... نپرداخته است.
-كتاب بعدى كتاب وصيت است كه آخرين باب عروه و شرح آن را تشكيل مى‌دهد. شارح مى‌گويد: اين كتاب در آثار قدما غالبا به كتاب وصايا تعبير مى‌شود و علت صيغه جمع بودنش در واقع اشاره به اقسام وصيت است. ايشان در ادامه به چند روايت اشاره مى‌نمايد كه در راستاى ترغيب به وصيت مى‌باشند؛ از جمله، اين روايت از پيامبر(ص) است كه مى‌فرمايد: «الوصية حق على كل مسلم» يا اين روايت كه مى‌فرمايد: «لا ينبغي لامرء مسلم أن يبيت ليلة إلا و وصيته تحت رأسه». اين باب داراى يازده مسئله مى‌باشد كه اولين مسئله‌اش در مورد وصيت عهديه است كه گفته‌اند نياز به قبول ندارد. ماتن در آخرين بخش باب، هشت مسئله هم راجع به موصى‌به عنوان نموده كه پايان‌بخش كتاب مى‌باشند.
+كتاب بعدى كتاب وصيت است كه آخرين باب عروه و شرح آن را تشكيل مى‌دهد. شارح مى‌گويد: اين كتاب در آثار قدما غالباً  به كتاب وصايا تعبير مى‌شود و علت صيغه جمع بودنش در واقع اشاره به اقسام وصيت است. ايشان در ادامه به چند روايت اشاره مى‌نمايد كه در راستاى ترغيب به وصيت مى‌باشند؛ از جمله، اين روايت از پيامبر(ص) است كه مى‌فرمايد: «الوصية حق على كل مسلم» يا اين روايت كه مى‌فرمايد: «لا ينبغي لامرء مسلم أن يبيت ليلة إلا و وصيته تحت رأسه». اين باب داراى يازده مسئله مى‌باشد كه اولين مسئله‌اش در مورد وصيت عهديه است كه گفته‌اند نياز به قبول ندارد. ماتن در آخرين بخش باب، هشت مسئله هم راجع به موصى‌به عنوان نموده كه پايان‌بخش كتاب مى‌باشند.
 [[رده:کتاب‌شناسی]]