۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' حسين' به ' حسین') |
جز (جایگزینی متن - 'مىكردند' به 'میكردند') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type='authorCode'| | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE00019AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
تحصيلات علوم جديد تا پايان سال دوم دبيرستان را در همان شهر به آخر رساندند. | تحصيلات علوم جديد تا پايان سال دوم دبيرستان را در همان شهر به آخر رساندند. | ||
ايشان به خاطر برخوردارى از هوش و استعداد سرشار، از همان زمان طفوليت، مورد توجه خاص اطرافيان قرار گرفت به طورى كه هنگام تحصيل مديران و معلمان وى، تعجب | ايشان به خاطر برخوردارى از هوش و استعداد سرشار، از همان زمان طفوليت، مورد توجه خاص اطرافيان قرار گرفت به طورى كه هنگام تحصيل مديران و معلمان وى، تعجب میكردند و اعتقاد داشتند كه ايشان از نظر درك مطالب، از استعداد بالايى برخوردار است به همين جهت، همواره او را براى رسيدن به حرفهاى خاص مورد تشويق و تحسين قرار مىدادند. | ||
اما معظم له به خاطر علاقه زياد به مكتب غنى اهلبيت عليهمالسلام و روحانیت شيعه، تصميم گرفت تا در اين مسير مقدس وارد شود. | اما معظم له به خاطر علاقه زياد به مكتب غنى اهلبيت عليهمالسلام و روحانیت شيعه، تصميم گرفت تا در اين مسير مقدس وارد شود. | ||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
استاد عزيز در ابتداى ورود به نجف اشرف، حجرهاى در مدرسه قوام السلطنه شيرازى تهيه كردند و مشغول تدريس [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و كفايه در مسجد خضراء و عمران شدند و روز به روز بر وسعت حوزه درسيشان افزوده مىگرديد تا جايى كه عده زيادى از فضلا از محضر درس ايشان استفاده نمودند و با تقاضاى آنان، درس خارج استاد تشكيل گرديد و شاگردان خويش را از شجر پر ثمر فقه اهلبيت عليهمالسلام بهرهمند گردانيدند. | استاد عزيز در ابتداى ورود به نجف اشرف، حجرهاى در مدرسه قوام السلطنه شيرازى تهيه كردند و مشغول تدريس [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و كفايه در مسجد خضراء و عمران شدند و روز به روز بر وسعت حوزه درسيشان افزوده مىگرديد تا جايى كه عده زيادى از فضلا از محضر درس ايشان استفاده نمودند و با تقاضاى آنان، درس خارج استاد تشكيل گرديد و شاگردان خويش را از شجر پر ثمر فقه اهلبيت عليهمالسلام بهرهمند گردانيدند. | ||
هنگامى كه استاد بزرگوار به نجف مشرف شدند، در حجره آیتالله شهيد ميرزا على غروى (رحمهالله) در مدرسه خليلى مهمان شدند سپس حجرهاى در مدرسه قوام نزدیک مسجد طوسى در اختيار معظم له قرار دادند و از ابتداى امر، استاد در درس [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خوئى]] (رحمهالله) شركت | هنگامى كه استاد بزرگوار به نجف مشرف شدند، در حجره آیتالله شهيد ميرزا على غروى (رحمهالله) در مدرسه خليلى مهمان شدند سپس حجرهاى در مدرسه قوام نزدیک مسجد طوسى در اختيار معظم له قرار دادند و از ابتداى امر، استاد در درس [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خوئى]] (رحمهالله) شركت میكردند و درس اصول بعد از نماز مغرب و عشاء در مسجد خضراء بود كه در آن زمان بحث در خصوص (هل يجب الفحص في الشبهات الموضوعية أم لا) بوده و استاد بزرگوار بعد از اشكال در قسمتى از درس، بحثى با استاد خود آقاى خوئى (رحمهالله) مىكنند و فرداى آن روز [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خوئى]] از يكى از نزدیک ان درسشان بنام آقاى توحيدى تبريزى سؤال مىكند اين آقا كيست؟ گفته بود اهل تبريز است و از قم آمده! آقاى خوئى (رحمهالله) فرموده بودند اين شخص آينده درخشانى دارد! و حضرت استاد همزمان با وفات آیتالله حكيم به تدريس خارج فقه بر طبق [[كتاب المكاسب|مكاسب]] و همچنين اصول از اول دوره مىپردازند. و بعد از اطلاع آقاى خوئى از شروع درس خارج ايشان به استاد تبريك مىگويد. مرحوم آقاى [[مشکینی اردبیلی، علی|مشكينى]] هنگامى كه در نجف بودند از [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خوئى]] در خصوص استاد بزرگوار سؤال كردند كه ايشان در جواب مىفرمايد: ميرزا جواد فاضل و مجتهد مطلق است. | ||
حضرت آیتالله تبريزى (رحمهالله) را مىتوان يكى از شاگردان برجسته و مبرز مرحوم [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خوئى]] (رحمهالله) به حساب آورد كه هميشه مورد عنايت و توجه خاص استادشان بودند و در اغلب جلسات علمى خصوصى استادشان نيز شركت مىنمودند و در بحثها و درسها با طرح اشكالات و مطرح كردن فروعات، بر بار علمى محفل مىافزودند. | حضرت آیتالله تبريزى (رحمهالله) را مىتوان يكى از شاگردان برجسته و مبرز مرحوم [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خوئى]] (رحمهالله) به حساب آورد كه هميشه مورد عنايت و توجه خاص استادشان بودند و در اغلب جلسات علمى خصوصى استادشان نيز شركت مىنمودند و در بحثها و درسها با طرح اشكالات و مطرح كردن فروعات، بر بار علمى محفل مىافزودند. | ||
خط ۱۵۴: | خط ۱۵۴: | ||
اهل منزل بارها در دوران تحصيل و تدريس ايشان، مشاهده كردهاند كه استاد شبانگاه به مطالعه پرداختهاند و با صداى مؤذن كه اذان صبح را مىگفته است سر از كتاب و قلم برداشتهاند. | اهل منزل بارها در دوران تحصيل و تدريس ايشان، مشاهده كردهاند كه استاد شبانگاه به مطالعه پرداختهاند و با صداى مؤذن كه اذان صبح را مىگفته است سر از كتاب و قلم برداشتهاند. | ||
هم دورهاىهاى معظم له مىگويند: «همواره استاد در حال مطالعه بودند و هيچگاه در جلسات و مهمانىها شركت | هم دورهاىهاى معظم له مىگويند: «همواره استاد در حال مطالعه بودند و هيچگاه در جلسات و مهمانىها شركت نمیكردند بلكه وقتشان منحصراً صرف امور علمى مىگشت، چه در نجف و چه قبل از آن كه در قم و در حجره بودند.» | ||
خود ايشان گاهى مىفرمودند: | خود ايشان گاهى مىفرمودند: |
ویرایش