۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
نظرة في كتاب الوشيعة لموسی جارالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'اصلي' به 'اصلی'
جز (جایگزینی متن - 'مباحثي' به 'مباحثی') |
جز (جایگزینی متن - 'اصلي' به 'اصلی') |
||
| خط ۲۰: | خط ۲۰: | ||
| سال نشر = | | سال نشر = | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE03729AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
مؤلف از ميان شبهات و مطالب متعددي كه در كتاب الوشيعه مطرح گرديده است فقط دو موضوع فوق را شايسته پاسخ دانسته و مطالب تندي همچون تشبيه شيعه به يهود كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] نيز آنها را در كتاب‌هاي خود مطرح ساخته را به كتاب‌هاي ديگر از جمله كتاب شيخ مهدي حجّار نجفي و يا فرصت‌هاي ديگر ارجاع داده است. | مؤلف از ميان شبهات و مطالب متعددي كه در كتاب الوشيعه مطرح گرديده است فقط دو موضوع فوق را شايسته پاسخ دانسته و مطالب تندي همچون تشبيه شيعه به يهود كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] نيز آنها را در كتاب‌هاي خود مطرح ساخته را به كتاب‌هاي ديگر از جمله كتاب شيخ مهدي حجّار نجفي و يا فرصت‌هاي ديگر ارجاع داده است. | ||
كتاب حاضر با مقدمه‌اي كوتاه در اشاره به كتاب ارزشمند الغدير [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] و مقدمه‌اي از سوي محقق كتاب آقاي احمد كناني آغاز شده و آنگاه با مقدمه مؤلف يعني مرحوم [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] متن | كتاب حاضر با مقدمه‌اي كوتاه در اشاره به كتاب ارزشمند الغدير [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] و مقدمه‌اي از سوي محقق كتاب آقاي احمد كناني آغاز شده و آنگاه با مقدمه مؤلف يعني مرحوم [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] متن اصلی كتاب شروع گرديده است. | ||
به اعتقاد [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] نویسنده كتاب «الوشيعه» قرآن و سنت پيامبر اكرم(ص) را ناديده گرفته و پشت سر گذارده و با ديد و بينشي كوتاه و قاصر و عقلي بيمار و سقيم در مسند حكم نشسته و خود حكم صادر كرده و تنبيه و ملامت و سرزنش كرده و سپس حكم را به اجرا گذارده و مطالب طرح شده در اين كتاب را تفسيري جديد از قرآن كه در هيچ كتاب تفسيري نيامده و هيچ روايتي آن را تاييد نكرده و براي اثبات مطالب آن نياز به بعثت پيامبر و دين و مذهب و روايات و حديثي جديد است. | به اعتقاد [[امینی، عبدالحسین|علامه اميني]] نویسنده كتاب «الوشيعه» قرآن و سنت پيامبر اكرم(ص) را ناديده گرفته و پشت سر گذارده و با ديد و بينشي كوتاه و قاصر و عقلي بيمار و سقيم در مسند حكم نشسته و خود حكم صادر كرده و تنبيه و ملامت و سرزنش كرده و سپس حكم را به اجرا گذارده و مطالب طرح شده در اين كتاب را تفسيري جديد از قرآن كه در هيچ كتاب تفسيري نيامده و هيچ روايتي آن را تاييد نكرده و براي اثبات مطالب آن نياز به بعثت پيامبر و دين و مذهب و روايات و حديثي جديد است. | ||